
Ik liep vast, wat nou groene bengels?!
Nee, het is toch niet helemaal wat bij me past qua schrijven. De groene bengels in de Achterhoekse bossen die leven in ’t Gruune darp. Ik liep vast, het was niet krachtig genoeg… De inspiratie ligt bij mij op schrijfgebied ergens anders. Ik ben serieus met een glimlach… Zo zou ik me beschrijven als schrijver. Kinderverhaaltjes heb ik weleens geprobeerd maar bij mij ligt het toch bij jongeren en volwassenen. Het moet aanspreken en ergens over gaan. Ofwel, zoals net ook een beetje laten doorschemeren, met een lach en een traan.
Vanaf het begin had ik inspiratie qua ontwerp en de intro had ik al snel in Word getypt. Enkele personages had ik al bedacht en al ontworpen. Ik wilde een verhalenreeks maken met plaatjes of tekeningen erbij… Erg leuk om te doen, maar wat als je bij hoofdstuk 1 al zo iets hebt van ‘wat kan ik hier verder nog inzetten?’ Teveel moeten nadenken is ook niet goed ben ik achter gekomen. Denken, denken, denken en maar een heel klein beetje bengelinspiratie krijgen begon mijn motivatie hierin te schaden.
Gisteravond heb ik met mijn vrouw een documentaire gekeken waar ook tekeningen in voor kwamen. Het was erg interessant qua levensverhaal waarbij ouders in de wereld van een doof meisje, hun dochter, moesten treden. Zij, het dove meisje zette op latere leeftijd haar kunnen en specialiteit in dankzij haar doofheid. De documentaire was met tekeningen aan elkaar geregen en ik dacht bij mezelf ‘die groene bengels passen zo niet bij me!’ Ik schrijf graag, wil me verdiepen in tekenen / illustreren en dat in combinatie met een stukje ‘wie ik ben’ daar moet ik iets mee!
Een verhalenserie die echt vanuit mijn hart gaat. Dat is wat bij me past. Een serie die mensen raakt! Waardoor ze geïnspireerd worden misschien… Dan lukt schrijven veel beter omdat ik bij mezelf blijf! En de sprookjes? Die mogen naar iemand anders die daar goed in is. Gisteravond in bed liggen nadenken, vanmorgen heb ik radicaal alles van de groene bengels verwijderd. Ik was er ècht klaar mee… Wat het nieuwe precies gaat worden weet ik nog niet. Het blijft sowieso dicht bij mij, naast deze blog / website… Eerst een frisse douche! Want ik zweet…

