De zonnesteek in de liefde

Hij staart haar aan, zij hem… Op dat éne moment kloppen beiden harten snoeihard! Monden vallen nog net niet open en ze willen nog net niet naar elkaar toe rennen om elkaar te knuffelen zonder elkaar aan zich voor te stellen. Wauw! In één keer verliefd. Dat prachtig blonde haar waar de zon zich op uitstraalt en voor haar dat mooie krullige haar waar de blauwe lucht écht goed aan doet. Twee mooie mensen die voor elkaar gemaakt zouden kunnen zijn, maar opeens werd het beeld anders… Ze verdwijnt uit zijn ogen en hij uit die van haar. Ze hebben elkaar glimlachend aangekeken en wilden bijna ‘hoi’ tegen elkaar zeggen, of misschien wel ‘mooi weer he?!’ Maar op dat éne moment overviel een zonnesteek hem waardoor hij op de grond viel. Het werd zwart voor zijn ogen, net als bij haar… Het is bloedheet. En de sterke zon, de warmte en daar bovenop de intense verliefdheid werd hen allebei teveel…

Hij komt bij, zij komt bij… Een moment breekt aan dat de zuster hen in de tenen knijpt om te vragen of ze wakker zijn. Gelukkig is men weer bij kennis, gelukkig is hen niets ernstigs overkomen… Alleen dat ze niet in hetzelfde ziekenhuis liggen, niet bij elkaar… Daarvan zouden ze sneller beter worden! Hij vraagt naar haar, zij naar hem, maar niemand weet iets. Balen, dat is wat ze doen… Ze werden immers zo verliefd op elkaar. In een flits! Een oproepje in de krant misschien? Daar bij die dikke boom in dat park? Het is het proberen waard, en beiden doen een poging in de krant en op sociale media. Allerlei reacties verschijnen, maar niemand die lijkt op hem, of op haar… Sommigen denken leuk te zijn, sommigen vragen door… Maar het doet pijn, het is niet leuk hoor! Hier moet gewoon actie op ondernomen worden. Ze willen elkaar weer zien en dan met meer!

Dagen gaan voorbij. Weken gaan voorbij, maar de gevoelens blijven. Het gaat niet weg, het verwatert niet. Wat is dat toch?! Waarom zitten ze in hun gevoel en gedachten zo aan elkaar geplakt? Misschien omdat ze écht voor elkaar zijn bestemd? Hij gaat een pizza maken, zij een heerlijke lasagne. Wat dromen ze toch om het samen op te eten met een lekker wijntje? Wat dromen ze toch over een romantische avond of een heerlijk ijsje met luxe koffie bij dat gezellig tentje in de stad of het dorp. Zal hun wens of droom ooit uitkomen? Een spannende tijd, een spannend iets die liefde… Wat als hier, wat als daar… Beiden lopen weer een stukje door het wel bekende park. Daar waar het gebeurde. Beiden lopen naar de dikke boom waar ze elkaar zagen. Maar allebei op een ander tijdstip. Relaxed en teleurgesteld lopen beiden weer naar huis. Helemaal alleen! Wat wordt het eten voor de volgende avond? En welke dromen kunnen ze nu weer over elkaar hebben?

Die dromen hebben ze! Ze dromen alsof ze dansend onder het maanlicht staan en volop van elkaar genieten. Maar als snel wordt deze droom ruw verstoord door de wekker… ‘het is tijd om op te staan!’. Beiden staan op. Ze lopen naar de bushalte om simpelweg de bus te halen en het is dezelfde lijn. Alleen moet hij een uur eerder zijn dan zij. Zó dichtbij, maar zo ver af! De dag nadert zijn einde en beiden gaan weer terug. Een stukje met de bus, een stukje lopend. Hij is bekaf, zij is juist heel fit! Hardlopend rent ze naar haar huis en hij loopt langs haar heen… Ze hebben alleen de pech dat er een muurtje tussen hen beiden zit. Ze zouden elkaar haast kunnen ruiken. Ook deze dag gaat weer voor beiden eenzaam voorbij. Ze zitten op de bank met een zak nootjes en een glas fris. Gelukkig verblijdt een hilarische komedie hun want ze liggen in een deuk van het lachen. Jawel, ze keken beiden naar dezelfde film op dezelfde zender… Om klokslag half elf gaan ze naar bed. Denkend aan elkaar!

Dit keer geen romantische droom, maar een nachtmerrie. Hij staat bij de dikke boom en zij ook. Ze zit op een bankje en er loopt iemand met een hondje langs. Het is haar vriend. Ze kust hem en loopt met hem mee. In tranen wordt hij wakker. En zij? Zij huilt ook. Want hij was afgelopen nacht ook bij de dikke boom, zittend op het bankje en er met een andere vrouw vandoor gegaan. Allebei een naar begin van de dag, maar de zon gaat al snel weer schijnen. Volop! De lucht wordt strakblauw en beiden gaan vandaag hardlopen. Natuurlijk langs de dikke boom in het park, want het is gewoon zo ’n prachtig gebied. Daar ginds staat iemand. Lijkend op hem. Daar ginds staat iemand, lijkend op haar… Maar ze zijn het niet! Teleurgesteld rennen ze verder met tranen in de ogen. Ze zouden heel dichtbij zijn zou je denken en dat is ook zo… Bij de volgende kruising gaan ze elkaar tegenkomen, geheid! Maar hij buigt zich naar de kant van het weggetje en strikt zijn veter. Voor haar is hij onherkenbaar omdat hij kromstaat en rent zo door… Het mag gewoon niet zo zijn!

Beiden rennen naar de grote plas. Zonder dat ze het van elkaar weten pakken ze een badhanddoek en gaan aan het aanliggende strand liggen. Heerlijk totdat ze misschien wel in slaap vallen. De rust komt hen redelijk tegemoet. Het is niet zo druk aan het strand. Vanuit de verte klinkt een gesnurk. Zij kijkt op en kijkt om zich heen. Daar ziet ze iemand die sprekend op hem lijkt… ‘Zal ik opstaan en kijken of hij het is?!’ Ze doet het toch maar niet, want stel dat het een onbekende is, dan loopt ze mooi in de gaten! Rustig gaat ze weer liggen en ze valt in slaap. Maar, een uur later wordt ze weer wakker van zijn gesnurk. Ze staat op en loopt voorzichtig naar hem heen. Wauw! Eindelijk is hij er… Eindelijk is zij er, maar hij heeft het nog niet in de gaten. ‘Zal ik hem wakker maken?’ denkt ze bij zichzelf. ‘Jazeker!’… Ze loopt terug naar haar badhanddoek en verschuift alles naar een plekje zo dicht mogelijk naast hem. Nu is het tijd om hem nooit meer kwijt te raken! Constant houdt ze hem in de gaten totdat hij wakker wordt. Eerst heeft hij niets in de gaten en kijkt de andere kant op. Ze wil bijna roepen…

Maar dan, zodra hij zijn gezicht omdraait naar haar verandert alles… Eindelijk zien ze elkaar en een enorme glimlach verschijnt op hun gezicht. Ze stellen zich aan elkaar voor en kletsen lekker bij over de zonnesteek die ze allebei opliepen. Ze praten eindelijk samen en balen dat ze niet naast elkaar in het ziekenhuis zijn geplaatst. Laat staan in hetzelfde ziekenhuis. Dit is een herkansing, een hele mooie! Beide harten bonken, beide ogen glinsteren, beide buiken zitten vol vlinders van liefde, beide gedachten willen maar één ding… Samen tot één prachtige gedachte komen! Nicky van 36, Sam van 37, eindelijk zijn ze herenigd. Ze kletsen en kletsen. Het lijkt alsof ze elkaar al jaren kennen. Van kletsen komt steeds meer genegenheid naar elkaar en voor ze het weten gaat de zon onder. Zij is bang om in het donker alleen naar huis te lopen, hij is bang dat haar wat overkomt. Dus lopen ze samen naar een mooie plek. Een heuvel om daar van de zonsondergang te genieten! De avond duurt nog lang en gaat over in de nacht. Die dans tijdens volle maan moet in het echt overgedaan worden en dat gebeurt… In het donker onder de volle maan slaan ze hun armen om elkaar heen.

Hun hoofden komen steeds dichterbij elkaar, net zoals hun lichaam. Wat voelt dat toch ontzettend goed! Zo ’n gevoel van liefde, zo ’n gevoel van genegenheid, een beter gevoel bestaat er gewoon niet! Dan komt eindelijk het moment. Monden raken elkaar aan, lippen worden bijna één… En zo blijven ze nog lang staan. Héél lang… De dans der liefde is gedaan en de liefde gaat nooit meer weg. Samen zijn ze hier, daar en overal. Samen aan het ijs, samen in het water, samen op de heuvel met haar dansend blonde haar in zijn gezicht. Samen dolgelukkig op ontdekkingsreis van het leven, hun leven…