Freek, de duurzame batterij

Zie ze eens rennen. De ene na de andere batterij. Vol van energie, vol van power! Het is dertig graden en langzaamaan begint de energie op te raken. Ze worden trager, vergeetachtiger en uiteindelijk raken ze leeg. De batterijen vallen achter elkaar neer, behalve die éne… Hij rent lekker door en voelt de finish al aankomen. Echter moet hij nog een hele lange weg. Energieke Freek is de enige met een indicatie, want hij kan zien hoeveel power hij nog heeft. Halfvol vervolgt hij zijn weg. Het wordt warmer en warmer en Freek puft nog steeds zijn weg naar voren. Maar wat is dat?! Daar ginds?

Hij probeert te stoppen maar het lukt niet op tijd… En zo stort hij een ravijn in. Vol van angst valt hij in het water en denkt dat het met hem is gedaan. Hij kan zich niet bewegen en op zijn indicator is niets meer te zien. Foute boel dus! Dat kan er ook nog wel bij, er komt donkere bewolking. Een drupje regen is wat hij voelt maar gelukkig trekt de bewolking verder. Even later schijnt de zon weer volop en kan hij zich weer opladen. Met zijn mobiele zonnecel ontvangt hij het licht weer volop en langzaamaan wordt het balkje, de indicatie weer wat voller. Met halve power staat hij op en kijkt om zich heen…

Hoe kom ik het pad weer op?! Hij rent maar een kant op in de hoop ergens weer om hoog te kunnen komen. Hij wil nog steeds de finish bereiken, maar misschien is iemand hem tóch wel voor! Daar ginds is een kabelbaan, maar hoeveel is de entree? Freek kijkt in zijn zak maar komt nét een dubbeltje te kort. De bediende kijkt hem streng aan maar dan mag hij toch mee. Zoals je ziet, er zijn toch nog mensen die hun handen voor het gezicht kunnen houden. Eenmaal in de kabelbaan wordt hij omhoog gehesen en bovenaan kan hij zijn weg weer vervolgen. Even een flesje drinken en gaan met die banaan!

Hij rent in de hoop dat zijn benen niet losschieten. De zon brandt weer lekker bovenop hem. Wat is dat daar ginds? Een vlag?! Freek kan niet lezen wat er bovenop de vlag staat. Is het iets van ‘finish’? Hij mindert vaart, want er is toch niemand die achter hem aan zit. Waarom heeft hij eigenlijk zo hard gerend, want iedereen is omgevallen. In de verte achter hem ziet hij tóch iets aankomen en het lijkt steeds dichterbij te komen. Wie en wat is dat?! Voor de zekerheid zet Freek de vaart er weer in en vlak voor de finish wordt hij opeens opgepakt… Wat is dit nou?! Hij roept en schreeuwt. Er gaat in één of ander apparaat een klepje oven en hij wordt erin geschoven…

Wat is dit nu voor donker ding waarin hij vast zit?! Freek probeert te bewegen, maar niets helpt. Na een hoop geruk en getrek geeft hij het maar op… Hij is verloren! Maar dan gaat er vanalles draaien en lijkt er buiten muziek te klinken. Ondanks zijn benarde situatie wordt hij wél vrolijk van de muziek. Freek, de duurzame batterij zit vast in een walkman. Niet gefinisht, alle moeite voor niets om bij die finish te komen en dan moet hij het met z ’n leven, of anders gezegd, zijn batterijenleven begeven? Vrijheid, wat is dat tegenwoordig nog? Mompelt hij… De jongeman met de walkman loopt naar een leuke knappe dame waar hij al heel lang verliefd op is.

Kevin, zo heet de jongeman laat zijn favoriete liedje wat hij heeft ingezongen horen en Susanne is helemaal verliefd… Nee, niet alleen op het liedje, maar er volgt een kus op Kevins’ wang en een knuffel. Samen lopen ze hand in hand naar een gezellig plekje voor twee en Freek? Hij komt erachter dat er in de donkere ruimte waarin hij vastzit nog een batterij zit… Ze zitten samen tegen elkaar en wauw! Wat is ze mooi… Freek wordt op slag verliefd en Joice is maar al te blij dat hij tegen haar aan zit. Ze mogen samen elkaar ’s energie delen en wauw!!! Wat voelt dat goed! Twee verliefde mensen, twee verliefde batterijen… Laten we hopen dat de walkman het lang blijft doen!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *