Dik, lelijk en dom… Maar nu?!

Hansje was een irritant ventje. Hij pestte Linda omdat ze dik, lelijk en dom is… Tenminste, dat vond hij! Hansje had veel vrienden die hij meenam tijdens en buiten school om haar weer het leven zuur te maken. Schelden, schoppen en slaan, dat hoorde bij zijn on respectvolle gedrag. Elke dag, totdat de leraar er weer tussenkwam of haar ouders… Haar leven was getekend en dat van Hansje? Ach… Dat liep zoals het liep. Met zijn rotgedrag bleef hij bezig en de pesterijen werden alleen maar erger. Op een dag besloot hij met wat vrienden en zogenaamde vriendinnen van Linda om haar kleren in de boom te gooien na gym tijd… Dát was voor Linda ’s ouders dé druppel!

Pa en ma gingen naar school en wilden de directeur spreken. Hij had weinig tijd maar ze stonden erop! De behoorlijk boos kijkende directeur gaf zijn hand en stelde zich met zijn zware stem voor. ‘Wat mag het zijn?!’ vroeg hij aan Linda ’s ouders. Zij vertelden wat er aan de hand was en dat dit al sinds begin van het schooljaar speelde. Dit was nu een half jaar geleden en met Linda ging het steeds slechter. Ze kwam elke week bij de huisarts en de psycholoog en dat terwijl ze nog maar twaalf was… De directeur leek er zich weinig van aan te trekken en beloofde een ‘officiële waarschuwing’ te sturen naar Hansje en zijn ouders… Dát kwam Linda en haar ouders duur te staan! De pesterijen werden alleen maar erger en ze kwamen zelfs bij haar thuis langs om het raam te bekogelen…

Toen was de maat vol! Linda werd met haar blauwe ogen, schrammen en blauwe plekken van school gehaald en het hele gezin ging verhuizen… Ze zijn naar een ander dorp verhuisd en Linda kwam op een andere school waar ze niet werd gepest en helemaal opbloeide. Ze was niet meer het dikkertje, het varken en alle scheldwoorden nog meer… Ze hoorde ergens bij en de psycholoog? Die was niet meer nodig! De huisarts heeft haar gecomplimenteerd en een tijdje later haalde ze haar diploma ‘s. Ze is nu doktersassistent en haar dikke uiterlijk? Daar is niets meer van over! Ze is superknap en spontaan. Hansje, die gewoon Hans heet is ook genezen van zijn nare praktijken. Hij is architect en heeft hiermee een goede baan. Gelukkig maar zijn ze allebei goed terecht gekomen. Ze wonen allebei in een eigen huis en trekken er graag met de camper op uit.

Op een dag gaat Linda met haar hondje Piwi wandelen en in een parkje komt ze een oud bekende tegen… Ze schrikt en schrikt zich ook een hoedje! Het is Hansje, ofwel Hans! Ze begroet hem en loopt met het gezicht naar voren door. Hans roept haar en vraagt of hij met haar mag praten. ‘Hij heeft zijn excuses aan te bieden…’ Linda draait zich om en loopt naar hem toe. Ze luistert naar zijn zeggen en hij steekt zijn hand uit in de hoop of ze zijn excuus wil accepteren… Linda kijkt en steekt haar hand ook uit. Wel zegt ze hem dat hij haar heel erg veel pijn heeft gedaan en ze heel veel psychische hulp nodig heeft gehad om te komen waar ze nu is. Hans is enorm veranderd in positieve zin. Hij zegt dat hij er heel erg veel spijt van heeft en het graag wil goedmaken. Linda schiet in tranen. De gebeurtenissen komen weer heel erg dichtbij…

Dan gebeurt er iets wat Linda nooit heeft durven denken. Hans slaat een arm om haar heen en erkent opnieuw heel veel spijt te hebben van wat hij heeft gedaan. Ze lopen samen naar een bankje en gaan er zitten. Hans vertelt wat er vroeger in zijn koppie omging en waarom hij haar pestte. Het had te maken met aandacht wat hij thuis nooit kreeg. Linda vertelt veel aan hem. Haar hele levensverhaal deelt ze met Hans en hij raakt ook geëmotioneerd. Linda kijkt hem aan en hij vertelt haar dat er ook emoties van spijt bestaan. ‘Ik had zo ’n prachtig mens als jou nooit zo mogen beledigen…’ Hans vraagt of hij haar een knuffel mag geven en Linda vindt dat fijn. Het voelt ‘om een of andere reden’ goed dat hij dit wil doen. Hij knuffelt haar en zij hem… Hans aait over Linda ’s hoofd en legt het tegen zijn borst. Hij troost haar en wil haar laten voelen dat het veilig is bij hem!

Een moment later lopen ze samen door het park en praten heel veel bij. Wat hebben beiden meegemaakt en gelijk begonnen ze over hun kapotgelopen relatie. Beiden zijn nu in de dertig en wonen alleen. Het gesprek duurt urenlang en ze besluiten ergens samen te gaan drinken en een hapje eten te bemachtigen. De sfeer wordt steeds gezelliger en ’s avonds gaan ze naar de film. Het kan niet anders dan een romantische film zijn en na afloop gaan ze beiden naar huis. Een knuffel volgt en wauw! Wát voelt dat goed… Linda denkt na. Ze kan het zich niet voorstellen dat haar grootste vijand, de persoon die haar vroeger pestte nu verliefd op haar lijkt te zijn en zij op hem! Hoe dingen kunnen lopen is wel heel bijzonder! Een appje volgt met ‘dankje voor de fantastische avond én bedankt dat je me hebt vergeven!’ Vele lieve emoticons volgen en met een prettig gevoel, een héél prettig gevoel antwoordt ze…

‘Ik heb nooit verwacht dat ik met je zou wandelen, we zouden knuffelen en vervolgens uit zouden gaan eten… Wél voelt dit heel erg goed en ik wil echt bij je zijn!’ Hans antwoordt ‘je bent een fantastische vrouw en ik heb nog heel veel goed te maken’. Linda antwoordt daarop ‘dat heb je al gedaan.’ Opnieuw volgen veel lieve emoticons. Na een virtueel welterusten kusje gaan beiden slapen en na een paar uur nadert de volgende dag. Het is zondag en Linda heeft vandaag niets te doen. Ze kan het nog steeds niet geloven wat er gebeurt maar toch is het zo! Ze kijkt op haar telefoon maar er is nog geen bericht van Hans. Hij ligt waarschijnlijk nog te slapen. Totdat om klokslag elf uur de telefoon gaat… Het is Hans! Ze pakt op en begroet hem vriendelijk met goedemorgen. Ze hebben afgesproken voor de middag en willen een dagje uit. Het liefst ergens naar het water. Linda en Hans hebben bij het park in de stad afgesproken en Hans kijkt zijn ogen uit…

De prachtig mooie knappe Linda komt daar in de verte aangelopen en hij is trots dat hij het één heeft goedgemaakt en twee zo ’n prachtige vrouw heeft gevonden. Ze komen bij elkaar en een stevige knuffel volgt. Kusjes op de wang bevestigen de uitdrukking ‘ik zie je graag’ en samen lopen ze naar de mooie oude klassieke tram die ze naar het strand brengt. Ze zitten naast elkaar en dat voelt goed. Er wordt gekletst en gelachen en eenmaal op het strand gaat de zon feller schijnen. Het is herfst maar het lijkt wel zomer. De temperatuur loopt op naar lekkere waarden en de lucht is bijna zo goed als blauw. Enkele stapelwolken zweven in rijen door de lucht en Linda en Hans? Zij genieten volop van de zee, het strand, het lekkere eten en chocomelk met slagroom en kaneel, en… elkaar! De dag gaat voorbij en het moment komt steeds meer daar… Wanneer gaan ze elkaar knuffelen en kussen? Twee smoorverliefde blikken kijken elkaar aan en de gezichten komen steeds dichter bij elkaar.

De eerste kus wordt uitgedeeld en beide lichamen staan tegen elkaar. Zowel Linda als Hans vinden het erg fijn aanvoelen en ze slaan de armen om elkaar heen. Buik tegen buik, heup tegen heup… Zo voelt liefde, zo voelt samenzijn, zo voelt intimiteit… Wauw! Al knuffelend en zoenend worden alle laatste gedachten van vroeger weggenomen door het positieve en wordt een drama van vroeger omgeruild voor vreugde en liefde. Ze is niet meer dat varken… Ze is zijn toekomstige echtgenote en met veel geluk worden ze gezegend… Laat in de avond gaan ze naar huis en ze slaapt bij hem. Het bed was toevallig al netjes opgemaakt maar uit alle fatsoen slapen ze nog niet bij elkaar op dezelfde kamer. Dit is enkel voor tijdelijk, want na twee jaar trouwen ze en wordt het logeerbed ingeruild voor Hans’ bed. Dat voelt veel fijner en zeg nou eens eerlijk… Twee smoorverliefden willen toch elkaar ’s gesnurk aanhoren?!

De welbekende por in de zij of de subtiele aai over de bol. Dan volgt een knuffel en slapen ze beiden verder zonder gesnurk… Dat is liefde nét zoals de hele familie, vrienden én oud vrienden bij elkaar komen op hun bruiloft. Met veel plezier en vol van enthousiasme wordt het JA-woord uitgesproken. Als echtpaar verlaten ze de kerk… Hoe een toevallige ontmoeting met als gevolg vergeving en liefde heeft gezorgd bij twee jonge mensen. De één met spijt, de ander met verdriet en trauma… Alles opeen hebben gestapeld en hebben uitgesproken en getroost. Ze zijn gelukkiger dan ooit want hun geweten is schoon. Er is geen spijt meer en geen oud zeer. Liefde, warmte en twee kleine kinderen, een zoontje en dochtertje bepalen de sfeer… De gezinssfeer! Hun verhaal leeft voort. Want zo kan het ook lopen……