Eenzaam staart hij naar buiten…
Daar zit hij. Voor het grote raam naar buiten te kijken. Hij ziet straten, huizen en af en toe loopt een poes over de stoep. Het wordt steeds donkerder en de lantaarns gaan aan… Het enig licht wat hij voelt verdwijnt de rest van de dag omdat het nu eenmaal avond wordt. Het is etenstijd en het pilletje wordt voor zijn eten ingenomen. 30MG antidepressiva is een feit en de dosering moet misschien wel omhoog… Meester bliep laat hem weten dat het eten klaar is en hij roert wat door het bord zodat groente en sla door elkaar komen te liggen. Hij kijkt naar het vlees en met het rode sausje erbij is dat het enige waar hij zich op verheugt…
De klok slaat zes uur, tijd voor het journaal! Hij zet de TV aan en op Net 1 begint de nieuwslezer met de ellende van de dag. ‘Het is niet anders, het is nooit anders… De wereld gaat naar de klote’, zegt hij tegen zichzelf. Het bulletin wordt afgesloten met het weer. Herfst en nattigheid en een graad of twaalf… Bah, dat wordt het hem ook al niet! Wat zal hij vanavond eens gaan doen? Een beetje op het internet surfen of een film… Misschien een gruwelijke horrorfilm omdat hij spanning nodig heeft of juist een roman omdat hij dat ook zoekt? Dat is nog even een punt van nadenken want eerst moet hij die brief invullen die hij door de bus kreeg…
Hij heeft nooit van de afzender gehoord. Maar de vragen die erin staan vindt hij wel interessant. Het heeft met zijn wensen te maken en hij moet het opsturen naar een adres waar een kerk staat lijkt het wel. Het kleine ronde kerkje lijkt er al jaren verlaten bij te staan maar blijkbaar gebeurt er toch nog het één en ander… Nadat de laatste vraag is ingevuld loopt hij naar het kerkje toe en schuift het door de brievenbus van de houden deur. Hij draait zich om en hoort dan dat het briefje wordt opgepakt. Er klinken even voetstappen. Eenmaal thuis ploft hij neer op de bank en sluit hij zijn ogen… Hij wil alleen maar slapen! De klok slaat acht uur in de avond en het is muisstil in huis. Maar dan klinkt de deurbel…
Hij doet open maar gek genoeg staat er niemand… In de deuropening kijkt hij om zich heen en in de verte ziet hij bij een gebouw een fel lampje. Hij pakt zijn sleutel en besluit om eens te gaan kijken. Het lampje is zo opvallend en het lijkt hem te roepen! Nadat hij nog even snel een tabletje van 30MG heeft genomen loopt hij richting het gebouw met het licht. Hoe dichterbij hij komt hoe meer bevestigd wordt dat het om het kerkje gaat. Het kruis bovenop het torentje is fel verlicht en hij wordt bij de entree hartelijk verwelkomd. Hij kijkt vreemd om zich heen en het lijkt alsof hij hier naartoe is gelokt. Achter hem komt een oudere man aangelopen. ‘Kom met ons mee’ klinkt en hij twijfelt geen moment.
Eenmaal in het kerkje ziet hij hoe knus en gezellig het er is. De warmte straalt er vanaf en de mensen zien hem opeens zitten! Hier is liefde, hier is warmte en hier is vooral de positiviteit van het leven! Dat heeft hij lang niet meer zo ervaren… Ooit is hem dat allemaal afgenomen en is hij in de grot van bitterheid gaan leven. De opening wordt gedaan door de oude man die achter hem liep. De man is de dominee en na de opening worden eerst wat liederen gezongen. Even later komt een leuke dame naast hem zitten. Ze luistert naar de naam Dorien en ze begroet hem. Tijdens het gebed wordt er door de dominee gevraagd ‘voor wie mag ik bidden?’ Dan wordt het even stil… Hij staat op. Hij die luistert naar de naam Jan.
‘Willen jullie voor mij bidden?’ Hij smeekt bijna omdat hij het niet meer ziet zitten. Dan vertelt hij dat hij al lang depressief is en medicijnen slikt. De dominee vraagt of iedereen om hem heen wil zitten en of Jan dit goed vindt. Hij wil maar al te graag en de kring om hem heen wordt gevormd. Dorien zit naast hem. De 39 jarige vrouw legt haar hand op zijn schouder en iedereen uit de kring sluit zich erbij aan. Hij voelt nu eenentwintig handen op zijn rug en het gebed begint. Enkelingen lijken wat in zichzelf mee te bidden. Stiekem opent Jan zijn ogen en hij ziet dat Dorien haar ogen ook open heeft. Zij houdt hem in de gaten en glimlacht naar hem. Een moment later voelt Jan opeens vanuit het niets liefde en warmte opkomen en het blijft… Alle wrok, boosheid en depressie komt eruit en terwijl hij breekt troost iedereen hem.
De dominee loopt naar hem toe en vertelt enthousiast dat hij is bevrijd van het kwade… Jan kijkt vreemd op. ‘Hoezo het kwade?’ De dominee vertelt dat depressie alleen maar van het kwade komt. Nét zoals bitterheid. Iedereen komt naar hem toe om hem te feliciteren. Jan weet nog even niet wat hem overkomt maar al snel slaat hij om! Hij is geraakt door de Heilige Geest en bedankt iedereen. Ze kletsen nog lang na en hij wordt alsmaar enthousiaster. De dominee geeft hem een bijbel en die mag hij meenemen naar huis. Dát gaat hij ook zeker doen! Dorien loopt aan het einde van de avond met hem mee en halverwege lopen ze nog steeds samen naast elkaar. Jan vraagt waar ze woont en ze vertelt dat ze een straat verderop woont dan hem. Dan raakt Jan enthousiast en vertelt dat hij bij haar in de buurt woont. Dorien wil hem écht beter leren kennen en ze nodigt hem de volgende dag bij haar uit…
Ze weet eigenlijk niet waarom zij hem beter wil leren kennen. Wel ervaart ze dat het een lieve zachte man is en hij zijn gevoel durft te tonen. En het is ook gewoon een knappe jongen! Jan loopt zijn huis in en pakt de bijbel erbij. Genesis ligt open en een uur later is hij al lekker op weg! De klok tikt één uur aan en hij gaat maar eens slapen. De volgende dag wordt hij om twaalf uur al verwacht voor het middageten bij Dorien dus moet hij op zijn best tevoorschijn komen. Naast zijn herboren worden is hij ook enthousiast over Dorien. Omdat hij zich zo goed voelt vergeet hij zijn 30MG in te nemen en wandelt hij vol van enthousiasme naar Dorien. Een klein beetje zenuwachtig is hij wel maar toch loopt hij het paadje op naar haar voordeur. Hij belt aan! Dit is het moment van de waarheid. Als snel doet Dorien open en zegt ‘kom binnen!’ Ze zitten in de kamer op de bank en kletsen wat met elkaar.
Ze delen elkaar ’s ervaring. Wat blijkt: Dorien is ook jaren depressief geweest en op dezelfde manier tot geloof gekomen als Jan… De dag duurt lang maar ze hebben het super gezellig. Ze wandelen, lachen, gieren en brullen maar ook worden er emotionele gesprekken gevoerd. Beiden voelen ze aantrekkingskracht en dát blijkt als ’s avonds laat de eerste knuffel een feit is. Bij het kaarslicht slaat Dorien subtiel haar armen om hem heen en voelt hij haar intensiteit! Wauw! Twee vliegen in één klap… Een nieuw herboren leven én een leuke lieve vrouw zijn op zijn levenspad gekomen. En de antidepressiva? Die ligt thuis en ligt klaar om weg te worden gegooid! Samen met Dorien wordt hij drie maanden later gedoopt. Ze hebben ervoor gekozen om samen het water in te gaan. Vanaf dat moment is het officieel… Ze hebben het oude achter zich gelaten en hebben een nieuw leven met God! Ze worden door iedereen gefeliciteerd en beiden komen tijdens de doopdienst met hun getuigenis…
