Vergeetachtige Han
Het is weer tijd om te gaan. Een middagje zwemmen en daarom is hij al vroeg opgestaan. Met zijn schaaltje yoghurt en muesli zit hij voor de TV even de laatste berichten te bekijken. Hij denkt bij zichzelf ‘wát een ellende!’ Hij zet de TV uit, loopt naar buiten en staat bij de auto. ‘Shit! Ik ben mijn sleutels vergeten…’ Hij loopt naar de voordeur maar deze is dichtgeslagen. Hij zoekt in zijn broekzakken naar de huissleutels maar er lijkt behalve wat muntgeld niets meer in te zitten. Oeps… Wat nu?! Hij loopt naar achteren maar ook de achterdeur zit op slot. Hij zoekt naar zijn telefoon maar ook deze ligt binnen. Hij ziet door het raam dat hij wordt gebeld… Wat nu?!
Hij loopt naar de buren. Hopelijk zijn zij thuis. Omdat Han bekend staat om zijn vergeetachtigheid heeft hij bij de buren een sleutel achtergelaten. Na te hebben aangebeld doet er gelukkig iemand open. ‘Is het weer zover?’ zegt de buurvrouw en Han knikt. Terwijl hij glimlacht ontvangt hij de sleutel. Hij doet de deur van zijn huis open en levert de sleutels weer bij de buren in. Gauw pakt hij zijn rugzak en autosleutels en hij rijdt naar het zwembad. Bij de kassa betaalt hij zijn kaartje die hij moet laten zien bij de toegangsautomaat. Hij steekt het in de gleuf en er gaat een groen pijltje branden. Han loopt naar binnen en kleedt zich om. ‘Waar is nu mijn zwembroek?’ vraagt hij zich af…
Hij kijkt in de tas. Nergens een zwembroek! ‘Wat nu?!’ denkt hij. Zonder zwembroek kan hij niet zwemmen, dus hij gaat maar weer naar huis. Voordat hij naar de uitgang loopt gaat hij nog even naar de WC. Terwijl hij zijn broek uittrekt is hij stomverbaasd… Hij had zijn zwembroek thuis al aangetrokken! Snel loopt hij na zijn boodschap terug naar het bad. Hij kijkt wat in het rond en gaat eerst maar eens in het lekker warme bad. Hij loopt en zwemt wat rond en even later ziet hij de super gave glijbanen. Natuurlijk gaat Han er vanaf! Eenmaal beneden gaat hij naar het wedstrijdbad. Daar is Simone. De dame van zijn leeftijd (34) die hij wel erg leuk vindt. Elke keer glimlacht ze en hij knipoogt dan terug.
Ze kennen elkaar verder niet behalve van een praatje zo af en toe. Elke woensdag als Han gaat zwemmen verheugt hij zich erop dat Simone er weer is. Als het even kan probeert hij de baan naast die van Simone te pakken en vaak lukt dit! Na tien baantjes te hebben gezwommen gaat Simone uit het bad en Han kijkt haar aandachtig aan. Dan zwemt hij verder, want niemand mag dat natuurlijk zien! Hij houdt haar stiekem in de gaten en het lijkt erop dat ze richting het warme bad gaat. Een paar baantjes worden er nog getrokken en dan stapt ook Han uit het water. ‘Eens kijken waar Simone is’ denkt hij bij zichzelf maar overal mensen, behalve Simone. Hij gaat naar de glijbaan om daar weer een keer vanaf te gaan. Natuurlijk met de snelste!
Eenmaal boven springt het licht van de glijbaan op groen en hij gaat erin. Het wordt pikkedonker en met wat lichtgeflits is hij in no-time weer beneden. Zodra hij met zijn hoofd weer boven water is zwemt hij naar het trapje en stapt het bassin uit. Daar in de verte is Simone weer en zij lijkt weer naar het wedstrijdbad te gaan. Uiteraard gaan Han er ook weer naartoe om weer verder te gaan met baantjes trekken. Simone is al in het water en Han pakt een baantje of twee van haar af. Het moet ook weer niet teveel opvallen, maar ze is gewoon zo leuk! Er worden baantjes getrokken en bij nummer veertig heeft Han het wel weer gezien. Hij klimt uit het water en loopt richting de douches. Achter hem loopt Simone maar dat heeft hij even niet in de gaten…
Han doucht zich en pal tegenover hem staat Simone. Even schrikt hij, want hij had dat niet verwacht. Ze doucht zich ook af en terwijl de shampoo over haar mooie lijf loopt wast Han zijn haren. Samen lopen ze richting de kleedkamers en natuurlijk gaan ook hier dames en heren apart van elkaar… Bij de uitgang controleert Han nog even of hij alles bij zich heeft en dan… Mist hij zijn autosleutel! Hij loopt terug naar het kleedhokje maar daar is niets te vinden. Hij loopt geschrokken terug naar de uitgang en kijkt of hij het ergens is verloren. Dan staat Simone al voorbij de uitgang en vraagt ze of ‘dit’ Han ’s autosleutel is… ‘Dankjewel’ zegt Han. ‘Heb je zin om even wat te drinken samen?’ vloept hij eruit en Simone heeft daar wel zin in.
Bij het cafeetje van het zwembad drinken ze samen wat met een lekker stuk gebak. Ze kletsen over allerlei dingen… Simone kijkt Han erg aandachtig aan en hij haar ook. Er lijkt wel iets van verliefdheid te zijn. Maar dan klinkt het volgende: ‘Mijn man haalt me over een half uur op’ zegt Simone. Han weet even niet wat hij moet zeggen. Hij dacht dat ze single zou zijn en dan nu opeens ‘haar man’?! Hij is best teleurgesteld want als hij dit zou weten was hij toch niet ergens met haar gaan drinken?! Voor de netheid gedraagt Han zich als een volwassen nette man en hij betaalt na afloop de rekening. Maar wat is dat nu?! Zijn pinpas is weg… ‘Oeps! Ik heb het thuis laten liggen’ zegt hij en Simone pakt haar pinpas en betaalt de rekening. Hij bedankt haar en samen lopen ze het zwembad uit. ‘Zie ik je volgende week weer?’ vraagt Simone.
‘Jazeker!’ zegt Han. Hij loopt naar de auto en rijdt naar huis. Hij voelt zich toch een beetje teleurgesteld, maar ach… Het was ook geen échte date! Eenmaal thuis loopt hij zijn huis binnen, maar zijn autoverlichting staat nog aan. Hij leest nog wat in de krant, werkt zijn social media bij en na die spannende film gaat hij toch maar eens naar bed. De volgende dag heeft hij een belangrijke meeting voor zijn werk. Hij staat bijtijds op, wast zich en trekt zijn netste kleren aan. Eenmaal gegeten zet hij een stap in de mistige ochtend en doet de autodeur open. Hij draait de sleutel om de auto te starten, maar er gebeurt niets… Hij ziet dat hij is vergeten de lampen uit te doen gisteravond en moet nu snel een oplossing bedenken… Dát wordt openbaar vervoer naar Amsterdam! Hij rent naar het station, gaat terug naar huis om zijn OV chipkaart te zoeken en haast zich dan weer naar het station.
De trein komt en hij stapt in. Zónder in te checken… Han zit lekker te genieten van zijn reis totdat de conducteur voor controle bij hem komt. Hij geeft zijn OV chipkaart af en er klinkt een geluidje uit de automaat van de conducteur. ‘U heeft geen geldig vervoersbewijs en dat kost u vijftig euro!’ Han bedenkt dat hij is vergeten in te checken en vraagt of hij dit alsnog kan doen. ‘Meneer, u bent vijftig kilometer verder dus u kunt niet meer inchecken!’ De bon wordt geprint en afgegeven aan Han. Inclusief administratiekosten kost hem dit geintje zessenvijftig euro! De dag begint al slecht met een lege accu, een boete omdat hij is vergeten in te checken en even later wordt omgeroepen dat de trein niet verder rijdt dan Utrecht Centraal… Er is een landelijke storing bij de treinmaatschappij, dus iedereen zal stranden bij het station in Utrecht.
Daar staat hij dan… Hoe komt hij in Amsterdam?! Het zal hem ook even niets schelen. In Utrecht zoekt hij de eerste de beste kroeg en tankt zich daar voor vandaag lekker vol! Natuurlijk wel na de meeting te hebben afgezegd! ’s Avonds wil Han afrekenen en naar huis. Hij bestelt een taxi en gelukkig rijdt deze wel. Hij schrikt bij aankomst van de rekening maar neemt er maar genoegen mee. Hij is blij dat hij weer thuis is en kan neerploffen op de bank. Mét een flinke kater de volgende dag…
