De prachtige date
Eindelijk! Na zoveel maanden van verliefdheid is het er dan uit! Aan het eind van de middag gaan Peter en Melanie daten. Een wandeling door een mooi groot park op een halfuur rijden vanaf kantoor. Peter heeft voor na de tijd een gezellig restaurant gereserveerd voor hun beiden. Melanie werkt vandaag op het andere kantoor, maar wel van hetzelfde bedrijf. Twee dagen in de week zijn beiden op dezelfde plek en tijdens een gezamenlijk eten in de kantine is hun intense verliefdheid ontstaan. Ze kwamen met elkaar aan de praat en dat werd een vertrouwelijk gesprek. Ze vonden elkaar al knap, dat staat vast! Peter heeft dat al eens aan zijn collega ’s laten weten en Melanie ook.
Het is bijna twee uur, ze zijn vandaag op hetzelfde tijdstip klaar en daarbij komt dat het bijna weekend is. Het mag dus een late avond worden! Ze hebben buiten voor de ingang afgesproken en tijdens de pauze hebben ze nog even lekker gekletst. Wauw! Wat ziet Melanie er met haar prachtig blonde haar weer fantastisch uit. Een mooi zwart T-shirt en een witte broek maken het compleet. Peter draagt een spijkerjasje met ook een zwart T-shirt en een nette lichtblauwe spijkerbroek. Ze kunnen hun ogen nu al niet van elkaar afkrijgen, dus dat belooft een fantastische date te worden. Het is vijf voor twee. De vuilnisbakken worden geleegd en beiden sluiten de computer af.
Melanie loopt naar beneden en kijkt al om haar heen of ze Peter ziet. Stiekem hoopt ze nu al naast hem te kunnen lopen. Peter doet het licht van zijn werkruimte uit en loopt met zijn tas naar de lift. Hij werkt op vier hoog. De lift komt er al snel aan en hij loopt erin. Melanie staat buiten te wachten en Peter drukt op de knop om naar de begane grond te gaan. De liftdeuren gaan dicht en opeens gaat er een rood lampje branden… Peter kijkt op en drukt op de knop om de deuren te openen. Deze blijven dicht… Hij drukt nogmaals op de begane grondknop maar er gebeurt niets. Hij zit opgesloten! Shit! Wat nu?! Hij pakt zijn telefoon en kijkt of hij bereik heeft. Helaas… er staat geen enkel streepje…
Hij houdt de telefoon voor de liftdeur en nog steeds niets. Hij roept en bonkt een keer op de deuren maar niemand lijkt hem te horen. Dan de alarmbel maar die bij de liftknoppen zit. Hij zit met een probleem, want zijn hopelijk toekomstige vriendin wacht op hem en hij zit opgesloten! De alarmknop werkt gelukkig en hij wordt doorverbonden met de liftcentrale. Er wordt verteld dat er iemand aankomt maar hoelang dat gaat duren is nog niet bekend. Een half uur gaat voorbij en nog steeds hoort hij niemand van buiten. Het is ondertussen al half drie en Melanie zal al wel weg zijn. Daar baalt hij nog het meest van, dat hij haar niet kan bereiken.
Peter was de enige op de vierde verdieping die nog werkte. De rest was al naar huis. De hele dag zag hij daar dus ook niemand lopen behalve de persoon die de prullenbakken leegte. Hij probeert met zijn telefoon Melanie te bellen maar het toestel heeft geen bereik. Zijn enige redding om niet urenlang opgesloten te zitten is de alarmcentrale maar wie weet hoelang hij nog daar nog zit! Hij voelt pijn, want het voelt alsof hij Melanie in de steek laat… Niemand is zich er van bewust dat Peter ondertussen al drie kwartier vastzit. Melanie loopt naar binnen en vraagt bij de receptie of ze Peter hebben gezien, maar niemand weet waar hij is. Peter zit op de grond en kijkt wat foto ’s door. Wat moet hij anders doen?!
Het is nu al een uur dat de liftdeuren voor hem dichtzitten. Hij krijgt er zelf geen moment beweging in en niemand merkt hem op. Hopelijk is de boodschap vanuit de alarmcentrale goed doorgekomen en is hij binnen de kortste keren weer vrij. Vanavond geen date dus… Want Melanie zal al wel lang thuis zijn en in haar eentje iets eten. Geen romantische wandeling en al helemaal geen knuffels en wie weet wat nog meer… Hij had zich zó verheugd om Melanie eindelijk tegen zich aan te mogen houden en haar lippen te mogen proeven. Hij roept nog een keer hardop, maar niemand hoort hem! Zijn horloge geeft ondertussen half vijf aan. Hij wordt nu wel behoorlijk zenuwachtig. Komt hij vandaag überhaupt wel uit die lift?
De receptioniste loopt naar boven en kijkt waar Peter is. Achter zijn bureau zit hij niet en ze loopt ook zo weer door. Peter drukt nog op wat knoppen. Misschien komt er op één of andere manier beweging in de lift. Helaas blijft ie staan en tikt het horloge ondertussen vijf uur aan. Al drie uur zit hij vast in deze lift en nog steeds geen monteur of wie dan ook… Hij roept nog een keer, maar nog steeds niemand die hem hoort. Dan, een kwartier later wordt er geroepen en staat de brandweer voor zijn lift… Eindelijk!!! De mensen verontschuldigen zich dat het zo ontzettend lang heeft geduurd. Onderweg waren enorme boeren protesten, dus ze hebben lang vastgestaan op de snelweg.
Er komt beweging in de liftdeur en hij gaat open. Eindelijk kan Peter er uit! Hij bedankt de brandweermensen en loopt met hen naar beneden. Stilletjes in de hoop dat Melanie daar nog zal staan… Helaas, als hij bij de receptie aankomt ziet hij haar niet meer staan. Wel vragen andere collega ’s hoe het met hem gaat en iedereen vindt het rottig dat hij zolang vast heeft gezeten in de lift. Het was laatst ook al iemand overkomen. Die persoon had maar tien minuten vastgezeten. Peter bedankt iedereen en loopt naar de parkeerplaats. Hij stapt in de auto en start hem. Op naar huis… Hij belt voordat hij wegrijdt naar Melanie om te zeggen wat er is gebeurd, maar ze neemt niet op!
Teleurgesteld rijdt hij naar huis. Zo verliefd dat hij is voelt hij ook de pijn. Zij weet helemaal niet wat er aan de hand is geweest en misschien zit zij ook met een rotgevoel thuis. Hij stuurt haar een appje en gaat eten koken voor zichzelf. Vanavond wordt het een broodje hamburger met komkommer en kaas. Als hij dat klaar heeft gaat hij afwassen maar dan gaat opeens de deurbel… Hij vraagt zich af wie dat is. Wéér een of andere deurverkoper?! Hij pakt de sleutel en doet de voordeur open. Dan weet hij niet wat ie ziet… Het is Melanie! Ze vertelt dat de receptioniste haar heeft gebeld om te zeggen dat hij vast zat in de lift. ‘Mag ik alsjeblieft binnenkomen?’ vraagt Melanie en Peter zegt ‘natuurlijk!’
‘Mag ik je jas aannemen?’ vraagt Peter maar ze heeft helemaal geen jas aan! Ze lacht een beetje en dan kijken twee smoorverliefde ogen elkaar aan. Op beide gezichten verschijnt een glimlach en Peter komt dichterbij haar staan. ‘Sorry dat ik je zolang heb laten wachten…’ maar Melanie zegt dat hij er niets aan kon doen! ‘Stond ik maar bij je in die lift want dan hadden we het erg gezellig gehad’ knipoogt ze. Ze slaat haar armen om Peter heen en legt haar hoofd op zijn schouder. ‘Ik heb je gemist’ zegt ze en Peter zegt dat hij haar ook heeft gemist. Ze staan even omarmd met elkaar en dan vraagt Melanie wat hij gekookt heeft.
‘Mag ik met je mee eten?’ vraagt ze en Peter legt een broodje op een bordje. De tafel is nog niet gedekt maar Melanie zegt dat het goed is om met het bordje op schoot te eten. Als ze maar naast hem kan zitten! Al etend kletsen ze en lachen, gieren en brullen hoort er ook bij dit keer. Nadat een ieder twee broodjes heeft gegeten en een lekker toetje doen ze samen de afwas. Ze maken elkaar een beetje nat met sop en zodra alles netjes is opgeruimd gaat Melanie even naar het toilet. In die tijd kan Peter mooi de kaarsjes aansteken en hij gaat de gang en kamer rond. Het is bijna donker en overal branden kaarsjes. Melanie komt van het toilet af, kijkt om zich heen en wordt nog gelukkiger dan dat ze al was!
Dan loopt ze naar de kamer en Peter heeft ondertussen al een romantisch muziekje opgezet. Ze wil met hem dansen en hij ook met haar. Hoe vaker ze elkaar kunnen voelen hoe beter het natuurlijk is. De verliefdheid wordt intenser en intenser en tijdens het dansen voelen ze buik tegen buik, heup tegen heup en een moment later raken hun lippen elkaar aan… Ze zoenen er op los en beide lichamen genieten ‘van elkaar’. Een beetje dansend op het ritme van de muziek natuurlijk… De avond duurt nog lang en rond middernacht gaan ze een wandeling maken. Hand in hand lopen ze naar de kerk in de stad en wandelen wat door het parkje wat erbij hoort.
Onderweg moet er ook natuurlijk even gezoend en stevig geknuffeld worden en thuis aangekomen tilt Peter Melanie op. Een laatste knuffel volgt en samen gaan ze naar boven. Op de slaapkamer van Peter worden kaarsjes aangestoken en Melanie gaat naast hem op het bed liggen. Ze legt haar hoofd tegen dat van hem. De nacht verloopt verder vol van romantiek. Op de volgende dag worden ze in elkaar ’s armen wakker. Peter kust haar op haar hoofd en vervolgens op haar wangen en mond. Melanie kust hem gelijk op zijn mond en houdt hem stevig tegen haar aan. ‘We kunnen nu op ons werk eindelijk zeggen dat we samen zijn!’ Peter aait haar over haar mooie blonde haren en voordat ze opstaan wordt er nog even een flink kussengevecht gehouden.
Het hele weekend zijn ze samen en gaan ze dagjes uit. Ze wandelen, gaan naar de grote meubelzaken en naast uit eten gaan ze zondag samen naar het strand. Het is prachtig weer en ’s middags staan ze heerlijk met elkaar omarmd in het water. Het zonnetje staat hoog aan de hemel en drie uur lang, dat is ongeveer zolang Peter vastzat in de lift, voelen elkaar ’s lichamen opnieuw hun intense liefde voor elkaar. ’s Maandags komen ze op kantoor en worden ze verrast met een menigte die hen vol van enthousiasme opwacht! Elke collega die er staat komt naar hen toe en feliciteert ze… ‘Fijne werkdag iedereen’ klinkt van de manager en ook hij geeft Melanie en Peter een welgemeende hand…
Vandaag werken de tortelduifjes aan hun eerste maar zéker niet hun laatste project. Er wordt veel liefde aan hun werk en aan hun zelf besteedt en dat maakt hun nieuwe rubriek in het tijdschrift ‘liefde op de werkvloer’ een enorm groot succes. Uiteindelijk komen zij met een groots artikel in het tijdschrift hoe zij elkaar op het werk hebben leren kennen en met twee kinderen op een prachtig mooi huis aan de kust leven…
