Chagrijnige Joop

Mag ik je voorstellen aan de chagrijnige Joop. Hij is 50 jaar en vol van bitter loopt hij op zijn manier door het leven. Helemaal alleen! In zijn huis is alles picobello in orde en eerlijk waar, er ligt geen enkel stofdeeltje! Hij sport, hij gaat naar theater en hij speelt zelf piano. Mensen horen hem vaak genoeg vanuit huis spelen en dat doet hij goed! Een enkeling blijft weleens staan om te luisteren maar dan jaagt hij ze weg! Hij wil geen pottenkijkers en al helemaal geen mensen die interesse in hem tonen blijkbaar… Vroeger heeft Joop tijdens zijn opleiding een hoog muzikaal niveau behaald waardoor hij één van de beste van de wereld had kunnen worden. Vroeger was hij altijd vrolijk en hielp hij iedereen. Dankzij hem zijn er veel goede muzikanten gekomen en daar zijn ze hem ook dankbaar voor. Als mensen het laten blijken dan kapt Joop het genadeloos af…

‘Ga weg met je bloemetje’ is wat hij dan zegt en vervolgens smijt hij de deur dicht. Joop heeft een enorme teleurstelling gehad dat hij niet is verkozen tot de beste… Tijdens de finale spande het erom en met één punt verschil kon hij zijn biezen pakken en gaan. De ander ging ervandoor met de grote prijs en Joop? Hij is gaan geloven dat alles waar hij zo voor knokte en voor moest leren voor niets is geweest… Vanaf dat moment zakte zijn wereld in elkaar. Muziek was écht alles voor hem en het enige wat je nu nog van hem hoort is trieste maar ontzettend mooie pianomuziek. Als hij Mozart of Beethoven speelt dan hoor je ook écht Mozart of Beethoven. Er ontbreekt niets aan en zelfs van de lokale krant hebben ze hem graag willen interviewen. Helaas… Joop is voor altijd teleurgesteld! Niemand komt in zijn huis en zéker niet om zijn werk te bewonderen.

Vroeger had hij een lieve vriendin om zich heen waar hij een relatie mee had. Ciska heette ze en jarenlang hebben ze op en top van de liefde genoten. Elke dag waren ze samen en er waren plannen om te gaan trouwen. Totdat Ciska op een dag met zijn concurrent muzikant ervandoor ging. ‘Hij heeft me meer te bieden dan jij!’ zei ze als laatste en hand in hand liepen ze weg van Joop. Hij had niet alleen van de muziek verloren, maar ook van zijn ‘toekomstige vrouw’… Een behoorlijke klap en voor hij het wist werd hij in zijn eentje vijftig. Niemand was bij hem om het te vieren. Hij ging naar de bakker voor een appelflap om het voor zichzelf te vieren en daarmee was zijn vijftigste verjaardag klaar! Zijn ouders leven niet meer, zij kijken vanuit de hemel toe hoe hij zijn leven verwaarloost… Vanavond gaat hij naar een concert in de schouwburg. Een a capella piano. Tijdens de lange wachtrij zijn er bekenden die Joop aanspreken. Dan gaat de deur open en mag iedereen naar binnen…

Bij de kassa levert Joop zijn kaartje in en loopt verder naar de plek die hij heeft gereserveerd. Vooraan in de grote zaal gaat hij zitten en kijkt naar de piano die voor hem staat. Even later stroomt de hele zaal vol met geïnteresseerden en naast hem komt een vrouw zitten. Het is vrouwe Elsbeth… Ze stelt zich netjes aan hem voor en hij antwoord met enkel ‘hoi’ terug. Het optreden begint en iedereen geniet volop. Ook Joop en vrouwe Elsbeth. Tijdens de pauze lopen Joop en vrouwe Elsbeth naar de aula om wat te drinken te halen en even later staan ze aan een tafeltje… De vrouw probeert verder toenadering te zoeken maar Joop laat duidelijk merken dat hij daar niet in is geïnteresseerd. Met een stugge houding antwoordt hij op vragen en gaat vervolgens naar de WC. Net op tijd komt hij terug in de zaal als de voorstelling weer begint. Vrouwe Elsbeth zit al weer op haar plaats en Joop gaat er naast zitten. Hij struikelt bijna over haar voeten maar kan zich nog nét inhouden…

Als hij zit zegt ze ‘sorry’ maar Joop zegt helemaal niets! Ze kijken de voorstelling verder af. Na afloop gaat iedereen naar huis en de knappe vrouw die Joop stiekem wel knap vindt loopt aan hem voorbij. Ze gaat de deur van de zaal uit en bij de garderobe hoopt Joop toch nog iets van haar te vernemen. Hij pakt zijn jas en loopt wat rond bij de hoofdentree… Helaas, geen vrouwe Elsbeth! Hij loopt naar buiten en kijkt bij de rokers, maar ook daar is ze niet. ‘Waar kan ze nu toch zo snel naartoe gegaan zijn?’ denkt hij bij zichzelf. In de verte ziet hij haar instappen in een taxi en rent er snel naartoe… Hij struikelt en valt met zijn snufferd in een grote plas water. Niemand die hem opmerkt en de taxi rijdt voor hem weg. Daag vrouwe Elsbeth zegt hij nog even zachtjes. Chagrijnig zoals hij altijd is loopt hij naar huis. Een gemiste kans op een misschien gelukkiger leven… Joop gaat nog even douchen en daarna voor de TV zitten, leest een stukje uit de krant en gaat vervolgens naar bed. Hij doet het licht uit en dat was weer een dag voor hem!

De volgende dag gaat hij de tuin in. Enkele kinderen rennen spelend met een bal voorbij en opeens komt deze in zijn tuin. Verschrikt kijken de kids, want ze weten dat er een preek komt… En die komt er! ‘Stelletje rotjochies, kijk toch eens uit!’ Hij pakt de bal, steekt hem lek en smijt het weer op de stoep. ‘En nu opsodemieteren!’ De kinderen lopen huilend naar huis en Joop gaat weer verder in zijn tuin. Aan het eind van de middag komt de krantenjongen en wil hem door de brievenbus doen. Joop zit in de kamer en hoort dat de krant door de bus glijdt. Hij trekt de krant eruit, maar wat is dat?! Er is een stukje van de krant weg. Hij doet de deur open en schreeuwt naar de krantenjongen die verschrikt achter zich omkijkt. Joop roept hem dat hij moet komen en de jongen neemt de moeite om naar hem toe te gaan. Dan krijgt ook de krantenjongen een preek… ‘Je kunt het ook nooit goed doen! Kijk eens…’ De jongen excuseert zich en kijkt of er nog een andere krant in zijn fietstas ligt. Helaas… Joop schandaalt naar de jongen en vervolgens gaat hij naar binnen. Daar, bij de schoenenkast ligt het andere stukje van de krant…

De eenzame boze Joop telt zijn dagen. Uiteindelijk sterft hij een eenzame dood omdat hij zich opnieuw woedend heeft gemaakt naar een stel kinderen omdat zijn mooiste bloempje is kapotgegaan door de voetbal. Rust zacht, tóch lieve Joop! Iemand heeft dat op zijn kist gelegd… Iemand met de naam ‘vrouwe Elsbeth’… Zij las in de krant dat de tweede winnaar van de wedstrijd ‘van toen’ onverwachts is overleden aan een hartstilstand. De arme eenzame Joop werd vijftig jaar en is altijd in zijn bitterheid en woede blijven hangen. Tot zijn dood!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *