Daar zit ze… Te wachten op haar vlam!
Het is zeven uur in de ochtend. Met haar nieuwe vlam gaat ze vanmorgen een lekker stuk hardlopen. Al lange tijd zijn ze stapelgek op elkaar, maar nog nooit was er gehoor aan gegeven. De verliefdheid naar elkaar is intenser geworden de laatste tijd. Terwijl ze elkaar al twee jaar kennen. Mooie gesprekken, een lach en soms een traan. Die éne keer ’s avonds die enige knuffel die ze hebben gedaan… Toen hij het moeilijk had stak hij zijn armen uit om te laten weten dat hij haar even wilde vasthouden. Dát was het moment dat beide lichamen elkaar aanvoelden en armen om elkaar heen werden gelegd… Het voelde goed, een stiekeme liefde voor elkaar is beginnen te ontstaan!
Bijna elke dag spreken ze elkaar en de glimlach van beiden zegt genoeg! Hij geniet van haar prachtige aanwezigheid, zij van dat van hem! Op het werk pauzeren ze samen en wordt er geregeld getrakteerd op iets lekkers. Maar waarom lopen ze nog niet hand in hand zou je denken met zoveel positiviteit en ‘ik vind je leuk’ gedrag?! Er hoeft maar éven een momentje te zijn op kantoor of erbuiten tijdens werktijd of ze zoeken elkaar op… Dát is niet zomaar! Laatst nog, toen ze ’s avonds bij elkaar waren voor een kop koffie en wat lekkers. Ze kennen elkaar ’s adres uit hun hoofd en nóg is er geen kus uitgedeeld… Mensen om hen heen zeggen al ‘ze moeten opschieten, want het is gewoon overduidelijk!’ Dertig wordt zó veertig en nog ouder…
Collega ’s kunnen ze soms aan de andere kant horen lachen en donderjagen, maar ja… Waar blijft die kus?! Die verliefde knuffel? Wanneer worden beiden eens één? Ze zijn voor elkaar gemaakt, maar durven ze niet? Zijn ze te druk of heeft hij tóch een ander? Dat zal toch niet?! Ze zijn gewoon hele goede vrienden. Vrienden die elkaar aankijken alsof ze meer van elkaar willen, want ook dat ziet iedereen! Hij heeft laatst een keer met die dame van de receptie staan dansen en wat deed ze toch opvallend! Volgens mij wilde ze wat van hem maar wat was hij gelukkig wijzer… Hij kapte haar af omdat ze hem vanwege dronkenheid besprong en zomaar begon te kussen. Daar heeft hij nee tegen gezegd en dat is maar goed ook! Iedereen spreekt er schandalig over hoe ze zich toen gedroeg.
Ook zij, de toen dronken receptioniste weet het van ‘die twee’ Tóch probeerde ze het, maar wat voor leven zou hij dan gekregen hebben? Eén ding staat vast: een leven met zijn stiekeme liefde is gegarandeerd! En de receptioniste? Die heeft al lang weer iemand anders gevonden waar ze erg veel plezier mee had in de kelder… In een donker hokje beneden hebben ze negen maanden later hun ‘ouderschap’ gecreëerd! Hij en zij… De verliefden, ze wachten op elkaar bij de boom in het park van de stad. Ze zit nog steeds op het trapje te wachten totdat hij komt en het is al kwart over zeven… Ze wordt ongerust, want wat is er aan de hand? Er zal toch niets gebeurd zijn?! Dan, in de verte, ziet ze iemand met een grote bos rozen aanlopen. Hmmm… Dát ziet er wel erg romantisch uit! Denkt ze bij zichzelf.
De persoon met de rozen komt dichterbij en tot haar grote verbazing ziet ze dat hij het is! Hij, waar ze al lang verliefd op is! Ja, die! Haar grote liefde… Is dit een droom of écht?! Hij komt naar haar toe en zegt ‘goedemorgen’. Zij is een beetje verlegen maar dat gaat snel over. ‘Sorry, ik moest even naar een bloemist voor een verassing voor jou’ zegt hij. De grote bos rozen wordt aan haar overhandigd en zij legt het naast haar neer… Ze pakt hem vast en knuffelt hem met een dikke kus. Op zijn mond… Daar staan ze, in knuffelhouding, tegen elkaar aan en eindelijk gaan de monden elkaar proeven! Vandaag zijn ze allebei een dagje vrij, dat stond al vast, maar de vriendschap is liefde, dat staat nu ook vast! Eindelijk!!! De twee staan al een halfuur te knuffelen en te zoenen en terwijl de beide monden elkaar raken fonkelen hun ogen meer en meer…
De liefde spat er vanaf! Negen maanden later wacht hen een grote verassing… Maar dit is niet begonnen in een kelderhokje, dit is begonnen vanuit intense liefde waarin twee harten elkaar raakten en nog steeds raken!
