Spookhuis daarginds

Iedereen in het stadje Spaantjesstad kijkt er naar als ze erlangs lopen. Het mooie oude huis dat jaren verlaten is geweest en sinds kort weer als B&B, bed and breakfast wordt gebruikt. Het huis staat op een terp en dat zou mooi zijn zou je denken maar het heeft bij dit huis iets mysterieus. Het oogt duister maar toch komen gasten er om één of meer nachten te blijven. De tuin om het huis is keurig onderhouden door het nieuwe gezin. Verder ziet alles er spik en span uit! De familie Beurs gaat met hun kinderen een weekendje weg naar dit stadje. Terwijl ze aankomen zien ze het huis staan zonder te weten wat er gaande is. Met de auto rijden ze er naartoe en ze worden hartelijk verwelkomd. Komende nacht en de nacht erop kunnen ze blijven slapen en het gezin, de nieuwe eigenaren van het huis wonen ernaast. Na de spulletjes te hebben opgeruimd lopen ze een rondje door Spaantjesstad. Daar worden ze bij de chocolaterie aangesproken…

De dame achter de kassa vraagt waar ze vandaan komen, gewoon uit gastvrijheid. Het gezin vertelt dat ze uit het westen van het land komen en nu even voor ontspanning hier zijn. De stad Spaantjesstad waar ze nu verblijven is een erg gezellig ogende plaats. Mensen zijn er erg vriendelijk en als je gelooft dat het al zo ‘n tweeduizend jaar oud is dan heb je gelijk! 2022 jaar precies. Bij de chocolaterie is verteld dat waar zij verblijven bijna niemand het een nacht uithoudt. Veel mensen zijn er weggerend omdat er iets rond schijnt te dwalen. De eigenaren van het huis zitten met hun handen in de haren. Allerlei mensen zijn erbij geweest om te kijken of ze iets kunnen doen maar er lijkt niets mogelijk te zijn. Het is de meest angstige plek voor iedereen in de stad… Het gezin Beurs kijkt elkaar aan en geloven in eerste instantie niet wat er gaande is. Geesten bestaan toch niet?! Ze lopen verder en kopen leuke dingetjes in winkeltjes. Vervolgens gaan ze voor het avondeten naar het huis en lopen op het wat lange kronkelige weggetje op de terp.

Terug in het huis kijken ze wat rond. Er is niets geks te vinden in het oude herenhuis. Een aantal schilderijen hangen aan de muur met mooie planten en verder oogt alles gezellig en knus. Datzelfde geldt voor de slaapkamers. Nadat de boontjes, aardappels en een lekkere biefstuk zijn genuttigd maken ze nog een avondwandeling. Eerst lopen ze om het huis om de tuin te bewonderen en komen bij een schuurtje dat achter het huis staat. Er lijkt gereedschap en een trekker in te staan. Blijkbaar is het weiland dat om de terp is ook eigendom van de eigenaren van het huis. Vervolgens loopt iedereen verder, behalve Sam, hij kijkt nog even door het raam… Plots schrikt hij zich wezenloos want hij vertelt dat hij een gezicht heeft gezien dat hem aankeek. In paniek rent hij naar zijn ouders en zusje en vader kijkt door het raam van de schuur… Helemaal niemand! Sam is weer wat tot rust gekomen maar hij blijft zeggen het écht te hebben gezien. Dan lopen ze verder voor de avondwandeling. Sam houdt nog steeds moeder ’s hand vast want hij is nog steeds bang…

In Spaantjesstad branden de prachtige lantaarns langs de weg en de gezelligheid in het donker begint nu op te leven. Een oude man bij de fontein houdt hen aan en hij vraagt of ze in het oude huis op de terp overnachten. Ze vertellen dat ze er overnachten en krijgen opnieuw een waarschuwing over wat er gaande is. De man vertelt dat er een geest door en om het huis ronddwaalt en zoals eerder bijna iedereen er zo snel mogelijk is weggegaan. Toch wel vreemd, dit is de tweede persoon die er over begint en ze beginnen toch wel een beetje rare gedachten erover te krijgen. Na een heerlijke wandeling van anderhalf uur komen ze weer thuis. De kinderen gaan naar bed maar Sam blijft liever bij zijn ouders. Vaderlief kijkt nog even TV en dan moet Sam écht naar bed als de klok half elf bimbamt. Hij gaat naast zijn zusje liggen en valt gelukkig snel in slaap. Terwijl pa naar het late journaal kijkt en moeder nog even aan het puzzelen is gaat de lamp opeens dimmen… Tegelijkertijd begint de TV steeds meer te sneeuwen.

Het signaal van de uitzending lijkt bijna helemaal verdwenen te zijn. Even later gaat de lamp weer normaal branden en is de TV weer goed in orde. Beide ouders kijken elkaar aan. Dat was wel heel vreemd en ook zij krijgen na dit een beetje een naar gevoel over hun verblijf. Dan opeens komt Sylvana, de dochter en het zusje van Sam in paniek en huilend beneden… Ze heeft voetstappen gehoord en opeens werd het raam dichtgesmeten. Ze lopen naar boven om te kijken of ze iets geks zien en moeder doet het raam weer open. Ook Sam ligt huilend in bed want hij zag ook dat het raam opeens dicht gesmeten werd. Een harde knal was dat. Vaderlief belt het gezin op waarvan het huis is en hij vraagt of zij weten van vreemde dingen die in het huis gebeuren. Zij zeggen dat ze zelf nog niets hebben meegemaakt maar mensen ‘weleens’ zijn weggevlucht om één of andere reden. Verder vertellen ze dat in het verleden in het huis een gezin woonde, het gezin die het huis bouwde, en opeens allemaal waren gestorven aan een ziekte die toen heerste. ‘Maar dat is een gerucht’ zegt de eigenaar.

Iedereen gaat slapen want men is moe. De lichten gaan uit en na elkaar welterusten te hebben gewenst gaan de oogjes dicht. Het is erg stil in het huis. Het enige wat je hoort is de klok beneden die elk uur bimbamt. Het is vlak na drieën en opeens schrikt moeder wakker. Ze lijkt in paniek en vader vraagt wat er aan de hand is. Ik hoorde getik op de muur en voetstappen. Iets raakte me aan… Ze keek op maar zag verder niets. Heel vreemd allemaal. De kinderen mogen bij hun ouders slapen. Zo kunnen ze elk moment bij elkaar zijn. De lamp gaat uit en een uur later wordt opeens de deken van het bed gerukt. Iedereen schrikt zich rot en zitten rechtovereind in hun bed. Ze kijken om zich heen maar zien niets. Vader pakt de deken op die op de grond ligt en ziet dan in de hoek een ‘soort schaduw’. Het staat de hele tijd stil maar dan opeens begint het te bewegen. Pa schrikt zich wezenloos en zegt dat het moet ophoepelen! Opeens is de schaduw weg. Vader staat op en doet het raam dicht. Het is wat frisjes en hij kleedt zich aan. ‘Willen jullie je ook aankleden?’ is wat hij zegt tegen zijn gezin en iedereen kleedt zich aan…

‘We gaan hier weg want het spookt’ zegt vader. Iedereen kleedt zich aan en dan, vanuit de kelder klinken er voetstappen. ‘De kelderdeur was toch dicht?’ vroeg ma en iedereen antwoordde met ja! Nadat iedereen is aangekleed en hun spullen hebben gepakt wordt de auto volgepakt. De kelderdeur wordt opeens dichtgesmeten en iedereen kijkt geschrokken. Er is verder niemand dan alleen het gezin. Sam haalt nog even de tandpasta van de douche en kijkt nog even in de spiegel. Hij begint keihard te schreeuwen want dezelfde verschijning als vanmiddag in de schuur staat achter hem. Hij kijkt achter zich maar er is niemand… Dan kijkt hij weer naar de spiegel en hij staat er weer alleen op. Hij haast zich naar zijn ouders en zusje en vertelt wat er op de douche is gebeurd. De laatste spulletjes worden in de auto geladen en dan, net op het punt dat ze willen vertrekken slaan alle deuren dicht. Gordijnen gaan voor de ramen en opeens is het pikdonker… Niemand kan eruit! Het lijkt erop ‘of het huis hen heeft opgeslokt’. Er klinken voetstappen vanuit de slaapkamers boven en langzaam komen ze richting de gang waar het gezin zich bevindt…

Iedereen is bang, want wat is dit toch in vredesnaam?! Gekke verschijningen, vreemde geluiden, ramen en deuren die opeens dichtslaan… Dit is niet natuurlijk, dit is beangstigend! Opeens houden de voetstappen op. Er lijkt een schaduw in de deuropening te staan maar niemand kan zien wie of wat het precies is. Het komt dichterbij, héél dichtbij, de zwarte schaduw is een blijvend silhouet. Het lijkt een capuchon te dragen en met het hoofd voorover gebogen te lopen. Het gaat rechtop staan en de capuchon gaat af. Het gezin ziet een hoofd verschijnen maar nog steeds kunnen ze nog niet zien wie het is omdat het in het huis pikdonker is. Dan gaan alle lichten weer aan en is opeens alles weer normaal. Het gezin haast zich naar de deur maar deze zit nog steeds op slot lijkt het wel. Vader zoekt naar de sleutel in zijn zak, maar die is verdwenen… Sam roept ‘kijk eens! Daar aan de kapstok’ Iedereen kijkt naar de kapstok waar al hun jassen hangen. Er hangt een zwart gewaad naast. Het ziet er wel heel erg horror achtig uit zo, maar waarom dat gewaad daar? Iedereen loopt er naartoe en pakken het. Het is net gedragen, lijkt het wel.

Opeens komt er een jongen vanuit de kelder. Hij verwelkomt iedereen hartelijk en terwijl het gezin geschrokken en angstig toekijkt legt de jongen uit dat het allemaal in scene is gezet. Overal hangen camera ’s en met afstandsbediening kan hij, met zijn ouders, die de beheerders zijn van het huis alles bedienen alsof het lijkt dat het in het huis spookt. Op de spiegel, maar ook het raam bij de schuur wordt geprojecteerd met een beamer. De deuren kunnen op afstand door middel van de afstandsbediening worden gesloten en de voetstappen worden gegenereerd met luidsprekers. De dekens worden door middel van op afstand bestuurbare ijzeren klauwen van bedden afgerukt en er kan nog extra wind worden gemaakt… Alles is nep, legt de jongen uit. Als ze goed hadden gekeken op internet werd dit ook uitgelegd op de website van de B&B maar vaderlief had er per ongeluk overheen gelezen. Ondanks de vergissing wordt hem dit niet echt in dank afgenomen… Nadat alles door de jongen is uitgelegd besluiten ze om toch nog een nacht in het huis te blijven. Ze weten nu dat het niet spookt maar waarom hebben die twee stadsbewoners hun gewaarschuwd? Was dat ook toneelspel?!

Hun tweede dag gaat het gezin een eind wandelen en daarna lekker uit eten. In het dorp naast Spaantjesstad genaamd Lekkerdorp is veel te bewonderen. Een speel- lekkerland voor de kinderen, zeg maar een hele grote speeltuin en daarna is er tijd voor heerlijk eten. Een stevige wandeling wordt gemaakt en na een kijkje in de kerk gaan ze weer naar hun tijdelijk verblijf. Daar aangekomen gaan ze een spelletje spelen en na het avondeten wordt er een spannende wandeling gemaakt in het bos niet ver van Spaantjesstad. Er is een speurtocht uitgestippeld voor jong en oud en ook hier wordt weer een gerucht, toevallig die van het huis waar ze verblijven, toegepast. Het is best wel een beetje spannend voor de kinderen en pa en ma? Zij genieten volop mee terwijl de kinderen met hen door het bos lopen om dingen te zoeken. Uiteindelijk moeten ze een sleutel naar een ‘verborgen ruimte’ zien te vinden en natuurlijk vinden ze die! In het pikdonker loopt het gezin weer terug naar huis met hun prijsje en eenmaal thuis aangekomen gaan ze meteen naar bed. Iedereen is bekaf! Ze slapen dit keer lekker door tot negen uur in de morgen. Hun laatste dag is aangebroken. Sam staat als eerst op en gaat een kijkje nemen in en om het huis…

Buiten in de achtertuin loopt hij langs prachtige planten en bloemen en een beetje verstopt achter een struik vindt hij een soort ingang naar een kelder lijkt het wel. Hij ziet dat er een speciaal slot in de deur zit. Even kijkt hij ernaar en vindt hij het wel weer wat mysterieus. Hij heeft het er met zijn ouders en zusje over. Ze lopen met hem mee en aanschouwen de speciale deur. ‘Ik denk niet dat we daarin mogen, én we hebben ons enge avontuur toch al gehad?!’ zegt moeder. Hun laatste activiteit is in een groot kasteel daar in de buurt. Er zijn allerlei activiteiten binnen en buiten het kasteel. Je mag vechten op paarden en er is ruimte voor heerlijk middeleeuws eten. Ze kleden zich bij het kasteel om want iedereen moet verplicht in middeleeuwse kleding. Daar gaan ze het gevecht aan, eten ze middeleeuws en genieten ze van de middeleeuwse plekken. ’s Avonds bij terugkomst pakken ze de auto in en bedanken ze het gezin en vooral de jongen voor hun gastvrijheid. Dát was alsof het écht waar was met al die spookachtige verschijningen, geluiden en nare ervaringen… De familie Beurs rijdt met de volle auto van de terp af en Sam kijkt achterom…

Ze verlaten het mooie huis op de terp. Héél in de verte staat iemand voor het bovenste raampje te zwaaien… Maar de hele familie van de B&B was vanavond toch weg naar een feestje?! Is het nou een vrouw die daar staat te zwaaien? Sam kijkt naar voren en denkt bij zichzelf ‘ik verbeeld het me, ik verbeeld het me…’ Eenmaal kijkt hij nog achterom en er is niets meer te zien… Zal er in het huis dan tóch een gerucht leven? Was het dan tóch een ronddwalende geest?! Hebben die twee mensen in de stad dan toch gelijk?! Het bordje ‘daarginds’ wat aan het huis zit valt er opeens vanaf. Het valt in twee stukken op de grond… Het gezin, de familie Beurs komt erachter dat ze hun beurs hebben laten liggen in het huis… Ze keren de auto om en haasten zich naar het mooie huis op de terp. Ze zien dat er een klein lampje brandt en terwijl ze aan komen rijden staat de deur ‘gek genoeg’ helemaal open. Zelf vinden ze het ook vreemd, want zoals net gezegd, het gezin waar het huis van is bevindt zich op een feest. Alles zou verlaten moeten zijn maar niets is minder waar… Vader haalt zijn beurs van de tafel en doet de portemonnee in zijn broekzak. Hij heeft niet in de gaten dat er een vrouw achter hem staat en hem laat schrikken door spontaan ‘byebye’ te zeggen. Hij schrikt zich rot en haast zich naar buiten naar de auto.

‘Ik heb een geest gezien!’ zegt hij en rijdt met hoge snelheid weg van het huis. De vrouw zwaait nog één keer iedereen uit maar alleen Sam kijkt nog achterom… Nu ze alles wél bij zich hebben rijden ze naar hun eigen huis en bij aankomst ploft iedereen heerlijk op de bank. Tijd om bij te komen van een avontuurlijk en vooral eng lang weekend…