Mientje en het klokkenteam

Mientje is slim, want ze heeft techniek ontzettend goed onder de knie. Iedereen om haar heen vraagt aan haar of ze wil helpen om iets op te lossen of te repareren. Dit doet ze al jaren en bij de klokkenwinkel waar ze werkt windt ze elke dag met veel plezier de tijd weer op! Het maakt niet uit of het een horloge, wekker of grote wandklok is, de tijd tikt weer gelijk met Mientje ’s horloge! Ook de klokken van het dorp Twaalf aan zee worden door het techniek- en klokkentalent onderhouden. Naast de klokkenmaker is Mientje een museum begonnen. Ze spaart van over de hele wereld klokken op die zijn weggedaan en de oudste klok stamt uit het jaar 1380. Daarmee heeft Mientje de primeur, want iedereen wil maar ál te graag deze klok zien.

De klok werd per boot geïmporteerd vanuit Azië maar deed helemaal niets meer. Het heeft een waarde van drie miljoen en is afkomstig uit een oud kasteel. Het is drie miljoen waard als hij het doet… Dát was even het probleem, maar met een ijzerdraadje heeft Mientje het klokkenspel weer aan de gang gekregen en tikt het volop van vreugde in het museum. Maar wat is die blauwe gloed over de wijzerplaat toch?! Mientje vraagt zich dat al een hele tijd af. Dat heeft ze nog nooit eerder bij een klok gezien. Ze speurt het internet af maar daar wordt ze ook niet echt wijzer van. Sommigen schrijven dat het een tijdmachine is maar daar gelooft ze niet in. Tijdmachines, dat kan alleen maar in de film, pfff! Toch blijft ze de klok aandachtig aankijken en het lijkt gewoon alsof het haar ook aankijkt. Bizar toch?!

Ze sluit de winkel omdat het avond is en voordat ze dit doet beginnen alle klokken tijdens het tikken te bimbammen. Het is immers zes uur. Het bimbamorkest is afgelopen en het licht gaat uit. Na een avondje te hebben bestudeerd over de bijzondere klok komt ze nog steeds alleen maar bij het onderwerp tijdmachine terecht. Ze bepraat het met haar vader en hij weet ook geen antwoord. Ze geeft de zoektocht even op en gaat even later naar bed. Mientje slaapt lekker door maar opeens, om precies drie uur begint er ergens een heel zwaar klokkenspel te spelen. Eentje die Mientje niet kent vanuit haar dorp. Het is een bimbam die nog geen mens heeft gehoord en vreemd genoeg, er lijkt iemand bij te zingen. Het is meer een soort gebrabbel, er is geen bekende taal uit te krijgen… Mientje haast zich naar de winkel, want het kan alleen maar daar vandaan komen.

Eenmaal bij de winkel is alles dicht en donker, behalve bij het museum ernaast. Ze haast zich ernaartoe en wat ze daar ziet kan ze niet geloven. Ze knijpt eens flink in haar arm en dat doet zeer! Nee, het kan geen droom zijn! Alle klokken zijn tot leven gekomen en spelen een potje voetbal met elkaar. De winkelruit is het doel! De bal vliegt door het raam en met rinkeldekinkel ontwijkt Mientje net de bal die anders vast in haar gezicht was gekomen. Ze doet de deur open en de klokken worden opeens stil… Ze gaan op hun plek staan en doen net of er niets is gebeurd. Ook de bijzondere klok staat weer op zijn plaats en tikt gewoon weer. Dan zegt Mientje dat ze zich niet hoeven in te houden maar niemand zegt wat terug. Van achteren wordt ze aangetikt. Het is het wekkertje. Zij vertelt dat de bijzondere klok, genaamd Mamba, hen tot leven heeft gewekt.

Mientje vraagt aan de grote klok of dit zo is maar hij zwijgt. Het tikt door maar dan dreigt Mientje het ijzerdraadje te verwijderen als hij nu nog steeds niets zegt. Dan reageert de klok Mamba… Hij vertelt met zijn zware stem dat hij het heeft gedaan maar dat hij geen kwaad in zich heeft. Hij houdt van lol maken en voetbal. Met de andere klokken wil hij een voetbalteam maken en wereldkampioen worden. Mientje begint te lachen. ‘Maar dat kan toch helemaal niet?!’ Hoe kunnen jullie zo hard rennen en die wereldcup in de wacht slepen? Mamba antwoordt dat dat zeker wel kan en hij het met zijn team wil laten zien. Mientje wil bewijs zien en stiekem gaan ze door het dorp naar het voetbalveld erbuiten. Nadat Mientje met haar klokken daar is aangekomen gaat Mamba, de grote klok in het doel staan en alle andere klokken stellen zich op als verdedigers. ‘Waar is het andere team?’ vraagt Mientje.

Mamba vertelt dat dat er zo aankomt. Een stel stambeelden uit het museum uit de stad rennen naar het voetbalveld en stellen zich op. Stambeeld Pam de grote mummie stelt zich op bij het doel. Mientje staat langs het veld om te kijken wat haar overkomt. Mamba vraagt of zij wil fluiten en natuurlijk doet ze dit. Een aantal ‘spelers’ gaan naar het midden van het veld maar ze zijn nog wat vergeten… De lampen! Mamba zegt ‘ik doe dat wel even’ en binnen no time branden alle lampen. Nu kan de wedstrijd echt beginnen. Mientje geeft een fluitsignaal en de wedstrijd begint. Ze ziet dat het allemaal keiharde vechters zijn en voor ze het weet is het al 1-0 voor de standbeelden. Mamba spreekt zijn team toe dat ze verder naar voren moeten en binnen een paar minuten valt het tweede goal. 1-1 voor de klokken. De wedstrijd duurt nog even voort en na negentig minuten is de eindstand 3-3. Mientje geeft aan dat ze naar bed wil omdat ze morgen weer vroeg op moet voor de winkel.

De klokken gaan met haar mee en de standbeelden haasten zich naar het museum in de stad waar ze zich weer tussen alle dinosaurusskeletten moeten bevinden voordat het om zes uur ’s morgens opengaat. Eenmaal in het museum gaan de klokken weer op hun plek staan en iedereen zegt ‘welterusten’ tegen Mientje. Ze zegt ‘zijn jullie nog niet wat vergeten?’ Oh ja, dat klopt, zegt Mamba en hij repareert de ruit. Dan gaat iedereen tikken en worden de levende klokken weer normale klokken. Mientje kijkt met nog steeds grote verbazing om haar heen. Ze kan nog steeds niet geloven dat dit allemaal levende klokken zijn. Het museum is weer als normaal en Mientje heeft een leuk avontuur te vertellen. Het klokkenelftal waar ze misschien wel wereldkampioen zou kunnen worden… En de klokkenwinkel met het museum dan?! De volgende nacht wil ze het aan haar vader laten zien maar de volgende dag stribbelt hij wat tegen. Hij kan het niet geloven…

Wie was dan die zingende stem toen ze wakker werd? Ze vraagt het aan de klokken maar zij tikken alleen maar door. Misschien leven ze alleen snachts? Dan, op een moment terwijl Mientje om twaalf uur zit te eten begint het wekkertje af te gaan. Mientje kijkt en ziet dat de wekker tot leven is gekomen. ‘Ik ben ze zang van Mamba’ en ze knipoogt. Met een smile begint ze weer te tikken en Mientje eet haar boterham verder op. De vader van Mientje grapt dat hij vanavond met haar meewil om te kijken of de klokken echt tot leven komen. Mientje antwoordt dat het echt zo is en dat hij om twaalf uur vannacht met haar mee moet naar het museum. Pa zegt dat het goed is maar hij gelooft het nog steeds niet. Toch gaat hij vanavond mee! Na een drukke dag in de winkel gaan beiden naar moeder en moeder de vrouw om heerlijk te eten. De krant wordt gelezen en een mysterieus artikel wordt gelezen. Het gaat om een klok uit Azie, dezelfde als Mamba.

Er worden vermoedens vermeld dat de klok mogelijk tot leven kan komen omdat mensen daar vertellen dat de legende waar is. Mientje kan dit dubbel en dwars bevestigen. Na een leuk gezinsavondje gaan Mientje, maar ook haar vader én moeder naar het museum. Ze wachten totdat het twaalf uur is. Pa en ma kijken rond en stiekem vinden ze het ook wel spannend. Er is nog geen teken van leven. Het is bijna twaalf uur en bij het bureau valt er wat van het bureau. Het is een lepeltje. Hé maar dat is raar, zegt Mientje ’s moeder. Ze pakt het op en legt het terug op het bureau. Dan slaan alle klokken twaalf uur. Gek genoeg komt er vanuit ‘de Mamba klok’ niets en tikken alle klokken gewoon door. Het is toch ook wat… Nu lijkt er niemand tot leven te komen. Pa en ma zeggen dat Mientje écht rust nodig heeft maar dan zegt Mientje ‘het is écht waar!’. Het getik duurt voort en voort en alles lijkt normaal. Om half twee lopen ze alle drie het museum uit. Mientje is teleurgesteld, want ze had graag de levende klokken willen laten zien…

Terwijl ze voor het raam van het museum lopen klinkt er opeens weer een hoop gerinkel. Een bal komt tegen het hoofd van Mientje ’s vader. Hij kijkt naar rechts en wat hij daar ziet… Hij gelooft zijn ogen niet! Pa en ma kijken hun ogen uit. De klokken zijn weer tot leven gekomen en ze haasten zich naar binnen. Met veel verbazing staan ze tussen de voetballende klokken. Mientje stelt haar ouders aan hen voor en vriendelijk worden ze begroet. De één met een latje dat als hand dient, de ander steekt zijn klepel uit. Het zijn allemaal vriendelijke klokken waar geen kwaad in zit! Het drietal loopt met de klokken mee naar het voetbalveld buiten het dorp en met eigen ogen zien ze daar dat het klokkenteam zeer meesterlijk de wedstrijd voortzet. Met veel plezier ‘coachen’ Mientje en haar ouders het team dat nu tegen een ander team van opgezette vogels speelt. Maar wat is dat nu?! De keukenklok krijgt een gele kaart. Het wekkertje is de scheidsrechter en zij zegt dat hij te fel schopte waardoor de witte uil nu pijn heeft aan zijn vleugel.

Aan het eind van de wedstrijd is het 7-0 voor de klokken. Het team viert deze overwinning maar ze moeten op tijd weer thuis zijn want de musea gaan al vroeg weer open. De volgende dag is alles weer normaal en tikt de tijd door. Het klokkenteam gaat meedoen aan het wereld kampioenschap voetbal voor museumstukken en met nét die misser van de tegenpartij winnen ze het kampioenschap! 2-1 voor hen en de vreugde is groot. Alle klokkenonderdelen vliegen in het rond en met hun wereldbeker lopen ze naar het museum waar ze opgesteld staan. Mientje pakt de mooie gouden beker en zet deze in het midden van het museum. Iedereen kan zien dat het er staat maar veel mensen geloven niet dat ‘deze klokken’ het WK museumstukken heeft gewonnen. Uiteraard zijn er foto ’s gemaakt maar weinig mensen geloven het. Het is gefotoshopt… Mientje en haar ouders weten beter. Véél beter! Zij beginnen aan een nieuwe uitdaging, namelijk het WK tegen alle landen over de héle wereld maar dan met mensen…

In het jaar 2030 wordt er een WK in Nederland georganiseerd. Alleen is het tijdstip van de wedstrijden in de nacht want de klokken moeten op tijd weer in het museum staan. ’s Nachts zijn ze op hun best en overdags moeten ze uitrusten. Eindelijk geloven mensen de beelden en het stadion in Amsterdam, jawel de Johan Cruijff ArenA zit bomvol met toeschouwers. Alle meespelende landen van over de hele wereld komen aan bod en het klokkenteam is supersterk. Ze overwinnen elke wedstrijd en komen in de finale terecht… Hun tegenstander is Duitsland! Het wordt een super moeilijke wedstrijd. Mensen lopen met hun broodje curryworst en alcoholvrije drank het stadion binnen en de televisieploegen staan al paraat om de live uitzending uit te zenden. Héél Nederland zit voor de buis. NPO 1 staat overal aan en met veel spanning hopen ze dat het Nederlands klokkenteam (opnieuw) wereldkampioen wordt.

De wedstrijd begint. Vanuit het hele stadion wordt er gejuicht, gebaald en gezongen. Mientje en haar ouders Roos en Henny, kijken vanaf de voorste rij. Af en toe coachen ze het Nederlandse team en de opstelling gaat verder naar achteren. De keukenklok en de Zaanse klok worden de aanvallers en binnen no time halen ze hun achterstand van 4-9 in! Dan staat de klok bijna op 90 minuten. De wedstrijd is bijna afgelopen… Gaan ze dit dan toch verliezen? Zo keihard gevochten, de stand 9-9 en dan nog naar huis met niets? Mamba verdedigt een schot op het doel en op dat moment krijgt hij zijn moment… Hij rent van het doel, haast zich naar het midden van het veld terwijl iedereen angstig toekijkt omdat het doel vrij staat. Als de Duitsers nu de bal bemachtigen dan is het uit met het spel! Mamba schopt de bal richting de Zaanse klok maar dat gaat mis… In plaats daarvan gaat de bal met een enorme vaart richting het doel van de tegenpartij en dan gebeurt het onverwachte…

Hij vliegt voorbij de keeper en het is een Goal!!! Er wordt gejuicht, er wordt gesprongen, er wordt bijna een feest gevierd. De klok tikt door en de Duitsers hebben de bal. Hij gaat met een enorme gang richting het doel van de klokkenpartij en Mamba kan hem nog maar net pakken. Dan is het 89,50 op de klok binnen de ArenA en Mamba die weer veilig voor het doel staat schiet de bal richting zijn team. De Ronde keukenklok schiet hem naar de Zaanse klok en hij geeft een enorme trap richting het doel van de Duitsers… Het hele team kijkt toe, in deze vijftig seconden moet het gebeuren! Elke Duitser ziet de bal voorbij vliegen, sommigen missen hem en voor iedereen het weet komt de bal bij de doelman… Hij schopt de bal terug maar dan maakt de Zaanse klok een sprong! Hij ‘kickt’ de bal naar voren en hij zit erin!!!

Het is gedaan, we zijn kampioen!!! Het klokkenteam juicht en springt van overwinning en de bal? Die vloog op 89.99 in het goal. Het Nederlands klokkenteam is wereldkampioen. En de Duitsers? Zij feliciteren het team en samen wordt er nog heel lang feest gevierd in en om de Johan Cruijff ArenA. En zo wordt het Nederlands klokkenteam een wereldwijd begrip en wordt het museum, maar ook de klokkenwinkel door duizenden mensen per dag bezocht. Iedereen wil de overwinnaars zien! Het museum is opgepimpt met veel oranje en de klokken? Zij tikken de tijd door… Het is goed geweest, hun doel is behaald! Een nieuwe uitdaging wordt in de nacht bedacht, namelijk het wereldkampioenschap buikschuiven… Mientje, Roos en Henny worden opnieuw hun coaches maar helaas… je kunt niet altijd een winnaar zijn! Het blijft bij de oranjevreugde van het voetbal…