Ik en mijn zoektochtfictie naar diskettes
Vandaag was het wel weer zo ‘n dag zeg! Ik wilde mijn verhaal opslaan op een diskette maar de diskette ‘s zijn op. Ik kijk bij de andere floppy ‘s of ik iets kan overschrijven maar kon niets vinden. Alle verhalen zijn bijzonder voor me en daarom is elk schijfje super belangrijk. Toen ik mijn nieuwe computer kocht, een 386 met 4 MB werkgeheugen, heb ik gelijk een heleboel diskette ‘s gekocht zodat ik de komende jaren nog wel even vooruit kan. Het zonnetje schijnt buiten dus ik ga op mijn fiets naar de computerzaak in het dorp. Ik kom binnen en er klinkt een welkomstbelletje zoals in veel winkels. Een jonge man komt bij me en hij vraagt wat hij voor me kan doen.
Ik keek al wat om me heen en zag allerlei nieuwe dingen liggen. Iets in de vorm van CD ‘s en zelfs DVD ‘s! Zoveel nieuwe informatie in één keer en zijn die computers die er staan nog wel computers? Goed, ik vraag of ze diskette ‘s hebben en de jongen kijkt me aan. Hij vraagt aan zijn meerdere wat dat diskettes zijn en deze begint te lachen. ‘Die hebben we niet’ en ik denk bij mezelf ‘ik sta hier toch in een computerzaak?!’ Nadat ik wat geïrriteerd de zaak ui ben gelopen probeer ik het bij een supermarkt. Daar hebben ze normaal gesproken toch ook diskette ‘s? Je hoeft er immers niet meer alleen een broodje kaas te verwachten.
Nadat ik mijn fiets heb neergezet en bijna tegen die vrolijke postbode ben aangebotst sta ik in de winkel. Waar zouden ze hier de diskette ‘s kunnen hebben. Eerst zelf kijken, dan vragen! Zo heb ik het altijd geleerd. Ik loop door de winkel en zie wel weer die CD ‘s of DVD ‘s. Ik ga op mijn hurken zitten om te kijken of ze ergens onderop liggen maar ik zie mijn favoriete schijfjes niet… Er komt een medewerkster langsgelopen en ik vraag haar waar de diskette ‘s liggen. Ook zij heeft geen flauw idee wat het is. Ze kijkt me zo raar aan en vraagt het weer bij haar collega. Het duurt even en zo ‘n twee minuten later komt ze met een netje sinaasappels naar me toe gelopen. Wat krijg ik dan nu toch?!
Ik schiet een beetje in de lach en ze vraagt me op een wat overvallen manier wat er is. Nou, ik vraag om diskette ‘s en je komt met een netje sinaasappels?’ Het meisje vertelt dat ze heeft overlegd met haar collega en deze haar het netje heeft meegegeven. Ik loop samen met het meisje naar de desbetreffende collega en vraag om uitleg. ‘Owww, ik dacht dat diskette ‘s een merk sinaasappels waren maar sorry… Ik ben in de war met een ander merk.’ Na het netje te hebben afgerekend omdat ik ze per toeval toch nodig heb begin ik me toch wat ongemakkelijk te voelen. Op naar de computerzaak in het volgende dorp dat een kilometer hiervandaan ligt…
Even een eindje fietsen en eindelijk om ik bij de zaak. Hopelijk kunnen zij een eind maken aan mijn ongemakkelijke fietstocht. Zodra ik de winkel binnenloop komt er een vriendelijke meneer van rond de vijftig naar me toe. Hij vraagt wat hij voor me kan doen en ik leg uit dat ik diskette ‘s nodig heb. De man vraagt wat voor computer ik heb en vertel dat ik een 386 heb. Dan komt het teleurstellende maar even later verlossende antwoord. ‘Beste meneer’, grinnikt hij, ‘weet u hoe oud uw computer al is?!’ Ik knik en vertel dat ik de computer alleen gebruik om te schrijven. Heel nuchter zeg ik dat mijn computer dertig jaar oud is en alles nog doet wat ik van hem verwacht…
De verkoper vertelt me dat diskette ‘s al vele jaren niet meer in de handel zijn in bijna alle winkels. Alles werkt tegenwoordig met USB sticks en de cloud… Ik kijk de beste man aan die gelukkig drommels goed weet wat ik met mijn diskettes bedoel. Even kijk ik naar buiten en voornamelijk naar de lucht… ‘Dus daar in de wolken zit alles opgeslagen?’ De man vertelt me hoe het allemaal werkt en het enige antwoord dat ik heb is dat ik geen internet heb en al helemaal geen cloud account. Ik wil gewoon diskette ‘s maar ze zijn er niet meer! Na drie kwartier uitleg over mijn ‘ouderwetse schrijfapparaat’ laat ik me toch verleiden om een andere computer te kopen. Daar gaat mijn maandloon!
De meneer vertelt dat hij alle bestanden wil overzetten die ik op diskette heb. Alleen moet ik het natuurlijk wel daar naartoe brengen. Verder vertelt hij me wat ik voor computer krijg en dat werd even teveel voor me… Een Intel Core I5 processor met zes kernen erin… Dat betekent dat je zes keer rekenkracht hebt vertelt de man enthousiast. Mijn hart begint sneller te kloppen en ik voel al wat zweet opkomen. Ik vraag hoeveel geheugen het ding heeft en hij antwoordt ’16GB’… Gigabyte? Dat weet ik toch helemaal niet wat dat is?! Ik werk met megabytes maar dan word ik een beetje in het ootje genomen. Eén gigabyte is ongeveer duizend diskette ‘s vertelt de man en dan begin ik het eindelijk te snappen.
Mijn computer, die oh zo betrouwbare 386 moet naar het museum en na vijfendertig jaar moet ik toch maar eens met de tijd mee. Ik reken af, fiets naar huis en eenmaal thuis graai ik in de fietstas naar mijn netje sinaasappels… Gestolen! Ik loop mopperend naar binnen en neem een glas water. Nu eerst even rusten en dan met al die diskette ‘s naar de computerzaak. Ze hebben me beloofd dat alle documenten op een DVD worden gezet en ik me geen zorgen hoef te maken over verlies van al mijn schrijfwerken. Eenmaal terug bij de computerzaak leg ik mijn doos met diskette ‘s op de balie. Ze kijken elkaar aan en roepen twee stagiaires bij zich. Die zijn voorlopig even bezig met kopiëren…
Ik krijg een telefoontje als de nieuwe computer met alle toeters en bellen erop klaar is. ‘Wat krijg ik voor mijn oude computer eigenlijk terug?’ is wat ik aan de man vraag. Hij kijkt me aan en vertelt dat die rechtstreeks naar de oud ijzer bak gaat. Dat komt even aan bij mezelf… Ik fiets naar huis en neem even een momentje met mijn oude vertrouwde computertje. Een innig afscheidsmoment! Een nieuw avontuur staat me te wachten in 2022 en niet meer ergens in het jaar 1992… En mijn verhaal dat nog opgeslagen moest worden? De man had ergens nog een oude diskette liggen die ik nu voor het laatst kan gebruiken. Ik klik op opslaan binnen Wordperfect 5.1 en daar ratelt de diskettedrive. Dat blijft heerlijk om naar te luisteren…
