Liefde op de Zonneslag
De oceaan is rustig, het zonnetje schijnt volop. De hele bemanning geniet volop terwijl de Zonneslag voor het eerst uitvaart. Het zeilschip is de grootste ter wereld waar de vlaggen stralend wapperen in de mooie blauwe lucht. Sheila en Hammond, twee van de vele matrozen op het schip hebben elkaar tijdens een bal leren kennen en samen gaan ze, smoorverliefd op elkaar, de oversteek naar de andere kant van de wereld maken. Sheila maakt schoon en Hammond gaat over de zeilen. Als het moment daar is zoeken de twee elkaar op en wordt er volop genoten van elkaar. De kapitein, de strenge Geoffrey wil niet dat ze elkaar ontmoeten omdat hij de vader is van Sheila. Hammond komt uit een ander geloof, en daar kan alleen maar de duivel tussen zitten wordt er gezegd… In de kajuit zullen de twee verliefden komende nacht voor het eerst samen zijn. Dat hebben ze afgesproken. Zodra ze in Amerika zijn willen ze trouwen.
Het schip is de meest moderne in het jaar 1690. De trotse kapitein Geoffrey stuurt zo soepel dat hij in no-time het schip kan laten draaien. Sheila kijkt bij haar vader in de stuurhut en kletsen wat bij. Hammond stelt de zeilen bij in de grote hoogte. Daar in de verte nadert de avond, de zon gaat achter hem onder en onder hem beginnen de kaarsjes in de kandelaars te branden want het is bijna etenstijd. Terwijl de zonsondergang begint roept Sheila hem. Hij komt van boven en samen rennen ze naar de achterkant van het schip om de zonsondergang te bewonderen. Kapitein Geoffry is bij zijn maten om één en ander te bespreken wat er morgen gedaan moet worden. Hij mag de beide tortelduifjes niet samen zien… Sheila en Hammond hebben elkaar samen getroffen bij de achterkant van het schip. Hammond bewondert de prachtige vrouw die naast hem staat met haar mooie jurk en haar wapperende krullende haren.
Met haar mooie slanke postuur komt ze langzaam dichterbij Hammond en hij draait zich naar haar. Hij komt tegen haar aanstaan en er wordt gekust. Haar mooie zachte en slanke lichaam en haar geur is een genot want het voelt zo ontzettend fijn! Hij verheugt zich erop om vanavond met haar onder te duiken in één van de mooiste kajuiten van het schip. Ze mogen elkaar eindelijk écht bewonderen en beiden hopen dan ook dat het de mooiste nacht mag worden… Dán gaat het écht gebeuren! Ze worden samen één als ze elkaar ’s armen om hen heen doen als beide lichamen steeds dichter tegen elkaar komen… Hij zegt dat hij van haar houdt en zij van hem. De zon gaat steeds verder onder terwijl hij van goud lijkt te zijn. Ze kijken elkaar aan, beide hoofden komen opnieuw dichter bij elkaar en de monden raken elkaar subtiel. Er wordt heerlijk gezoend en de lichamen raken elkaar weer aan terwijl de wind iets toeneemt…
Samen lopen ze stiekem naar de kajuit en een jongen die nog even een kijkje neemt wenst ze veel plezier. Hij weet dat ze smoorverliefd op elkaar zijn. Hij zal vanavond een oogje op het zeil houden om te kijken of er niets misgaat. De matrozen wisselen elkaar altijd af. Sheila en Hammond zijn bij de kajuit en snel doen ze de deur achter hun dicht. De sleutel wordt omgedraaid zodat de deur op slot is. Niemand kan er zomaar van buiten bij dus ze kunnen de hele avond en nacht ongestoord samenzijn. Het schijnt een geluid dempende ruimte te zijn dus dat komt goed uit! Hammond steekt kaarsjes aan en Sheila vermaakt hem een beetje. Zodra de romantische sfeer is gecreëerd gaan de geliefden bij elkaar op bed zitten en beginnen ze elkaar te strelen. Sheila streelt Hammond heel subtiel over zijn hoofd, borst, buik en zijn benen en andersom streelt hij haar over haar hele lichaam. Bij beiden gieren de hormonen door hun lijf!
De maan schijnt door het raampje van de mooie knusse houten kajuit. De kandelaren en kaarsjes zijn allemaal uitgegaan. Het is bijna middernacht en Hammond zorgt ervoor dat Sheila de nacht van haar leven heeft. Zij geniet volop, net als hij trouwens… Hij streelt wat door haar haren en zij wordt emotioneel… Ze vertelt dat ze nog nooit zo ’n fijn iemand heeft getroffen. Zo lief, zo zorgzaam en zo mannelijk! Ze wil écht met hem trouwen en een gezin baren. De toekomst is voor hen gemaakt, want samen gaan ze in Amerika, als ze zijn gevlucht van Geoffry naar een herberg om van daaruit een kindertehuis op te richten. Beiden hebben rijke ouders en een flinke hoeveelheid zakgeld, dus dat moet helemaal goedkomen! In elkaar ’s armen vallen Sheila en Hammond in slaap. ’s Morgens klinkt er een bel en beiden moeten opstaan om aan het werk te gaan. De zon schijnt al volop door het raampje…
Nadat ze zich hebben aangekleed loopt eerst Hammond naar buiten, daarna Sheila. Anders valt het teveel op wat ze afgelopen nacht hebben gedaan. Stiekem hopen ze de komende nacht weer samen te mogen zijn om vervolgens naar de fonkelende sterren te kunnen kijken. Vandaag lijkt het een prachtige zomerse dag te worden en het water lijkt nét als de lucht prachtig blauw… De zeilen worden gespreid en met volle vaart gaat de Zonneslag verder naar Amerika. Iedereen geniet volop en her en der wordt er verse vis gevangen. Het eten voor vanavond wordt volop bereid in de keuken en kapitein Geoffrey straalt volop met zijn dochter van het mooie schip. Er wordt tussen de middag gezamenlijk gezongen terwijl Hammond middenin de grote kring op zijn gitaar speelt. Hij zingt en iedereen zing vreugdevol mee. Het is een enorme feeststemming en de ochtend gaat op deze manier langzaam over in de middag. Maar dan slaat het weer om… In de verte komt een enorme donkere lucht dichterbij. Het lijkt een enorme storm!
Terwijl ze dichterbij de storm komen wordt het water steeds wilder en wilder. De bemanning doet zijn best om het schip stabiel te houden maar het water blijft maar wilder worden! Sheila moet naar binnen en de hele bemanning wordt ingezet om het schip niet te laten zinken in deze storm. De golven worden meters hoog. De wind is onverdraagbaar en enkelen slaan al over boord. Ze proberen mensen te redden maar het mag niet baten. Koppen gaan onder en de rest moet verder om te overleven. Golven zijn huizenhoog en het schip wordt alle kanten opgeduwd. De Zonneslag schommelt en opeens wordt het schip torenhoog opgetild en zakt weer naar beneden. Een grote vloedgolf heeft zich gevormd en vol van angst kijkt iedereen of dat goed gaat… Sheila haast zich naar buiten omdat haar kajuit onder water begint te lopen en ze haast zich naar Hammond. Ze wil haar verloofde niet verliezen! Het schip is onbestuurbaar geworden en de golven worden nóg hoger. Tientallen meters!
Een ongekende storm en het lijkt nog lang niet op te houden. Om hen heen is nergens land te bekennen want ze zaten nog steeds op volle zee. De oceaan lijkt woest te zijn maar waarom? Is het omdat Sheila en Hammond inderdaad een ‘verboden relatie’ hebben? Maar ze houden toch van elkaar?! Ze zijn zo gek op elkaar en ze passen zo mooi bij elkaar omdat ze voor elkaar zijn bestemd! Het enorme schip maakt diverse keren een onmenselijk diepe duik maar elke keer blijft het heel. Er zijn al dertien mensen overboord geslagen maar gelukkig zijn de twee verliefden nog bij elkaar… Angst wordt groter en groter en de regen heeft alle kleren van de matrozen kletsnat gemaakt. Ook de jurk van Sheila is doorweekt, net zoals het nette pak van Hammond. Wat er ook gebeurd, ze blijven bij elkaar! In de verte ontwikkelt zich een ongekend hoge golf… Eentje die nog nooit iemand heeft gezien. Opeens klinkt er een luid gebrom! Iedereen trilt en even later komen er een soort van tentakels uit het water. Gigantische tentakels…
Iedereen schrikt en Hammond houdt Sheila stevig vast. De tentakels bewegen en slingeren om het schip. Wat is dat toch? vraagt Sheila in paniek. Hammond weet het niet maar het lijkt van een enorm groot zeemonster te zijn. Deze zijn toch miljoenen jaren geleden uitgestorven? De tentakels worden steeds hoger en het schip wordt achterover geduwd… Voor hen vormt er zich een enorme heuvel van water. Je kunt het geen golf noemen! De heuvel wordt hoger en hoger… Iedereen kijkt omhoog en dan… Dan stroomt al het water van het enorme lichaam van het monster af! Iedereen beslaat zich van angst en rent schreeuwend weg. De Zonneslag wordt door de tentakels vastgepakt en het hele schip wordt heen en weer geschud. Het monster schreeuwt opnieuw met een enorme zware stem. Iedereen is nu overgeleverd aan het zeemonster. Wat gaat het enorme beest doen? De enorme grote mond van het monster komt dichterbij en de enge lelijke tanden worden zichtbaar. Iedereen lijkt met schip en al te worden opgegeten en verslonden.
Het schip houdt het niet langer meer en breekt… Sheila en Hammond nemen afscheid van elkaar en schieten naast angst in tranen uit. Ze zeggen dat ze van elkaar houden en samen willen sterven… Ze gaan Amerika niet halen want tegen die tijd dat overblijfselen van het schip aan zouden meren zijn ze al verteerd door de maag van het enorme zeemonster… De voorkant van het schip komt steeds dichterbij de enorme mond en iedereen ruikt de niet te harden stank van het reuzeninktvis vormige beest. Alles en iedereen wordt door de tentakels van het beest in de mond gegooid… Het sluit zijn mond en de tentakels zakken weer weg in het water met als laatste het enorme grote lijf van het zeemonster… Een plankje blijft drijven terwijl het beest steeds dieper naar de ontelbare diepte van de oceaan zakt. De storm gaat liggen en de blauwe lucht komt weer terug. Het water is weer rustig en er is geen spoor meer van de Zonneslag, de bemanning, Sheila en Hammond…
Een grote zoektocht is even later opgezet maar niemand heeft ooit meer iets vernomen van de bemanning van de prachtige Zonneslag… Zo is ook het verhaal overgebleven, namelijk een roman die geen toekomst mocht hebben van meerdere kanten ondanks dat Sheila en Hammond grootse plannen hadden in de toekomst…
