De overwegwachter
Het is het jaar 1900, een tijd waarin er nog geen spoorwegovergangen zijn zoals we die nu kennen. Er is bij de spoorwegovergang een woonhuis of gebouw waar de spoorwegwachter of spoorwegwachtster woont. Zo fietst Henry op een dag gehaast naar zijn werk en terwijl spoorwegwachtster Harriët met haar vlag zwaait fietst hij zonder ook maar één kant opzij te kijken de spoorwegovergang over terwijl dit niet mag. Harriët kan niet zo snel bij Henry komen om hem aan te houden. Dit is toch wel een flinke overtreding en gevaarlijk ook nog! Nadat Harriët met haar vlag heeft gezwaaid komt de trein voorbij razen! Henry heeft voor deze keer geluk gehad maar vanavond staat hem een flinke bekeuring te wachten… Harriët ziet hem elke dag oversteken en dus is hij er vanavond bij! De dorpsagent is erbij geroepen want om precies kwart over vijf komt Henry bij de spoorwegovergang waar Harriët hem staat op te wachten.
Het is een mooie zomerdag en met zijn flodderbloesje en werkbroek fietst hij weer naar huis. Hij geniet van de prachtige omgeving en de natuur en om kwart over vijf nadert hij de spoorwegovergang met een boze Harriët en de politieagent. Allebei staan ze met een hand naar voren en roepen ‘halt!!!’ Harriët zegt tegen de agent dat hij het is! ‘Meneer, u bent vanmorgen de spoorwegovergang overgegaan terwijl overwegwachtster Harriët het verkeer tegenhield, is dat zo?’ vraagt de agent. Henry wordt zenuwachtig en kijkt beiden aan. Met een boos gezicht wachten ze op zijn antwoord en dan moet Henry maar toegeven… Hij heeft het gedaan! Henry biedt z ’n excuses aan maar daar hebben ze geen vrede mee! ‘Dat wordt dan één gulden boete!’ en Henry schrikt zich te pletter… Hij heeft helemaal geen gulden bij zich. ‘Dat is veel geld!’ zegt hij en Harriët zegt ‘aangereden worden door een trein is nog veel duurder!’… De agent knikt en pakt pen en papier. ‘Maar ik kan het nu niet betalen!’ zegt Henry…
De politieagent en Harriët overleggen een andere straf en even later zijn ze eruit! De hele week moet Henry ’s avonds meehelpen bij de spoorwegovergang. Hij kijkt ze aan alsof het een grap is maar de agent begint al te dreigen met ‘of wil je gelijk met me mee naar de gevangenis?’ Henry schudt en zegt nee! Hij loopt met Harriët mee naar binnen om een pak te passen en vanavond moet hij gelijk aan de bak. Hij past tenslotte een paar schoenen en Harriët verwacht hem om acht uur vanavond. Henry begroet de mooie schone Harriët van tweeëntwintig, mooi blond haar en haar mooie witte tanden. Met haar mooie slanke lichaam begeleidt ze hem naar buiten en zegt ‘kom niet te laat!’ Henry gaat met een gemengd gevoel naar huis, want hij moet tegen zijn ouders vertellen wat hij heeft gedaan. Van hun krijgt hij de volle laag! Aan de andere kant verheugt hij zich ook wel om naar de mooie dame te gaan want de vijfentwintig jarige Henry is nog vrijgezel en focust zich al een tijdje op vrouwen want het begint tijd te worden…
Henry ’s moeder zegt dat hij een bosje bloemen moet meenemen voor Harriët omdat hij haar zo heeft laten schrikken. ‘Ik sta erop!’ zegt ze en Henry gaat vlak voordat hij naar de overwegwacht moet bij de bloemist een bosje bloemen kopen. Met het bosje gaat hij meteen door naar de overweg waar Harriët al op hem wacht. ‘Welkom!’ zegt ze en ze wijst hem waar hij zijn fiets kan neerzetten. Harriët legt hem uit hoe alles werkt en welke vlag hij moet gebruiken om de trein of het verkeer te waarschuwen. ‘Houd je gedachten erbij! Want over precies twee minuten komt er een trein’ Henry loopt naar de spoorwegovergang en kijkt om zich heen. Hij laat het verkeer nog oversteken en zodra er in de verte een trein aanstoomt gaat hij op de weg staan om al het verkeer tegen te houden. Hij zwaait met zijn vlag en iedereen stopt netjes. Harriet zegt nog als plagerijtje ‘kijk, zij staan wel stil!’ en Henry grinnikt. De trein gaat voorbij en het verkeer mag weer oversteken. Henry kijkt om zich heen en ziet dat Harriët wat te drinken pakt.
Hij loopt naar haar toe om te proberen een gesprek aan te gaan maar dat verloopt niet echt lekker… Hij heeft haar ook in gevaar gebracht, vindt hij zelf én zijn ouders! Ze bedankt hem voor de bloemen en zet ze in een vaas. Harriët woont met haar ouders en broertje in het mooie huis bij de spoorwegovergang. Het hele gezin werkt als spoorwegwacht en kent een heuse voorgeschiedenis. Harriët vraagt wat Henry wil drinken en ze schenkt wat thee voor hem in. Ze kletsen wat terwijl Henry over zichzelf vertelt. Hij is kleermaker en werkt bij het bedrijf van zijn ouders. Ook dit bedrijf heeft een lange voorgeschiedenis. Het bedrijf bestaat sinds 1825 en iedereen in het dorp koopt daar zijn of haar kleren. Harriët vertelt over hoe dit spoor is ontstaan en laat wat tekeningen zien hoe het vroeger was. Een tekenaar heeft een hele tijd geleden een tekening gemaakt toen het spoor werd aangelegd en het huis werd gebouwd. Hij was gek op alle soorten locomotieven en werktuig. Over vijf minuten komt de volgende trein vertelt Harriët en ze lopen samen naar de spoorwegovergang. Her begint al wat donker te worden en ze bereiden zich voor.
De trein komt er in de verte aan en Henry trekt aan een hendel. Een bel klinkt en samen gaan ze op de weg staan om het verkeer tegen te houden. De trein raast voorbij en iedereen mag weer oversteken. Henry en Harriët lopen weer terug naar het huis en kletsen verder totdat ze weer voor de volgende trein moeten waken. Harriët wordt steeds losser naar Henry en hij ook naar haar. Het strenge en beetje boze is er al lang af en ze leren elkaar steeds beter kennen. Er wordt gelachten en bij Harriët ’s eerste glimlach wordt Henry super enthousiast. Een prachtige vrouw zit naast hem en ze ruikt ook zo lekker… Dan, rond de klok van elven arriveert de laatste trein en nadat het verkeer weer over mag steken leggen beiden de vlaggen op het bureau en gaan nog wat drinken. Harriët biedt aan dat hij met haar naar binnen mag lopen om kennis te maken met haar ouders en broertje en hij loopt zenuwachtig met haar mee. Harriët stelt Henry voor en iedereen geeft een hand. Ze kletsen en vragen Henry alles wat ze willen vragen. Henry kletst nog een uur met het gezin en gaat dan naar huis om dat hij de volgende dag weer moet werken.
Harriët loopt met hem mee en zegt nog even dat hij morgen om acht uur weer wordt verwacht. Tot morgen is wat Henry zegt en hij fietst naar huis. Zijn ouders zijn benieuwd hoe zijn straf is bevallen en hij vertelt dat het eigenlijk best wel érg leuk was! ‘Harriët is een erg leuk meisje’ en zijn ouders kijken verbaasd maar zijn even later wel enthousiast. Het wordt deze week een zware week maar hij verheugt er zich wel op! Harriët gaat met hem mee naar bed… In gedachten! Hij kan haar niet uit zijn hoofd krijgen. De volgende dag breekt aan en nadat hij heeft ontbeten en zijn brood heeft klaargemaakt fietst hij weer naar zijn werk. De zaak van zijn ouders staat in het dorp en onderweg hoopt hij bij de spoorwegovergang Harriët te kunnen begroeten. Ze staat er! Van veraf wacht ze hem al op en begroet hem vriendelijk. Haar mooie glimlach, haar prachtige verschijning doet Henry zoveel dat hij bijna in de berm belandt. Harriët lacht nog wat na maar is blij dat hem niets is overkomen. ‘Tot vanavond!’ roept ze hem na en Henry zegt ook ‘tot vanavond!’ Op het werk vertelt hij zijn collega ’s dat hij een tijdelijke strafmaatregel heeft en iedereen lacht hem uit…
Als hij vertelt dat hij bij de overwegwacht moet meedraaien komt een collega bij hem. ‘Daar werkt Harriët, dat is het knapste meisje van het dorp!’ Henry bevestigt dit met een glimlach en hij gaat maar eens aan het werk. Ook vandaag kan hij haar niet uit zijn hoofd krijgen en verheugt zich erop dat hij weer bij de spoorwegovergang mag zijn… Na een drukke werkdag met veel nieuwe ontwerpplannen fietst Henry naar huis en natuurlijk hoopt hij dat Harriët weer op de wacht staat. Dit keer staat haar broertje Kenny en hij begroet hem. Een klein praatje volgt. Harriët is even boodschappen doen in het dorp en komt snel weer terug. Hij glimlacht en begroet hem. Het eten staat klaar als Henry thuiskomt en hij schuift aan. Heerlijk… Hete bliksem! Er wordt nog wat nagepraat en Henry maakt zich weer klaar om naar de overwegwacht te gaan. Hij fietst weg en komt aan bij het mooie huis. Henry zet zijn fiets neer en wordt vrolijk begroet door Harriët. ‘Mag ik je zeggen dat je er leuk uitziet?’ zegt Henry en hij schrikt van zijn reactie… Hij kon het niet meer tegenhouden en hoopt maar dat hij geen blauwtje loopt.
Harriët glimlacht en bedankt hem. ‘Jij ziet er ook prachtig uit’ zegt ze en samen gaan ze vol van enthousiasme op de wacht staan omdat er een trein aankomt. Ze doen wat ze moeten doen en als het verkeer weer oversteekt gaan ze op hun vertrouwde plekje in de keuken zitten. De keuken heeft een prachtig uitzicht op het spoor, de spoorwegovergang en het mooie landschap. Nadat beiden iets lekkers hebben gegeten, namelijk heerlijk door moeders gemaakte pap vraagt Harriët aan hem of hij ‘eigenlijk een relatie heeft of misschien al is getrouwd’. Een beetje zenuwachtig antwoord Henry dat hij nog ongehuwd en alleen is en vraagt of Harriët dat ook is… Hij kijkt haar gespannen aan, want stiekem wil hij horen dat ze ook beschikbaar is. Dan wordt ze opgeroepen om naar het spoor te komen want de dorpsagent staat te wachten. Hij wordt naar binnen begeleid door Harriët en even baalt Henry… Waarom op dit moment?! Hij wil zó graag antwoord! De agent begroet Henry en geeft hem een hand. ‘Goed bezig jongen!’ zegt hij en vraagt of hij ervan heeft geleerd… Ja, antwoordt Henry ‘en ik ben bij een lief en warm gezin terechtgekomen…’
De agent bevestigt dit en zegt dat hij hen goed moet behandelen. Het zijn goede vrienden van elkaar. De agent drink een bakje thee mee en gaat snel weer verder. Hij pakt zijn fiets en steekt de spoorwegovergang over. Nadat Harriët hem heeft uitgezwaaid komt ze terug en gaat naast Henry zitten. Ze vertelt dat ze een vriendje heeft en Henry schrikt hiervan… Hij laat per ongeluk zijn kopje thee op de grond vallen en voelt zich nu wel érg vervelend! Hij schaamt zich diep en zegt sorry! Geeft niet, zegt Harriët en ze vraagt bezorgd ‘heb je je niet verbrand?’ Laat me je handen eens zien en dan ziet ze met eigen ogen dat hem niets mankeert. Zelfs zijn pak is schoon gebleven! Ze begint te lachen en vertelt dat ze een grapje maakte. Ze is nog ongehuwd en ook alleen, nét zoals Henry. Ze glimlachen en lachen naar elkaar en beginnen wat te stoeien… De volgende trein komt eraan en haasten zich naar de spoorwegovergang. Ze laten het verkeer stoppen en de trein raast voorbij. Als het verkeer weer oversteekt kijken Henry en Harriët om zich heen. Het begint erg bewolkt te worden en even later erg donker… Het begint in de verte te onweren en een spatje regen daalt neer op Henry ’s mooie pak.
Harriët komt naar hem toe en samen kijken ze naar de mooie natuur tegenover hun huis. Ze kletsen maar raak en af en toe wordt er wat gedold. Er lijkt een mooie band te ontstaan en wie weet wat nog meer… Dan rennen beiden naar binnen omdat het hard begint te regenen. Het gaat behoorlijk tekeer en het houdt voorlopig niet op! De laatste trein komt eraan en de overweg wordt weer vrijgemaakt. Nadat de overweg weer veilig is worden de vlaggen weer op het bureau gelegd. Er wordt gedronken en wat lekkers gegeten en al snel voelt Henry zich helemaal thuis bij het gezin van Harriët. Na een gezellige avond, anders gezegd een erg gezellige avond met af en toe wat geflirt gaat Henry naar huis en zegt ‘tot morgen’ tegen iedereen. Hij wordt dolenthousiast uitgezwaaid want volgens mij is Henry wel de geschikte man voor hun dochter vinden haar ouders stiekem… Henry kletst nog wat met zijn ouders en gaat daarna snel slapen. De volgende dag moet hij weer vroeg op! De derde ‘strafdag’ breekt aan en Henry komt aan bij de spoorwegovergang. Daar staat de prachtige Harriët op hem te wachten en even maken ze een praatje. Henry is wat vroeger van huis gegaan namelijk. Smoorverliefde ogen kijken elkaar aan en even komen de gezichten dichterbij.
Dan moet Harriët snel de overweg vrijmaken want er komt een trein aan. Henry waagt het dit keer niet snel over te steken want dan laat hij misschien een hele mooie kans met Harriët schieten. Plus misschien wel een paar dagen in de cel bij oom agent! Zodra de trein weer is voorbij geraasd begroeten Henry en Harriët elkaar en gaan ieders hun eigen weg. Henry ’s collega ’s zien dat hij smoorverliefd is geworden en ouwehoeren wat met hem. Iedereen vertelt dat ze haar wel zouden willen maar helaas… ‘Ik hoop dat ze mijn vrouw mag worden’ zegt Henry en gaat aan het werk. Zijn collega ’s gunnen het hem zo want bij de overweg is het nu al zo ’n leuk stelletje! Iedereen steekt sinds kort maar al te graag over bij de spoorwegovergang want dan kunnen ze de nu al verliefde Henry en Harriët zien. Nadat het werk erop zit fietst Henry weer naar huis en komt weer bij Harriët die de spoorwegovergang staat te bewaken. Eventjes afstappen, eventjes een kort babbeltje en een voorzichtig schouderklopje van Henry met een groet… ‘Tot straks!’ glimlacht Harriët en met vlinders in de buik fietst Henry verder. Hij kookt voor zijn ouders en al genietend eet iedereen het op. Iedereen praat na over de dag en dan vertelt Henry ’s vader dat er zwaar onweer wordt verwacht deze avond…
Als Henry weer paraat staat bij de spoorwegovergang, natuurlijk met Harriët begint het als snel te betrekken. De treinen rijden af en aan en het begint rond de klok van negenen behoorlijk te regenen. Het onweert enorm en beiden zijn kletsnat geworden. Henry pakt een handdoek en droogt Harriët terwijl ze weer binnen zijn. Ze komt steeds dichterbij hem staan zodat Henry bijna overal bij kan om haar op te drogen. Vervolgens gaat hij nogeens met de handdoek door haar haren… Dan maakt Henry zichzelf droog en Harriët trekt voor deze ene keer even haar eigen prachtige kleren aan. Nadat Henry zelf een trein heeft ‘begeleid’ komt Harriët met een prachtig mooie jurk naar hem toe en Henry kijkt vol van verliefdheid en enthousiasme naar haar prachtige slanke lichaam. Henry complimenteert haar en glimlachend bedankt ze hem. Ze kletsen over serieuze dingen maar ook heel vertrouwelijke. Harriët ’s ouders kijken naar de twee vanaf een afstandje en die zien het wel zitten. Nadat een conducteur even een bakkie heeft gedaan omdat er een omgevallen boom moest worden opgeruimd van het spoor gaan Harriet en Henry een wandelingetje maken. De laatste trein kan vanavond niet rijden dus zijn ze eerder vrij…
Samen lopen ze om het huis en even later de natuur in. Het is weer helemaal opgeklaard en bij een meertje gaan ze aan de rand zitten. Lekker knus naast elkaar praten ze verder over allerlei dingen en beiden vertellen hoe ze de toekomst voor zich zien. Dan komt er een moment van stilte… Beiden gaan nóg dichter bij elkaar zitten en draaien hun hoofd om… Ze kijken elkaar aan en terwijl de zon bijna ondergaat raken de monden van Henry en Harriët elkaar aan! Er gaat veel verliefdheid door ze heen en een heerlijke partij gezoen begint. Een knuffel volgt en voor ze het weten staan ze omarmd te zoenen. Beide lichamen staan tegen elkaar aan. Henry voelt Harriet ’s middel en onderlichaam tegen zich aan en geniet hier enorm van! Hetzelfde geldt voor Harriët. Er wordt nog even geknuffeld en gezoend en dan moeten ze weer naar huis… Hand in hand lopen ze naar Harriët ’s ouders en zij weten wel hoe laat het is. Tijd om zich voor te bereiden op een trouwerij! Dolenthousiast laten ze weten blij te zijn voor het pas ontstane liefdesstel. Ze drinken nog wat na en gaan dan hun eigen weg. De volgende dag moet er weer worden gewerkt en zodra de ochtend is aangebroken gaat Henry extra vroeg weg om zo snel mogelijk bij Harriët te kunnen komen. In de verte ziet hij haar staan en haast zich naar haar toe. Hij legt zijn fiets aan de kant van de weg en rent naar haar toe…
Harriët rent naar Henry en ze vliegen elkaar in de armen. Ze genieten en genieten… en hun lippen komen de komende minuten niet van elkaar af! Vol van liefde knuffelen ze en zodra de eerste trein eraan komt valt vaderlief even in zodat zij nog even iets langer van elkaar kunnen genieten. Dan moeten beiden weer aan het werk en verheugen ze zich op het moment dat Henry weer langs komt. Hetzelfde als de ochtend herhaalt zich en Henry fietst dan snel verder om bij zijn ouders te eten en het goede nieuws te vertellen. Ook zij zijn razend enthousiast en moederlief begint stiekem al een trouwpak voor hem te maken. Zodra het eten op is meldt Henry zich voor de vierde en een-na laatste keer bij de spoorwegovergang om weer de wacht te nemen. Dit keer komt er een speciale stoomlocomotief uit het buitenland langs en veel mensen staan te wachten om het te bewonderen. Het verkeer wordt tegengehouden en de spoorweg wordt vrijgemaakt. Langzaam komt de locomotief langs en de conducteur krijgt een kop koffie en een koekje. Daarmee kan hij even later na de demonstratie zijn weg volgen. De avond bestaat verder uit het overwegwachterswerk en als er geen trein komt kunnen Henry en Harriët door het knuffelen en stoeien niet van elkaar loskomen…
Een prachtige romantische avond volgt en terwijl het weekend bijna nadert besluit Henry met Harriët bij zijn ouders te komen eten. Een opnieuw onvergetelijke avond en nieuwe dag en tijdens de laatste avond spoorwegbewaking wordt Henry lekker in het zonnetje gezet. Harriët ’s ouders hebben heerlijk voor hem gekookt en na de tijd krijgen de tortelduifjes vrij… Beide ouders nemen de spoorovergang over. Het stel gaat een lange wandeling maken en tijdens deze wandeling bestuderen ze elkaar ’s lichaam vol van liefde. Zodra ze weer bij Harriët ’s ouders zijn aangekomen lopen ze verder naar de kamer om iets lekkers te eten en te drinken. Ze zitten knus naast elkaar op de mooie sofa en even later komen de ouders binnen om te vertellen dat ze vanavond een feestje hebben. Broerlief neemt de spoorwegbewaking op zich en dat betekent dat Henry en Harriët wederom tijd voor zichzelf hebben. Harriët wil Henry graag haar slaapkamer laten zien. Nu haar ouders er niet zijn kan dit en ze laat hem de bovenverdieping van het huis zien. Als laatste komen ze op Harriët ’s slaapkamer en nadat Henry wat heeft rondgekeken gaan ze naast elkaar op bed zitten. Het duurt niet lang totdat ze elkaar beginnen te strelen en zoenen…
De klok lijkt vanavond langzamer te tikken, dus dat betekent dat ze lekker veel tijd hebben om met elkaar te zijn. De liefde wordt intenser en intenser en naar mate de tijd verdergaat worden de families langzamerhand één… Een jaar later trouwen Henry en Harriët en de kerk is bomvol! Het hele dorp geniet van het ja-woord van de overwegwachters en nadat ze de kerk zijn uitgelopen begint hun prachtige huwelijk. Ze hebben een mooi huis gekocht in het dorp en leven een mooi leven met al snel twee super lieve kindertjes. Harriët werkt nog steeds als overwegwachtster en Henry als kleermaker en ontwerper. Langzamerhand begint alles een beetje moderner te worden en dat is ook bij de spoorwegovergang te merken. De rol als overwegwacht wordt vervangen door techniek, dus men hoeft steeds minder te doen. Uiteindelijk verdwijnt de overwegwacht en Harriët komt ook bijin de zaak van Henry en zijn ouders… Natuurlijk is ze ook moeder en verzorgt ze met Henry de kinderen totdat ze volwassen worden…
