Het bloemenmeisje op 7B

Het is Valentijnsdag, René loopt na zijn werk door de stad om iets voor zijn moeder te zoeken om te geven. René is vierendertig en een paar weken geleden heeft hij het uitgemaakt met zijn ex omdat ze is vreemdgegaan. Voor de zoveelste keer! Nu is het écht afgelopen zei hij tegen haar en heeft haar de deur gewezen… Voorlopig is hij nu even klaar met vrouwen. René ’s moeder heeft hem bijgestaan terwijl hij instortte door emoties. Daarom vandaag, op Valentijnsdag een speciaal cadeautje. René ’s moeder maakt zich zorgen omdat ze ziet dat haar zoon verbittert en alsnog in verdriet lijkt te verdrinken. Terwijl René door de winkelstraat wandelt denkt hij bij zichzelf ‘wát een troep allemaal!’ Hij ziet niets leuks voor zijn moeder en het is hem allemaal véél te duur… Later beseft hij dat hij een beetje idioot bezig is in zijn gedachten want wat heeft René ’s moeder allemaal voor hem gedaan?!

Dan komt René bij een bloemenwinkeltje. Het ziet er gezellig uit en terwijl René nadenkt loopt hij het winkeltje binnen. Overal prachtige bloemen, planten en het ruikt ook zo lekker! Hij loopt wat rond en pakt zo her en der wat bloemen op om er goed naar te kijken. Dan vindt hij een geschikt bloemstukje voor zijn moeder en loopt richting de kassa. Hij wacht netjes totdat hij aan de beurt is om af te rekenen. ‘Wie is er aan de beurt?!’ hoort René opeens zeggen. Hij loopt naar de andere kassa en blijft verstijfd staan… Hij laat het glazen bloemstukje op de grond vallen en kijkt alleen maar naar de prachtige knappe dame die hem wil helpen. René is verstijfd, hij weet niet meer wat hij moet doen of überhaupt moet zeggen. Ze is zo mooi, prachtig donker gekruld haar, lief gezicht en prachtige bruine ogen. Met haar mooie slanke lichaam staat ze bij de kassa en haar glimlach… Wauw! Wát een lieve uitstraling.

René beseft dat hij nogal de aandacht heeft en ziet dat hij het prachtige bloemstukje heeft laten vallen. Susan loopt naar het gevallen bloemstuk en veegt het op met stoffer en blik. René stottert ‘kan ik helpen?’ maar Susan zegt met haar lieve stem dat dat niet nodig is. ‘Gaat het met je?’ zegt Susan en René antwoordt dat het verder goed gaat. Ze lachen erom en als de rommel is opgeruimd biedt René zijn excuses aan voor de rommel. Susan geeft aan dat het niet erg is en vraagt of ze hem ergens mee kan helpen. Zo zenuwachtig en op slag verliefd René is legt hij aan Susan uit dat hij een bloemstukje zoekt voor zijn moeder om haar te bedanken. Dan loopt René met Susan mee en laat een mooi bloemstuk zien. Mooi stuk! zegt René en Susan pakt het op. ‘Zal ik het dit keer maar meenemen?’ grinnikt Susan en samen lopen ze naar de kassa. René wordt steeds enthousiaster en zenuwachtiger en probeert met Susan een praatje aan te gaan. Helaas is het erg druk in het winkeltje…

Susan maakt het bloemstukje klaar en René rekent af. Dan lopen beiden naar de uitgang en Susan doet voor René de deur open. René bedankt haar en loopt richting zijn huis. Constant heeft hij Susan in zijn gedachte en legt het bloemstukje in de auto. Hij weet niet wat hij moet doen. Opeens verliefd, opeens weer enthousiast over een vrouw… Hij wil het liefst bij haar zijn! Het winkeltje is tot zes uur open, dus hij kan er nog even naartoe. De autodeur wordt van de buitenkant weer dichtgesmeten en René loopt weer de stad in. Hij komt weer bij het bloemenwinkeltje en ziet daar Susan weer bij de kassa staan. Voor de winkelruit kijkt hij haar smoorverliefd aan en even later loopt hij gewoon de winkel in. Hij begroet iedereen en loopt wat rond in de winkel. René hoopt weer door Susan geholpen te worden maar wat moet hij hier eigenlijk?! Hij heeft geen bloemen meer nodig, hij heeft Susan nodig! Wat gaat hij in hemelsnaam zeggen?

Opeens staat er iemand achter hem en er wordt gevraagd ‘kan ik je nog ergens mee helpen?’ René schrikt een beetje, want wat moet hij zeggen? Hij zegt dat hij wat aan het rondkijken is voor in zijn huis en Susan vraagt hoe zijn woonkamer eruit ziet. Met zweet op de rug legt René de inrichting van de woonkamer uit en Susan kijkt hem erg lief aan ervaart hij. Susan vraagt van welke kleuren hij houdt en René vertelt zijn favoriete kleuren. Susan loopt met hem naar een hoekje bloemen en planten die bij zijn interesse passen en samen kijken ze ernaar. René ruikt Susan ’s heerlijke geur omdat ze naast hem staat en stiekem kijkt hij naar de prachtige verschijning van deze paradijselijke vrouw. Dan kijkt Susan hem aan en met haar prachtige rode lippen en mooie neusje scheelt het weinig of ze raken elkaar aan. Daar staan ze dan, naast elkaar, elkaar aankijkend en op beide gezichten is enthousiasme af te lezen. Glimlachend helpen ze elkaar verder.

René wordt geholpen met het vinden van een mooie plant en natuurlijk het ontdekken van Susan en Susan wordt geholpen om voor hem een mooie gepaste plant te vinden en wie weet, ook wel het ontdekken van René. Samen lopen ze even later naar de kassa en rekenen ze met elkaar af. Dan lopen beiden weer naar de uitgang en laat Susan René netjes en gastvriendelijk uit. Of doet Susan het expres? Hij gaat eens iets op afstand staan om te kijken of Susan ook andere klanten ‘netjes de winkel uit begeleidt’ en tot zijn grote verbazing gebeurt dit niet. De wat oudere mevrouw mag alleen de winkel uitlopen, nét zoals de jongeman. Beiden hebben een bloemstuk in de handen. Er loopt nog iemand de winkel uit, en bij deze man wordt ook niet de deur opengehouden. De winkel wordt vervolgens afgesloten. Enthousiast loopt René naar zijn auto en rijdt weg van de parkeerplaats waar hij zijn auto had geparkeerd. Nog éven gauw naar de supermarkt en dan op naar huis!

Onderweg ziet hij een vrouw lopen met een lekke band en hij kijkt even goed. Wát? Dat meen je niet! Het is Susan… René zet zijn auto aan de kant en stapt uit. Susan schrikt zich rot maar al snel ziet ze dat het René is. Hij vraagt aan haar of hij haar kan helpen. Met haar lieve blik en mooie glimlach vertelt Susan dat ze een lekker band heeft gekregen en ze nog een paar kilometer moet. René biedt aan om haar naar huis te brengen en hij wil haar fiets wel achterin de auto leggen. Susan kijkt hem aan en antwoordt dat ze dat erg fijn vindt. ‘Kom, ik leg je fiets achterin de auto en ga jij maar naast me in de auto zitten’ zegt René. Susan loopt naar de bijrijderskant van de auto en gaat zitten terwijl René haar fiets achterin de auto legt. Dan gaat René achter het stuur zitten en vraagt waar hij haar naartoe mag brengen. Samen rijden ze al kletsend naar het huis van Susan en hij zet haar daar af. ‘Zal ik je helpen met het plakken van je band’ vraagt René en Susan vraagt of hij haar hiermee wil helpen.

Een beetje zenuwachtig loopt René met Susan mee naar de schuur en samen kijken ze naar de fiets. René vraagt de spullen die hij nodig heeft en hangt de fiets aan de ketting zodat hij goed bij het achterwiel kan. Wát een bijzondere Valentijnsdag zegt René voor de gein en Susan biedt aan dat hij als bedankje bij haar mag blijven eten. René wil dat graag maar uit beleefdheid vraagt hij of het écht geen enkele moeite is om met haar mee te eten. ‘Ik eet altijd alleen en ik vind het wel gezellig als er eens iemand met me mee-eet’ zegt Susan. René geeft aan dat hij niet op zijn best gekleed is maar hier heeft Susan geen boodschap aan. ‘Je bent een knappe jongen!’ zegt Susan en met een glimlach en een aai over zijn schouder gaat ze voor hem zoeken naar de benodigdheden voor het plakken van de band. René repareert de band en binnen een half uurtje is de band weer geplakt. Dan wast René zijn handen in Susan ’s keuken en hij wordt steeds zenuwachtiger.

Hij is helemaal verrast dat hem dit zo allemaal totaal onverwacht overkomt. Nadat René zijn handen heeft gewassen vraagt hij of hij Susan ergens mee kan helpen maar zij geeft al aan dat het eten bijna klaar is. De oven staat aan en ze vraagt of René van Lasagne houdt. ‘Jazeker!’ antwoordt René en samen gaan ze tegenover elkaar aan de eettafel zitten. Twee blije en verliefde gezichten. Het is nu écht bij beiden af te lezen en de ogen kunnen niet meer ergens anders naar kijken dan naar elkaar. Beide glimlachen stralen en wauw! Wat heeft René maar ook Susan een prachtige stem! Ze complimenteren elkaar met hun mooie eigenschappen en lichaam en ze vragen elkaar het hemd van het lijf! Ze willen alles van elkaar weten en er wordt gelachen en even later heerlijk gegeten. Een kaarsje is aangestoken terwijl het donker wordt en na het eten wordt het toetje bereid. Susan vertelt niet wat het is omdat ze iets speciaals wil maken voor een bijzonder persoon…

Dát valt erg goed bij René in smaak. Beiden zijn smoorverliefd op elkaar geworden maar ze willen voor de zekerheid nog wel weten of één van beiden getrouwd is of een relatie heeft. René vraagt Susan of ze een partner heeft en ze loopt naar hem toe… Even is het stil en terwijl stiekem een romantisch muziekje is opgezet vraagt ze of René op wil staan. Ze staan tegenover elkaar… Susan slaat een arm om René heen en wil met hem dansen. ‘Is dit een duidelijk antwoord voor je?’ vraagt Susan met haar lieve smile op haar gezicht. René ’s hart slaat een paar keer over van enthousiasme en het zweet staat nog steeds op z ’n rug. Daar staan ze dan, dansend in de huiskamer en terwijl het licht wordt gedimd dansen beiden heen en weer op het romantische deuntje. René en Susan komen steeds dichter tegen elkaar aan te staan en totaal omarmd genieten ze van elkaar ’s aanwezigheid…

René voelt Susan haar lichaam tegen dat van hem. Haar mooie slanke lijf tegen hem aan en zo zacht… Dan drukt Susan René tegen haar aan en dan is het helemaal heup tegen heup, buik tegen buik en borst tegen borst… Wauw!!! Wát een genot! Wát lekker… Het ontbreekt alleen nog aan de romantische kus, maar het duurt niet lang of ze zoenen en zoenen en zoenen… ‘Het voelt gewoon zo vertrouwd’ zegt René en Susan bevestigt dit. Een uur lang staan ze tegen elkaar aan te zoenen en te knuffelen en jawel, ze voelen alles van elkaar! Dán komt Susan erachter dat ze het toetje totaal is vergeten, maar ze hebben nog lang geen genoeg van elkaar… René beurt Susan op terwijl ze elkaar stevig vasthouden. Een stevige knuffel volgt en vervolgens draagt hij haar in zijn armen en legt haar subtiel op de bank neer. Hij haalt vervolgens het toetje, heerlijk zelfgemaakt ijs en ‘voedt’ Susan terwijl zij hem ‘voedt’…

Dan wordt het twaalf uur. Haar klok tikt de twaalf aan en dat betekent dat het middernacht is. Beiden moeten morgen werken en dat betekent dat René maar eens naar huis moet. Ze nemen knuffelend afscheid van elkaar en vervolgens loopt René naar buiten. Ze hebben elkaar ’s telefoonnummer en social media uitgewisseld, dus ze missen geen moment van elkaar! De volgende dag hebben ze afgesproken om met elkaar te lunchen en wel bij het gezellige restaurant tegenover de bloemenwinkel waar Susan werkt. René loopt een beetje zenuwachtig naar de bloemenwinkel om Susan daar op te halen. Hij wil écht een gentlemen zijn en zodra hij binnen staat komt Susan al naar hem toe gerend en knuffelt hem helemaal suf! Klanten kijken het verse stel dolenthousiast aan en samen lopen ze naar het restaurantje om daar te lunchen. Susan ’s collega zegt tegen haar klanten ‘Het was gisteren Valentijnsdag en er is een wonder gebeurd zoals u ziet…’

Susan bestelt een broodje rookworst, een cappuccino en een heerlijk stuk appelgebak met slagroom. René kiest voor een tosti vlam, een heerlijke bak chocomelk met slagroom en kaneel en als ‘toetje’ een stuk appeltaart. Smoorverliefd zitten ze weer tegenover elkaar en zodra er is afgerekend en ze nog wat tijd over hebben lopen beiden nog even naar het park in de stad. Daar lopen ze hand in hand en halverwege zoeken ze een plekje in het park om even van elkaar te kunnen genieten… Al knuffelend en zoenend staan ze daar… Een pauze die ze beide nog nooit meegemaakt hebben en zodra beide horloges vijf voor één aangeven roept de plicht al weer. Zowel Susan als René zijn netjes op tijd weer op hun werk en kunnen niet wachten elkaar de volgende dag weer te kunnen zien. Susan heeft koor en moeten ze dus een avondje zonder elkaar… De volgende dag breekt aan en René werkt flink door deze dag. Ze gaan weer samen lunchen en natuurlijk gebeurt dat niet zonder de nodige romantiek.

De avond breekt aan en René heeft Susan uitgenodigd bij hem thuis. Hij heeft een heerlijke maaltijd bereid en het toetje staat al klaar. René heeft een romantische film uitgezocht die ze vanavond gaan kijken. Kort samengevat: er mag niets misgaan deze avond! Op zijn best gekleed wacht René op de bel en af en toe gaat hij naar de oven om te kijken of zijn heerlijke zuurkool al bijna klaar is. Dan duurt het even voordat de bel gaat. Ondertussen is het donker en René wordt een beetje ongerust. Ze zal het toch wel kunnen vinden?! Maar dan, tien minuten later gaat de bel en René gaat naar de deur. Het is een deurverkoper… ‘Kan ik u blijmaken met een aanbieding?’ is wat de jongen vraagt en René zegt drie keer nee! Hij denkt bij zichzelf ‘ga weg! ik heb zo belangrijker bezoek!’ en de jongen loopt na een kort gesprekje weer weg richting de buren. Dan komt tegelijkertijd Susan aanfietsen en dat maakt hem helemaal enthousiast. Hij kan zich niet meer inhouden en rent naar haar toe om haar te knuffelen…

Susan drukt haar armen om hem heen en daar staan ze als één buiten het huis in de kou… ‘Laten we gauw naar binnen gaan!’ zegt René en ze lopen al knuffelend naar binnen. Het eten is klaar en nadat René Susan heeft ‘begeleid’ naar de eettafel haalt hij de zuurkool uit de oven. Susan krijgt heerlijk eten opgeschept en René kijkt haar smoorverliefd aan… ‘Je bent weer even mooi als gisteren’ en Susan glimlacht en zegt dat René er ook weer prachtig uitziet. René in zijn mooie overhemd met een vest eroverheen met donkere spijkerbroek en Susan met haar mooie wollen wintertrui en prachtige spijkerbroek met een blauwe kleur. Beiden dragen speciale wintersokken en daarmee gaan ze beginnen aan hun heerlijke maaltijd! Na het eten, na het toetje doen beiden de afwas en ploffen naast elkaar op de bank neer. Susan legt haar hoofd op René ’s schouder en een kus volgt op zijn wang… De TV wordt aangezet, kaarsen branden en een heerlijk lekkere koek staat op tafel. Zelfgemaakte chocomelk staat op tafel en de film wordt aangezet.

Zo romantisch dat het op TV is, is het ook op de bank bij René en Susan. Ze kunnen niet van elkaar afblijven en de film wordt eigenlijk niet meer gekeken… Terwijl de gordijnen dicht zijn maken ze hun eigen ‘romantische film’ en duurt deze nog vele malen langer dan de film op TV. Ze voelen elkaar op alle punten en terwijl beiden al knuffelend en zoenend naar boven gaan ploffen ze neer op bed… Op elkaar liggen ze en rollend over het bed hebben ze veel lol en genieten ze op en top! De nacht duurt nog lang, héél lang en zodra het hoogtepunt is bereikt valt Susan in slaap in René ’s armen. Hij streelt over haar hoofd en valt zelf ook in slaap. Morgen zijn ze vrij, en de dag erna ook… Dus dat worden twee prachtige dagen vol van romantiek, vol van ‘elkaar nóg beter leren kennen’ en wie weet… Een start van een prachtige toekomst met elkaar. René en Susan hebben elkaar leren kennen in het bloemenwinkeltje, Rene ’s moeder was dolblij met het bloemstukje terwijl hij Susan kennis liet maken met zijn moeder… Ook in de familie is er overal een goede klik, nét als in de schoonfamilie.

Iedereen ziet dat ze superveel van elkaar zijn gaan houden en wachten dan ook op een uitnodiging voor een prachtige huwelijk! Maar eerst ontvangt iedereen na een jaar een prachtige röntgenfoto van hun toekomstige zoontje…