Opa de mopperkont…
Opa de mopperkont, hij is zeventig jaar en heeft één grote hobby, namelijk mopperen! Hij zet de naald van zijn platenspeler op het trieste piratenliedje, maar waar zit nummer één eigenlijk? Het geluid kraakt, hangt en dan eindelijk… Het liedje speelt en opa is weer even blij! Terwijl oma een bak koffie zet met een koekje moppert opa alweer over te weinig suiker waarbij oma met lichte chagrijn het sierlijk bakje suiker voor zijn neus zet! Met scheppen schept de oh zo diabetesfreak met zijn serieus slanke lichaam de suiker bij in de koffie en drinkt deze dode zee op… Opa ‘s lepeltje drijft gewoon terwijl hij bijna hierin zal verslikken. Met gemopper legt hij het lepeltje op tafel en drinkt het op. Dan blijft de plaat hangen en chagrijn is weer terug! Hij ziet een dikke kras op de plaat en beseft dat hij met zijn geklungel de boel heeft beschadigd… Opa pakt de naald en tilt hem over de kras, er klinkt gekraak en binnen no-time staat ie weer stil… Wat nu?! Opa ‘s plaatje is naar de maan… Dan pakt oma een tube tandpasta en strijkt de plaat subtiel in. Dit schijnt te helpen, zegt oma en de plaat wordt weer opgezet. Wat is dat nu?! Hij hangt niet meer… Is tandpasta zo ‘n wondermiddel? Ach, misschien is de ligging van de plaat nu iets anders dat hij wel gewoon doorspeelt…
Opa valt in slaap en laat nog even een flinke scheet. Oma slaat wit aan en loopt van ellende maar even naar de keuken. Achter zich trekt ze de schuifdeur dicht en aan de keukentafel maakt ze haar puzzeltje. Het is bijna etenstijd en wat zal ze nu eens gaan koken? Eén kilo gehakt ligt al klaar en met wat aardappels en boontjes zal het toch wel weer kunnen vanavond? Opa komt een half uurtje later binnen en vraagt wat er gegeten wordt. Oma geeft voor de grap aan dat hij maar naar de chinees of patatzaak moet omdat ze vanavond een keertje geen zin heeft… Dan moppert en moppert de mopper-opa een uur lang door en voor hij het in de gaten heeft staat het eten al lang voor hem klaar! ‘Mopperkont, kom je aan tafel?!’ zegt oma en opgelucht schuift hij aan. Een gebedje wordt gedaan en samen eten ze binnen no-time hun bordje leeg. Tussen hoofgerecht en toetje leest opa de krant en dat kan natuurlijk niet zonder gemopper. ‘Die idioten in Den Haag willen weer bezuinigen en dat gedoe met die buitenlanders… Laat ze toch in hun eigen land blijven!’ Oma maakt zich kwaad en moppert mee! ‘Zij hebben ook recht op een goed leven en hou nu eens op met dat gemopper!’ Het mopperduo is weer begonnen zeggen de buren tegen elkaar en zij zetten de muziek maar weer wat harder.
Na de heerlijke door oma zelf gemaakte pap boert opa er even op los en oma kijkt hem aan… Met een gezichtsuitdrukking van ‘moet dat nu zo?’ staart ze naar hem maar zegt verder niets. Het mopperduo heeft even pauze! Dan ramt opa hard op de muur omdat de muziek van de buren zo hard staat en moppert met stemverheffing er weer op los! Oma gaat afwassen terwijl opa de TV aanzet. ‘Eens kijken wat ze nu hebben’ en terwijl de beeldbuis nog aan het opwarmen is hoort opa mopperkont het al… Hier is niks aan, daar is niks aan en daar al helemaal niet… Na tien zenders is het beeld eindelijk daar en ziet hij de wereldellende in kleur. Het vierde net gaat aan want over enkele ogenblikken begint daar het bijpraten over de dag, de nieuwste roddels en natuurlijk de al tig jaren bekende soap die soms geluk, soms verdriet verzorgt. Met zijn nieuwe vers gezette kopje dode zee gaat hij ervoor zitten en terwijl de afwas klaar is komt oma met de heerlijke koekjes aanlopen. Samen kijken ze drinkend en smullend van het koekje naar de TV en bepraten, of anders gezegd, bepraten en mopperen over wat er allemaal wordt verteld op de buis. Na afloop van het vertrouwde ritme van de avond op TV wordt dit met een flinke scheet bevestigd en rent oma snel even weer naar de keuken… Ze kijkt of er nog nieuwtjes zijn op haar telefoon en jawel… Het zijn weer de leuke foto ‘s die de sfeer weer even verbeteren. Opa komt erbij en kijkt met oma mee op de telefoon…
Ook hij wordt weer even vrolijk van zijn kinderen en kleinkinderen. Zij zijn op vakantie in een lekker warm land en het is erg mooi dat ze zo enorm van elkaar genieten. Opa en oma kijken elkaar aan… ‘Zullen wij op onze oude dag dat niet eens doen’, zegt oma. Opa schudt van nee, want hoe moet dat met de geitjes, de kippen en de sikjes? De groente en fruit gaat eraan want wie let er op de dieren en de groente- en fruittuin? Oma loopt chagrijnig weg en opa moppert… Gedaan met de pret! Even het glimlachje dat er bij beiden was maar nu is het weer mis! Opa loopt naar buiten om de container aan de weg te zetten en eenmaal buiten wordt hij kletsnat van de regen die naar beneden valt. Scheldend, vloekend en tierend loopt hij naar de straat en duwt de container tegen de boom. Dan rijdt er een auto langs met hoge snelheid en vlak naast opa de mopperkont is een grote plas… Jawel, hij wordt kletsnat! Opnieuw gescheld, gefoeter en getier en bij de voordeur beseft hij dat hij de sleutel is vergeten mee te nemen. Een paar keer belt hij aan maar oma lijkt het niet te horen. Het water druipt door opa ‘s haren en hij belt nog een paar keer aan… Géén gehoor. Dan loopt hij naar de achterkant van het huis en ook daar zit de deur op slot! Hij bonkt en bonkt, maar nog steeds geen oma! Hij scheldt, hij tiert en vervolgens blijft hij maar staan daar in de stromende regen. Oma is in slaap gevallen op de bank met haar favoriete plaatje en geniet van een heerlijke rust.
Het is een half uur later en opa bonkt nog een paar keer op het raam. Bij de voordeur belt hij aan maar nog steeds geen gehoor… Hoe moet hij ermee aan? Dan valt het plaatje even stil om naar het volgende liedje te gaan en dan schrikt oma wakker van de bel. Ze kijkt stiekem wie het is en gaat weer op de bank liggen. ‘Laat die mopperkont nu maar eens afkoelen’. Oma valt zo weer in slaap en opa zit buiten voor de dichte deur. De regen stopt en het wordt zo langzamerhand al donker. Daar zit ie dan, de oh zo afgekoelde en sombere oude mopperkont. Morgen is hij jarig en nu wordt ie de avond ervoor ook nogeens buitengesloten… De arme mopperkont toch…
