Louisa het wonderkind
Louisa is 9 jaar en woont in een dorp. Ze kan erg goed leren en voor ze het zelf weet is ze al de beste van de klas. Louisa gaat al snel van school, ze haalt op tijd haar cijfers en huiswerk vindt ze juist leuk om te maken. Het meisje heeft geen vrienden, wordt wat gepest en dat maakt haar eenzaam. Daar heeft Louisa wel verdriet om maar ondanks dat vindt ze het hartstikke leuk om naar school te gaan dingen te leren en na thuiskomst snel de boeken in te duiken om haar huiswerk te maken mét de daaropvolgende hoofdstukken die de leraar of lerares nog niet met de klas heeft behandeld. Louisa wordt zoals ieder kind in de klas gevraagd om een rekensom uit te rekenen en zelfs voor de langste staartdelingen maakt Louisa zich geen zorgen. Haar antwoorden zijn altijd goed en ze is zelfs de docenten te slim af! Dan komt de schooldirecteur op een dag binnen en hij bekijkt de situatie eens rondom docent en om Louisa. De directeur kijkt stomverbaasd en complimenteert Louisa.
Tijdens de moeilijkste wiskundeles staart Louisa naar buiten terwijl alle andere klasgenoten met veel moeite proberen op te letten. Bijna de hele klas had een dikke onvoldoende voor het proefwerk… Dan vraagt de wiskundeleraar enkele klasgenoten om hun ‘stelling van Picasso’ op het bord te tonen en dan zegt de leraar ‘Louisa, let je wel op?!’ Dan staat Louisa op en toont zij haar ‘stelling van Pythagoras’ en iedereen kijkt opnieuw stomverbaasd! Zonder na te denken lijkt Louisa haar opdracht op het bord te tekenen en de leraar complimenteerde haar. Wiskunde, voor veel leerlingen een moeilijk vak. Je moet het snappen om het te kunnen maar ook dit is voor Louisa geen enkel probleem. Dan verlaat iedereen de klas en komen leerlingen bij Louisa om te vragen of zij hun kan helpen en zo gebeurt wat Louisa stiekem had gehoopt… Ze gaat in de aula haar klasgenoten ‘lesgeven’ en haalt bij een volgend proefwerk iedereen een ruime voldoende. De wiskundeleraar wordt op het matje geroepen door de schooldirecteur en deze moet zich verantwoorden…
‘Waarom geeft één van jouw leerlingen les aan de hele klas?’ is wat de directeur met gefronste wenkbrauwen vraagt. De leraar heeft geen flauw idee en hij loopt beteuterd weg uit de kamer van de directeur. De leraar verbiedt het dat Louisa nog langer les geeft aan de klasgenoten en zo komt er een einde aan een korte periode van interesse van de klasgenoten in Louisa. Louisa staat weer alleen, helemaal alleen in de aula en die enkeling die nog bij haar komt om te vragen iets uit te leggen moet ze verplicht het antwoord ‘nee’ geven. Dan haalt iedereen na het volgende proefwerk een dikke vette onvoldoende, en de leraar… Hij kijkt met een glimlachende blik naar alle leerlingen. ‘Zie je wel dat jullie mij nodig hebben?!’ is wat de wiskundeleraar zegt en hij begint opnieuw met de uitleg van de wiskundeopdrachten. Louisa houdt zich muisstil en zit alleen achterin de klas… Zij baalt dat ze de leerlingen niets mag uitleggen omdat het ‘beeld’ van de leraar zo in gevaar komt. Een hele slappe actie vindt ze dit en het maakt haar opnieuw weer eenzaam op school met alle gevolgen van dien… Daarbij komt dat de pesterijen ook weer terugkomen en dat is de druppel!
Huilend komt ze thuis en haar ouders vragen wat er aan de hand is. Dan legt Louisa uit dat ze haar klasgenoten niet meer mag helpen en ze weer wordt gepest. Haar ouders worden woest! ‘Zijn ze nu helemaal besodemieterd?!’ Zij gaan verhaal halen bij de schooldirecteur. De volgende dag als ze op school zijn klinkt er in het hok van de schooldirecteur een luide stem en even later gaan de beide ouders weer naar huis… Louisa staat alleen op het schoolplein haar broodtrommeltje leeg te eten. Dan komen haar ouders bij haar en vertellen haar dat ze niet meer op school hoeft terug te komen… Stomverbaasd loopt ze met haar ouders mee en in de auto wordt haar verteld dat ze een andere school voor haar gaan zoeken die wel bij haar past en waar ze mag zijn wie ze is. Louisa en haar ouders gaan rondkijken voor een school waar ze verder komt en wel nieuwe vrienden kan maken en al gauw vinden ze er één. Een hoger niveau waar ze écht iets leert en daarnaast waar ze ook socialer met elkaar omgaan. De eerste dag op de nieuwe school breekt aan en Louisa loopt de school binnen. Iedereen kijkt haar aan want ze is nu eenmaal een nieuw gezicht…
Er komt een leraar die haar opvangt en meeneemt naar de eerste les. Louisa gaat naast een meisje zitten die al gauw het gesprek met haar aangaat. Samen worden ze al snel vrienden en even later giechelen ze de hele les door… Dan is de lerares wiskunde het op een gegeven moment zat en stuurt de beide dames de klas uit. Louisa schrikt van haar actie want ze was altijd zo lief en gehoorzaam… Samen zitten ze in de aula van de school en maken maar gewoon hun huiswerk. De klassen gaan uit en terwijl iedereen richting de aula komt zit er een hele groep leerlingen om Louisa. Nadat Louisa uit de les is gestuurd met haar klasgenote zijn ze samen wiskunde gaan maken en van het één kwam het ander… Louisa legt haar klasgenootje uit hoe alles in elkaar zit en dat horen meerdere schoolgenoten van hogere klassen. Alle aandacht gaat naar Louisa en zelfs de leraren staan stomverbaasd naar hun nieuwe leerlinge te kijken… Met veel enthousiasme staan leerlingen en leraren om Louisa en van het éne op het andere moment lijkt zij de lerares te zijn… Wiskunde, Nederlands, aardrijkskunde, geschiedenis, informatica, het maakt voor Louisa niets uit want zij is super intelligent en ze haalt ook op haar nieuwe school super hoge cijfers.
Louisa maakt met veel succes, plezier én veel vrienden en vriendinnen haar school in de komende jaren af. Jaren achter elkaar wordt ze bekroond als de beste leerlinge van de school én de beste leerlinge van het land… Omdat Louisa iedereen haar wijsheid wijs kan maken en het ook altijd klopt besluit ze om verder te gaan studeren als lerares en ook dit behaalt ze binnen enkele jaren. Met haar rust, geduld en haar warme en liefdevolle gedrag mag ze zoals velen al hadden verwacht meedoen voor de prijs ‘beste lerares van het jaar’ en uiteraard sleept ze deze binnen! Louisa staat op het podium om haar prijs te ontvangen en samen met haar klas geniet ze van een onvergetelijke dag! Van klein meisje dat werd gepest en alleen was naar een groot succes met veel mensen om haar heen! Dat is iets waar ze trots op mag zijn en tevens dankbaar… Want als haar ouders haar niet van haar oude school hadden gehaald was het misschien wel héél anders afgelopen! Van wonderkind naar wonderjuf, dat is Louisa en haar hele leven zal ze haar vak met veel plezier en gedrevenheid uitvoeren. Geen Louisa voor de klas is geen échte les en geen klas met Louisa is een treurige klas! Juf Louisa, want zo mag ze met alle recht genoemd worden, is een landelijk wonder en als je haar als lerares hebt is er absoluut nooit gedonder!
