De zon wordt verduisterd (fictie)

Het is vijfentwintig graden, zonnig en alles leeft zoals het hoort te zijn. Met een prachtig blauwe lucht is iedereen tevreden en kijkt iedereen vrolijk om zich heen. De één neuriet een liedje en de ander zegt vrolijk hallo tegen iedereen! Als je de natuur en de vogels ziet en hoort dan is het net een paradijs. De dieren vliegen, rennen of lopen en sommigen klimmen hun geluk tegemoet. De bloemetjes komen overal uit en mens en natuur zorgen tijdens deze droge maar prachtige dagen goed voor elkaar, tenminste zo lijkt het… Af en toe een briesje die voor wat verkoeling zorgt waait over een ieder ‘s rug en met het gebruik van een frisse beker drinken is dit zéér aangenaam! Maar dan… Midden op de dag wordt het donkerder en donkerder en iedereen kijkt stomverbaasd… De lantaarns gaan zelfs aan en binnen tien minuten is het ineens nacht op een warme zwoele zomerdag. In het pikdonker kijkt iedereen naar boven en vervolgens weer naar beneden… De zonsverduistering is op z ‘n hoogtepunt.

Het blijft donker en tot ieder ‘s verbazing klappen de klaprozen en vele andere planten in. De blaadjes trekken weer terug in hun knop en van het éne op het andere moment lijkt de natuur weer terug te zijn bij de winter. Géén bloemen, géén groen en géén vrije vogeltjes en andere dieren… Nog steeds is het pikdonker en het enige wat je ziet is een kring in de lucht waar normaal de zon hoort te staan… Het wordt kouder en iedereen met de korte broek en het T-shirt besluit om naar binnen te gaan voor een lange broek en een trui met lange mouwen. Vervolgens gaat iedereen weer naar buiten en kijkt men wat er allemaal gaande is naast de zonsverduistering… Dat de natuur helemaal ‘dichtklapt’ is natuurlijk wel héél bijzonder. Het lijkt meer te gaan waaien en warempel… wat is dat? Sneeuw? Ja hoor, het begint licht te sneeuwen en daarna steeds harder. Dat is voor Juni natuurlijk behoorlijk ongehoord en zéker als men zo ‘n half uur geleden nog in de korte broek met T-shirt stond en iedereen genoot van het prachtige weer…

Het ondenkbare gebeurt want door de sneeuw wordt het wit. Overal waar men loopt is het wit en er ligt een paar centimeter sneeuw. De kinderen die verderop aan het vissen waren in de plas rennen en glijden bibberend naar hun ouders om warme kleding te halen. Eerst zomers warm met vijfentwintig graden en opeens is het vijf graden onder nul… Het lijken wel de winterse taferelen voor kerst! Alles lijkt te bevriezen als het zo doorgaat en de zon komt nog steeds niet terug. De kring is nog steeds te zien in de lucht en vervolgens gaat iedereen maar naar binnen want het is behoorlijk koud. Men kijkt of op de TV en radio er iets over te zien is, maar ook zij weten er niets vanaf… Gek genoeg lijkt de hele wereld hier last van te hebben want op elke plek in de wereld is het donker en is de zomer ineens overgegaan in de winter! Héél bizar en bij sommigen wordt de houtkachel aangestoken. De terrassen in de dorpen en steden zijn opeens verlaten, iedereen zit namelijk binnen of is naar huis gegaan. De buitenbaden, stranden en andere zomerse gelegenheden zijn tevens verlaten en de ligstoelen zijn ondertussen ondergesneeuwd.

De wind waait door alles heen en het beeld is in korte tijd veranderd in een winterse wereld. Met vorst is iedereen overvallen en op sommige plekken wordt de temperatuur min tien… Kinderen gooien sneeuwballen en enkele volwassenen doen mee. Het werk ligt stil en een ieder geniet ondanks dat het raar is toch van dit winterse moment. Het is gewoon winter in Juni en daar moeten we gebruik van maken, dus vangen die sneeuwbal! Dan, terwijl iedereen opeens de winterkleding heeft aangetrokken begint de zon na ruim anderhalf uur weer terug te komen. De kringen verdwijnen en er komt langzaamaan weer wat meer licht. Men kan nog even genieten van het licht worden en tegelijkertijd de winterse karakters maar al snel begint de sneeuw te smelten en beginnen langzaamaan de knopjes weer uit te komen. Het is net alsof er een film versneld wordt afgespeeld en nadat de zon weer in zijn geheel terug is, is tegelijkertijd de lucht weer prachtig blauw en is de temperatuur weer zéér aangenaam met vijfentwintig graden! De sneeuw is nog even te zien maar binnen een half uur was alles weer weg. De natuur is weer wakker geworden en het prachtige lente / zomerlandschap is weer overal terug van weggeweest……

Een bijzondere eclips kun je wel zeggen en men zegt dat dit nog nooit is voorgekomen sinds het ontstaan van de mensheid. Wat was dit voor boodschap voor ons? Waarom gebeurde dit? Dan gebeurt er wéér iets wonderlijks… Iedereen ziet zoals het lijkt, mensen verkleed als sneeuwmannen voorbij lopen met een bordje omhoog… Het lijkt wel een protest… Er staat een boodschap op het bordje dat we niet moeten spotten met de natuur en het welzijn van de wereld… Overal ter wereld, bij iedereen waren deze ‘sneeuwmannen’ te zien! Als we het weer gaan ‘misvormen’ of ‘vervormen’ is dit niet alleen een impact op de wereld om ons heen, maar ook voor een ieder ‘s psychische toestand. Want, willen we allemaal depressief worden van de vele regen en de langdurige grijze luchten? Willen we somber worden van duisternis? Willen we voor altijd willen leven in kou? Sneeuw is leuk, maar willen we dat voor altijd? Of het tegenovergestelde? Warmte, woestenij en verderf? Moeten de ijsbergen smelten en het prachtig groen met bloemen voorziene landschap verdwijnen en bruin worden? Moet de wereld uiteindelijk overstromen of overgaan in woestenij en zelfs woestijn? Willen we van de aarde een tweede Mars maken of een tweede Pluto? Wij mensen hebben het voor het zeggen wat we ermee doen!

De stranden zijn weer vol, nét zoals de zwembaden. De terrassen zijn weer gevuld en de barbecues zijn weer aangestoken. Sneeuw heeft weer plaatsgemaakt voor heerlijk vlees en de gezelligheid is weer op z ‘n zomers! De vissers zijn weer op hun post en de romantische stelletjes hebben hun warme coltrui weer uitgetrokken en staan knuffelend bij het meest romantische lentevolle weiland in de omgeving… De dieren en vogels vliegen, springen, rennen en lopen weer genietend van hun leven en het gefluit klinkt weer als vanouds… Geen winterse stilte meer maar een prachtig lentekoor klinkt er om een ieder!

Handig om te weten en dit is geen fictie:

Er is morgen een échte zonsverduistering te zien. Hier in Nederland zal de zon met zo ‘n 17% bedekt zijn met de maan waardoor het lijkt alsof er een hap uit weg is. Volgens de ‘kenners’ begint de zonsverduistering om 11.19 uur, het hoogtepunt is om 12.23 uur en uiteindelijk is om 13.31 uur de zonsverduistering voorbij. Gebruik alleen een eclipsbril om dit te bekijken, het is afgeraden om bijvoorbeeld een CD of fotonegatieven te gebruiken. Wees gewaarschuwd!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *