Door het water zwem ik…
Door het water zwem ik… het warme water tussen de prachtige natuur. De slangen en nijlpaarden zwemmen om me heen en daar in de verte is een waterval. Ik hoor het water al naar beneden vallen met haar kolossale onberekenbare liters. Bang ben ik niet wel wat onzeker… Waarin kom ik terecht? Wat gaat er veranderen en gaat het me pijn doen of juist weelde? Ik laat me vallen, en de afgrond is diep… Ik val en ik val, maar ik laat me niet kennen, tenminste naar dat wat om me heen leeft! Dan val ik neer in het water en kijk ik om me heen… Een grote plas, of een meer… Gelukkig, het zonnetje schijnt en de lucht is blauw. De vissen kan ik erg goed zien want het water is ontzettend helder. Ik zwem door en daarginds vliegen de mooiste vogeltjes voor. Ze zingen en paren, want het is lente! Een wurgslang heeft een krokodil te pakken en ze vechten… Wie er wint is nog niet zeker want ze lijken even sterk. Ik zwem door en nog steeds heeft niemand het op mij gemunt. Maar dan wordt de lucht donker en begint het te onweren… Regen en wind waait over…
Het water begint behoorlijk tekeer de gaan en zwemmen lukt niet meer… Ik lijk te verzuipen maar het gebeurt niet! Ik lijk niet naar beneden te kunnen zinken en ik zie wat er allemaal gebeurt. De golven zijn hoog, maar ik kom op één of andere manier toch vooruit! Het zijn de golven die me vooruit golven en ik kom ondanks de woestenij op het water toch op mijn eindbestemming. Yes! Ik ben weer aan land… Gestrand. Ik neem even de tijd om uit te rusten want ben buiten adem. Na wat frisse lucht te hebben ingeademd begin ik aan mijn wandeltocht. Het zand is warm van de hitte en het paradijselijk land wordt steeds meer woestenij… Waar beland ik nu weer in?! Woestijn is wat ik om me heen zie en blauwe lucht. Het is warm, anders gezegd superheet! Ik lijk net een warme kippenpoot op een bakplaat, zo heet! De zon brandt en mijn huid wordt bruin en al snel rood… Ik loop door, maar snel krijg ik dorst. Kijkend om me heen vraag ik om hulp, en voila! De lucht lijkt te betrekken… Het regent pijpenstelen en daar in de verte zie ik water… Gered en een prachtige oase loop ik binnen. Water, klaar helder water… Ik drink en drink en vervolgens spring ik erin! Ik zwem en om me heem zie ik alle pracht en praal van de wereld. Ik ervaar vanalles… Nare verschijnselen en pracht, net het leven!
Ik geniet al zwemmend van de natuur, de kleur en het leven in deze grote oase. Het bloeit, het leeft, het is net het paradijs weer. Dan komt er in de verte mist. Hele dichte mist en op het moment dat ik erin zwem zie ik niets meer om me heen… alles is wit van de mist, hemels wit lijkt het wel! Dan word ik wakker. Ik lig op mijn rug, waternat bezweet! Alsof ik net uit dat water en die woestijn kwam… Hmmm… wat vertelt deze droom me? Het is mijn leven in dat water en in de woestijn. Ene keer gaat alles goed, andere keer gaat alles fout. Toch is God bij me, wat er ook gebeurt! Hij steunt me, begeleidt me en Hij beschermt me. Ookal lijk ik soms alles kwijt te raken… De HEER, Onze God is er! Vertrouwen mogen we hebben, maar we moeten het zien of willen zien. Durven we te bidden en te danken en durven we met HEM te praten? Dan zijn we in pracht en woestenij beschermd… Voor eeuwig!
