Het mannetje Onwijs

Het mannetje Onwijs, zijn bijnaam heeft hij te danken omdat het gewoon een ontzettend toffe peer is! Hij is gul, behulpzaam en verder heeft hij altijd goede zin. Met zijn hoedje op loopt hij door het leven als een positief mens en weet je wat het mooie is? Iedereen om hem heen ziet hem graag… Met zijn spontane uitdrukking en zijn warme lach spreekt hij mensen aan en daar waar nodig slaat hij een arm om de ander heen. Het mannetje Onwijs is rijk, héél rijk want hij heeft een ontzettend goede baan gehad als advocaat. Hij kwam op voor de onschuld en daarmee heeft hij veel levens gered van een ondergang! Het mannetje Onwijs staat elke dag in het dorp om te kletsen met iedereen. Hij kent iedereen en iedereen kent hem! Het is bijna kerst en de kerstboom staat hoog opgetuigd in de kern van het dorp tegenover de kerk. Elke dag geniet hij van zijn ‘vervroegd pensioen’ die hij op zijn vijvenvijftigste heeft ‘genomen’.

De miljonair leeft in een mooi, gezellig en knus huis. Je zou denken dat hij in een enorme villa woont in de meest luxe wijk in de buurt, maar dat is allemaal niet aan het mannetje Onwijs! Hij leeft als een mens, als een behulpzame en als een luisterend oor. Hij leeft voor de anderen op deze wereld! Elk jaar gaat hij op werkvakantie naar een ontwikkelingsland om daar zijn hulp aan te bieden. Ookal is het bijna vijftig graden in Afrika, zijn hoedje houdt hij op! Dat is zijn herkenbare beeld voor een ieder die hij tegenkomt! Onwijs gaaf heeft hij voor water gezorgd, voor voedsel en voor goede elektriciteit. Hij is niet alleen onwijs gaaf, maar ook onwijs intelligent! Techniek heeft hij van zijn vader geleerd, want zijn vader was professor in dat vak! Van wat het mannetje Onwijs van zijn vader heeft geleerd heeft hij hulp geboden in Afrika. Ook daar staat hij ‘s avonds op het plein om met mensen te spreken en te helpen.

Vlak nadat het mannetje Onwijs terug kwam uit Afrika gaat hij voor de eerste keer op het plein staan bij de grote kerstboom in het dorp. Daar treft hij een zwervende vrouw aan die al een tijdje door het dorp zwerft. Hij loopt naar haar toe en gaat het gesprek met haar aan. Terwijl ze praten vertelt de vrouw dat ze door drugs op straat is gekomen. Ze draagt kapotte kleren en vertelt dat ze door haar ex-vriend op straat is gezet in het ijskoude. Ze vertelt dat ze heel veel spijt heeft van haar daden en probeert dan even later verder te lopen de steeg in… Maar dan houdt het mannetje Onwijs haar tegen! Hij geeft haar een envelop en terwijl de vrouw het open maakt schrikt ze zich wezenloos… Er zit genoeg in om nieuwe kleren te kopen, een huis te kopen en om haar leven weer op te pakken. Het is de zon die weer in haar is gaan schijnen en ze bedankt de onwijze man enorm met een knuffel! De twee houden contact met elkaar en elke week komen ze bij elkaar op de koffie. Martine, zo heet de vrouw, is sinds kort helemaal van de drugs en heeft een mooi en warm huis gevonden voor zichzelf.

Er gaan een paar maanden overheen en dan vertelt Martine dat ze sinds kort een nieuwe vriend heeft leren kennen. Ze hebben het samen goed en het mannetje Onwijs verandert voor even in ‘het mannetje Dolenthousiast’! Martine en Ben, dat is het gloednieuwe maar nog prille stelletje, ze lopen elke dag hand in hand een stukje door het dorp en lopen elke dag even de kerk in om te bidden en te danken. Vooral om te danken voor een enorm wonder! Een dag later, wanneer het mannetje Onwijs staat te kletsen met de visverkoper komt er een kind langslopen. Hij ziet er verdrietig uit en heeft een kapotte broek omdat ze hem hebben laten struikelen. Het jochie is vaak de pispaal van pesten en dat is duidelijk op zijn gezicht af te lezen. Zijn ouders hebben hem naar de viskraam gestuurd om een bak kibbeling te halen en dat doet hij ook netjes. Terwijl de verkoper bezig is gaat de jongen op het bankje zitten en begint te snikken… Het mannetje Onwijs gaat naast hem zitten en vraagt wat er aan de hand is. De jongen begint te praten over zijn probleem.

Maar Jurgen, zegt het mannetje Onwijs, je bent een pracht van de wereld! Je bent mooi zoals je bent en je mag je laten zien! De volgende dag loopt het mannetje Onwijs met Jurgen mee naar school en terwijl Jurgen weer wordt bekogeld en getreiterd wordt er onwijs ingegrepen! Er worden een paar flinke schoppen onder de kont gegeven en even later vindt er een zeer intensief gesprek plaats tussen de pesters, de directeur en enkele leraren en het mannetje Onwijs! De pesters hebben het voor eens en altijd goed begrepen en wonderbaarlijk genoeg… De pesters en Jurgen zijn sinds kort beste vrienden! Het is de dag voor kerst, en terwijl de bakker oliebollen staat te bakken, de slager zijn beste metworsten buitenhangt en de runderrollades in de aanbieding zijn deelt het mannetje Onwijs briefjes uit… Hij nodigt iedereen uit om op eerste kerstdag bij hem te komen eten en een gezellige kerst te beleven. Er komt een vrachtwagentje aangereden bij de slager en er komt een man in kokskleding naar buiten en bestelt 150 runder en 150 varkensrollades. Bij de bakker worden 300 broden en 300 kerststollen gehaald…

Kerstavond breekt aan en dan houdt het mannetje Onwijs een toespraak in de kerk. Hij bidt voor geluk en liefde aan het hele dorp, en dat het weer een jaar mag worden van succes maar ook groei. Na de dienst komt er een jonge man met hem praten… Met tranen vertelt de man dat hij erg eenzaam is en liefde in zijn leven mist. Warmte van een vrouw die hij nodig heeft, maar in plaats daarvan ervaart hij kou en verdriet. Het mannetje Onwijs nodigt hem uit om op eerste kerstdag bij hem te komen eten. En met een schouderklop begroeten ze elkaar en lopen ze de kerk uit. Voor de eenzame man breekt er weer een eenzame nacht aan, zoals altijd… Hij gaat naar huis en valt snikkend in slaap. Kerstavond is voor hem al niet meer zo leuk als voor vele anderen! De volgende dag breekt aan. Het mannetje Onwijs ontvangt zijn gasten achter in de grote tuin van zijn kleine en knusse huis in een met kerstsfeer versierde grote tent.

De dorpelingen kopen binnenlopen, de één alleen, de anderen samen… Jurgen met zijn ouders, Martine met haar ondertussen verloofde Nick en even later komt de eenzame jongeman binnenlopen… Joeri, de eenzame man, hij gaat zitten bij Martine en haar verloofde, Jurgen en zijn ouders. Daarbij komt het iets jongere zusje van Martine later aangeschoven en zij gaat naast Joeri zitten. Joeri voelt zich wat ongemakkelijk maar gelukkig wordt hij even later betrokken in het gezellig gesprek. Natascha, het zusje van Martine stelt zich voor aan Joeri en met een voorzichtige glimlach stelt Joeri zich voor. Hij kijkt haar aan, zij kijkt Joeri aan en even lijkt het stil te worden tussen beiden. Dan volgt een vraag of Natascha wat wil drinken, en ze antwoordt spontaan dat ze wel een sinaasappelsapje wil. Joeri staat op en gaat voor zichzelf, Natascha en de rest van de tafel wat halen. Natascha biedt aan om mee te helpen met het dragen van de drank en Joeri neemt haar mee om wat in te schenken.

Samen lopen ze terug naar de tafel en delen drinken uit. Joeri en Natascha komen verder met elkaar aan de praat en hoe benieuwd beiden zijn willen ze alles van elkaar weten. Nadat er is gegeten is er de mogelijkheid om te dansen op gezellige kerst-toppers en bijna iedereen neemt deze kans! Natascha vraagt aan Joeri of hij met haar wil dansen en hoe dolenthousiast Joeri is gaat hij ondanks zijn onzekerheid graag met haar de dansbaan op! Swingen, springen, draaien en vervolgens omarmd staat het danspaar in het middelpunt. Joeri en Natascha hebben elkaar en samen dansen ze nog even door. De middag nadert een einde en er wordt afgesloten met een romantisch kerstliedje waarbij ‘gezoend mag worden’… Joeri en Natascha staan omarmd te dansen en vervolgens raken ze elkaar ‘s lippen… Een nieuwe romantiek is geboren! Het mannetje Onwijs is dolenthousiast van de dag en laat in de avond bedankt hij iedereen voor hun komst. En zo heeft het mannetje Onwijs weer vele mensen een onwijs mooie dag bezorgd.

Enkele dagen gaan voorbij en het is bijna Oud en Nieuw. Het dorp is weer in vrolijke sferen en nieuwe vriendschappen en relaties zijn gemaakt. Iedereen is buiten bij de bekende plek waar het mannetje Onwijs altijd staat, maar nu staat hij er opeens niet… Het hele dorp vraagt zich af waar hij is. Misschien is hij even snel een boodschapje doen, maar al gauw komt iedereen er achter dat hij maar niet terugkomt. Aan het eind van de middag staat het hele dorp om de bekende grote kerstboom die er nog staat omdat ze het mannetje Onwijs missen… Wat is er met hem gebeurd? Enkele dorpelingen gaan langs zijn huisje en tot hun grote verbazing zien ze dat het huis leeg staat. Het kersverse stel Joeri en Natascha gaan kijken achter het huis maar alles is verlaten, alles staat leeg… Het mannetje Onwijs lijkt te zijn vertrokken! Joeri en Natascha zien dat de achterdeur op een kier staat en ze lopen de serre binnen en kijken rond op aanwijzingen.

Er ligt een briefje op een tafel die er nog staat. Het is geschreven door het mannetje Onwijs… Hij is vertrokken naar de Noordpool en gaat bij zijn broer wonen. Er ligt een foto bij de brief met het mannetje Onwijs erop waar hij naast zijn broer staat. De broer draagt een grote rode cape, een grote rode kerstmuts en hij heeft een baard. Op de achtergrond zie je de slee staan met de rendieren… “Dit kan toch niet waar zijn?” zeggen Joeri en Natascha. Is hij het broertje van de kerstman? Al lachend maar aan de andere kant teleurgesteld lopen ze het huis uit en nemen de brief met foto mee. Ze zijn een grote vriend kwijt, nét zoals dat voor alle dorpelingen zal gelden… Maar door die grote vriend hebben ze elkaar gevonden en een jaar later besluiten ze om zich te verloven… Een jaar later, op een zonnige lentedag staan twee stellen bij het altaar om te trouwen… Joeri en Natascha en Martine en Ben geven elkaar dan eindelijk het jawoord… Drie keer raden wie de ambtenaar in functie is die hen trouwt… Jawel, het mannetje Onwijs die vanuit de Noordpool speciaal is overgekomen!