Ik smelt en ik geniet!

Ik geniet, want de muziek staat weer te draaien en de muziek wordt alleen maar bijzonderder… Geen wilde muziek, geen gespring, maar gewoon van die heerlijke, subtiele muziek waar je ook stilletjes van zou kunnen genieten. Misschien gewoon met je ogen dicht… Ik droom helemaal weg, ik word een beetje verliefd, de ene artiest ken ik wel, maar sommigen ook absoluut niet, maar wat maakt mij dat uit?! Ik smelt weg, nét als een snoepje dat wegsmelt in je hand en niet in je mond. Of was het nu nét andersom? 😉 Romeo and Juliet met op de achtergrond een melodietje met een hoop vingergeclip, die zachte stem, die wegdromende stem, en na drie minuten en een paar seconden, zo ongeveer, valt het stil… De ziel is ontspannen, ja we hebben het nog steeds over mijn ziel, het luistert ondertussen alweer naar de andere zachte en prachtige stem, met de kreet ‘let it be!’ Laat het alsjeblieft ook zo zijn, want ik wil nog niet wakker worden uit deze droom…

Ookal is het een subtiele remake van het origineel van The Beatles, het zet mijn droom voort, de subtiele uiting dat het zo moet blijven springt over op een Reggae nacht, en daarbij gaan mijn ogen weer even open! De dans zit er in korte tijd flink in en de discolampen, met natuurlijk die gekleurde blokjes op de grond, weet je nog van vroeger, blinken heerlijk op de grond. De kleurige disco van vroeger herleeft weer even! Een nacht om niet snel te vergeten, want terwijl de melodie en het refrein zich regelmatig herhalen dansen mijn voetjes, zélfs mijn kleine teen mee! Heel speciaal want het geeft je ook gezonde energie, dat Reggae Night! Met als klapper op de vuurpijl bleer ik lekker mee ‘oooooohhoooohoooo’ en dat een paar keer. Dan wordt het stil, eventjes heel stil, want wat zal er nu gaan komen? In het donker wacht ik af, het blijft alleen wat langer stil… Dan begint er subtiel slagwerk met wat geroffel. Almost Heaven is wat er begint, maar dan écht in UB40 en Bob Marley style, maar zij zingen het niet 🙂

Erg leuk om daar weer de melodie op te hervatten en mee te zingen, dit keer een mannelijke stem en al luid begeef ik me in wéér die lekkere sfeer. Overgaand van Country Road springen we door naar een jonger hart dat vrij rondrent! Erg interessante titel van een snoepjesstation, nou ben benieuwd waar ik terechtkom als zodra ik al zingend in de trein stap. Young Hearts, Run Free zing ik mee terwijl ik even niet oplet en zomaar de conducteur voorbij loop die mijn kaartje moest controleren, ach… hij liep me al, ook zingend achteraan en de knip op het kaartje was gezet! Geen gesnotter maar muziek, maar wel even blijven opletten. Goed, de droom gaat verder naar het volgende station, maar waar is dit eigenlijk? Zodra ik op het station ben nemen ze er twee? Hmmm wel heel vreemd dit! Ze nemen er twee maar ik zing en dans er maar op mee… It takes twoo baby, nou ze doen maar, zolang de muziek maar leuk is! Na een korte tijd kom ik er dansend achter… Ze nemen twee uitwegen, en daar moet ik mijn keuze in maken en kies maar voor de rechter deur… Daar ontwijk ik weer uit de droom, de melodie en het wegsmelten van de soulmuziek!

Dat was het avondje wel weer, de discokleren gaan uit, de schoenen gaan in de gang en het bed is lekker warm en klaar. Einde muziekavontuur en morgen weer een nieuwe dag om in wakker te worden. Nouja, misschien met een kleine kater vanwege het latertje! Hoe je het ook went of keert, ik heb genoten en dat is het belangrijkste… Nu is het tijd om écht te dromen… In mijn nachtrust!