Het meisje met de looplamp…
Daar loopt ze dan, helemaal alleen, helemaal zonder iemand bij zich om haar warm te houden, haar vast te houden als ze valt, haar te troosten als het tegenzit… Zij, het meisje met de looplamp die haar levensweg loopt door bos en weiland waar allerlei gevaar bij haar op de loer ligt. Ze kijkt vooral naar voren om de weg te volgen die de lamp voor haar verlicht, af en toe naar beneden als het eng wordt of als ze wordt aangevallen door wat dan ook. Onzeker en bezeerd dat het meisje is loopt ze verder, te overdenken, na te denken over hoe het was en hoe ze het in haar leven wil hebben. Wat wel, wat nooit meer! Alles liet ze achter om haar weg te volgen, totdat ze midden in het bos, na een heel eind te hebben gewandeld stopt…
Ze breekt in tranen uit, ze snikt, ze huilt, luid want niemand hoort haar, een schreeuw volgt en vervolgens loopt ze door. Geheel verlaten, geheel kwetsbaar in dat bos… Helemaal alleen loopt ze, in realiteit en in gedachten! Verwerken, alles een plekje geven in haar hoofd dat vol zit met verdriet. Over een weiland ziet ze uiteindelijk in de verte een lichtje, het lijkt of er een huisje staat maar het is nog ver weg! Het meisje vervolgt haar weg en loopt weer een bos in. Middenin het bos struikelt ze over een ‘object’ en haar lamp valt kapot… Nu staat ze daar in het pikkedonker! Geen weg meer te zien, geen beest meer te zien, geen plant, boom of wat dan ook meer te zien… Uit haar broekzak pakt ze een aansteker en ze houdt het nadat ze weer is opgekrabbeld, dichtbij het object waar ze over struikelde…
Het is een boek, een boek met zessenzestig hoofdstukken, beginnend bij ‘Genesis’… Het is een bijbel die helemaal in het bos door de vorige eigenaar is achtergelaten. Met haar aansteker leest ze de bijbel, terwijl ze daar helemaal alleen en kwetsbaar zit. Haar levensweg, nu zonder duidelijke verlichting, alles is donker en ze ziet niet waar ze is of waar ze loopt. Er is nu alleen nog een aansteker en een bijbel en dat is waar ze haar weg mee vervolgt… Ze leest en leest, en uiteindelijk komt ze met allerlei dingen met haar zelf in aanraking waardoor het allemaal weer wat lichter wordt. Het begint ochtend te worden en een beetje schittering komt het bos binnen waardoor ze het weer een beetje kan zien. Met veel dankbaarheid komt ze weer uit het bos, en gelukkig is ze nog op hetzelfde pad.
Eenmaal uit het bos loopt het meisje, met haar bijbel en haar aanstekertje weer op een open weiland en ziet ze het lichtje, het huisje waar ze zich al op focuste voordat ze het nare donkere bos inliep… Ze loopt er naartoe, en tot grote verbazing staat de deur van het huisje wagenwijd open. Ze loopt naar binnen en het voelt gelijk alsof het ‘haar huisje is’ waar ze mag zijn wie ze daadwerkelijk is, haar niemand kwaad kan doen en haar plekje waar ze kan doorgroeien… Haar huisje dat ze even helemaal doorloopt, bekijkt, onderzoekt en dan tegen zichzelf zegt ‘het is van mij’… Het is mij gegeven door God, de bijbel was de Gids hier naartoe, om uit dat donkere bos te komen en mijn levensweg weer licht te geven. Het huisje, dat hier staat is voor mij, om mezelf op te laden en mezelf verder te ontwikkelen, ontplooien en te werken aan mijn ideeën…
Het huisje van het meisje is het punt waar ze altijd weer naar terug kan. Het zal altijd bij haar zijn, altijd open staan en haar nooit in de steek laten. Haar nooit bezeren en haar genezing altijd bijstaan… Samen met de HEER, met de Heilige Geest en Jezus, samen zijn ze bij haar, het zwaar gekwetste meisje, overladen met verdriet, maar het geeft niet… Ze mag zich geven, ze mag zich uiten, ze mag troost ontvangen en verder met licht in haar leven, kleur en liefde! Het meisje dat zich opfrist, opknapt en zich vult met de glorie… De glorie van God! De glorie die ze ook aan een ander wil geven. Het meisje loopt door en door, met het boek bij zich, en draait het naar mensen toe om het ze te laten lezen… Bevrijding is nabij, het kan ook naar jou toekomen! Lees en ervaar, voel en ontvang de kracht van het licht dat ik ook heb mogen ontvangen is wat het meisje zegt…
Samen met andere mensen loopt ze haar levenspad en samen ervaren ze met elkaar de kracht van geloof, goed en gezond geloof met God in hun hart! Een avontuur, een leerweg, ervaringen die ze eerder nooit zal hebben verwacht. Het meisje, dat de lamp niet meer nodig heeft, want het licht, het licht van God is altijd bij haar, en het licht zal ook anderen die bij haar zijn verlichten en over hun heen schijnen.
