De blonde Margriet
De blonde Margriet, zo mooi, zo bekend in de streek. De vrolijke dame met haar glimlach die een praatje met iedereen maakt en met haar lieve uitstraling veel mensen weet te raken. Op de markt, bij de bloemenwinkel, in de supermarkt of bij de jaarlijkse kermis, ze is er altijd! De gezellige aanwezigheid met af en toe een flirt weet veel mensen met een vrolijke uitstraling te voorzien. Haar mooie verschijning… Het is net het bloemetje weet je? Het praatje of de lach, haar hulp of haar troost, wie haar naast zich krijgt krijgt spontaan te maken met een versnelde hartslag! De jonge dame van in de dertig is vrijgezel en veel mannen van haar leeftijd zitten een beetje achter haar aan! Zien ze haar wel écht staan?
Is het niet alleen de knappe verschijning? Niet alleen haar mooie lange blonde haar? Haar rokje? Veel mannen zullen haar inhoudelijk niet willen leren kennen maar slechts de buitenkant… De blonde Margriet merkt het maar al te goed dat ze door veel mannen wordt bekeken als een standbeeld, als een verschijning en met haar vlotte, maar toch spontane babbel weet ze daar altijd korte metten mee te maken. Toch komt er een oprecht verliefde jongen haar kant op. Zo verlegen hij is stelt hij zich voor als de zoon van de meest bekende kaasboer in het dorp. Margriet en Bram, dus de zoon van de kaasboer maken een praatje en zo bekend als Margriet met haar mooie blonde haren erom staat stelt zij Bram gerust en doet zij zijn hart steeds sneller kloppen…
Smoorverliefd, op het eerste gezicht komt Bram met een cadeau aangelopen naar Margriet, een beetje stotterend, een beetje blozend maar ondanks alles met een big smile op zijn gezicht geeft hij het aan de mooie Margriet. Dol enthousiast neemt ze het aan en al genietend van het kaascadeautje bedankt ze Bram met een kus op de wang… De ochtend gaat gauw voorbij en Bram had beloofd om zijn vader te helpen op de kraam, dus de twee konden niet lang samen zijn. Dolverliefd dat hij is gaat hij aan de slag. De vraag heerst of Margriet ook verliefd op Bram is, of zij hem leuk vindt… Dat maakt Bram ook wel weer wat onzeker want écht antwoord heeft hij niet gekregen naar mate de weken vorderen. Wél is het super gezellig en erg leuk als de twee samen zijn, ondanks dat vele andere mensen ook contact blijven zoeken met de blonde Margriet.
Een nieuwe week nadert en het is weer tijd voor Bram en zijn vader om de kraam op te zetten op de wekelijkse markt. Samen rijden ze het terrein op en rijden nog even langs de mooie fontein waar Margriet altijd zit, behalve vandaag… Dát is vreemd, zegt Bram, Margriet is er niet! Licht versomberd kijkt Bram om zich heen maar zijn favoriet, zijn misschien toekomstige liefde is nergens te bekennen en dat is vreemd.. Want waar markt was daar was de blonde Margriet ook! Samen zetten ze de kraam op en halverwege de ochtend loopt Bram even naar de plek waar normaal Margriet altijd zit. Er staan veel mensen, en het lijkt wel alsof sommigen het erover hebben… Margriet is er niet! Voor Bram een minder leuke dag want ze is er écht niet! Hij loopt naar zijn vader op de kraam en vertelt dat Margriet er niet is… Bram ‘s vader zegt dan tegen Bram: ‘Jongen, je hebt die meid nooit voor je alleen! Kijk eens hoe iedereen naar haar staat te kweilen…’
Blonde Margriet is een mooie verschijning, veel mannen kijken haar aan, en veel mannen dromen over haar, maar zal zij, uitgerekend zij, het allemaal niet zo serieus nemen?! Dat is wat Bram zich niet kan voorstellen. Ze kwam zo spontaan en lief over en de gesprekken die we hadden, is dat allemaal maar toneelspel geweest na wat ik tegen haar had gezegd? De dag vordert, en de woensdag is voor Bram een dag met hoop… Hoop dat Margriet dan weer bij de fontein staat en gezelligheid creëert tussen de mensen en naar mij. Hij kan niet wachten, en uiteindelijk is het woensdag. De kraam is nog nooit zo snel ingepakt als die ochtend in alle vroegte en vader en zoon rijden naar de wel bekende markt en met een druk kloppend hart kijkt Bram om zich heen… Wéér geen Margriet, behalve de Margrietjes bij de bloemenkraam op de hoek tegenover de fontein. Dit is vreemd… Normaal was ze er altijd!
Weken gaan eroverheen, zonder de mooie blonde Margriet. Dag in, dag uit spookt Margriet door Bram ‘s hoofd maar wat er ook gebeurt, Margriet komt lijkt het wel nooit meer terug! Ook elders in het dorp is Margriet nergens meer te bekennen, waar men ook komt, waar Bram ook komt, nergens meer de mooie blonde Margriet die zijn hart sneller deed kloppen! Van de aardbodem verdwenen lijkt ze wel! De mooiste dorpsinwoonster van het dorp is verdwenen… Niemand weet waar ze is gebleven, niemand heeft meer iets van haar vernomen, iedereen is stomverbaasd dat haar mooie aanwezigheid er niet meer is… Het lijkt wel of iedereen een beetje overstuur is de laatste weken van haar afwezigheid. Misschien wel voor altijd! De mooie blonde Margriet was een begrip, zij was diegene die altijd overal was en de mensen, wie het ook was, vrolijk wist te krijgen. Zélfs de grootste bromsnor van het dorp, de politieagent met de pen in de mond waarmee hij snel boete ‘s kon uitschrijven!
En dat deed hij! Bram stond per ongeluk verkeerd geparkeerd, want de aanduiding van ‘invalideparkeerplaats’ staat heel wazig op de klinkers van Bram ‘s parkeerplek. Terwijl Bram vanuit de supermarkt buiten komt staat agent Bromsnor al een bonnetje uit te schrijven en doet het achter de ruitenwisser van Bram ‘s auto. Dát kan er ook nog wel bij! Hij haast zich naar de agent, maar deze zegt jammer dan, had je beter moeten kijken en niet alleen je gedachten bij blonde Margriet moeten houden! Daarmee kan Bram het doen, want nooit meer die zoen… Nooit meer die zoen van Margriet, nooit meer die gezelligheid van de mooie dame… Maar ach… waarschijnlijk had paps gelijk en was ik maar een nummertje voor haar, nummertje zoveel tussen al die kwijlende mannen! Misschien ook niet… Daar zal ik nooit achter komen denk ik. Tijd voor business, tijd om weer aan het werk te gaan, tijd voor misschien een sprankeltje hoop, iemand die net zo lief en spontaan is als de mooie blonde Margriet…
