De dromer…
De dromer, een lange slanke vent van in de dertig, nou bijna veertig alweer, ja de tijd gaat snel… Hij wordt elke ochtend wakker, daar is verder niets mis mee, maar hij vergeet alleen zoveel. Tijdens het aankleden bijvoorbeeld, één blauwe sok trekt hij aan met een rode sok die er bij ligt, waarschijnlijk nog van de schone was van gisteren die hij had opgeruimd, deels dus! Hij loop naar beneden en voor de trap kukelt hij van de trap over de andere sok die daar lag, jawel de andere blauwe sok. Het gaat best hard waardoor hij een bult op zijn hoofd krijgt en het maar even verkoelt. Er klinkt een woord van irritatie en vlot maakt hij zijn lunch voor de middag maar even klaar. Broodje pindakaas, broodje kaas en een broodje met abrikozenjam, maar in plaats van jam pakt hij de pot met honing. Een zoete inval van de middag dus voor onze dromer!
Hij rijdt weg naar zijn werk, onderweg rijdt hij net geen oud vrouwtje aan op de fiets die hem nogeens flink achterna schreeuwt en een salamiworst achterna gooit… Al dromend wordt hij ook nogeens geflitst met tachtig op een weg van vijftig, waar zit hij nu met zijn gedachten? Dat zal het oud vrouwtje hem eens vragen die hem later bij de parkeerplaats weer tegenkomt, inderdaad, het vrouwtje van de vliegende salamiworst. Ze pakt hem bij de oren en vraagt waar hij nu in vredesnaam mee bezig is. “Blijf van me af!” zegt de dromer en hij trekt haar hand van zijn oor. De dromer begint met zijn droomverhaal waar hij al heel lang over droomt en er maar niet vanaf kan komen… Hij heeft een hele lieve vriendin leren kennen op vakantie in Curaçao, maar omdat hij per ongeluk het haakje onder de c van Curaçao niet typte en in plaats daarvan een gewone c kwam hij daardoor in het verkeerde hotel terecht en checkte gewoon in.
Hij betaalde dus dubbel voor het verblijf, geld genoeg voor de dromer! Zonder erbij na te denken verbleef hij bij het verkeerde hotel, wat achteraf nog een betere was ook. Elke ochtend heerlijk eten, en ‘s avonds lekker eten met uitzicht op de prachtige zee. Heerlijk temperatuurtje en daar tegenover hem kwam in haar uppie de super leuke en knappe droomvrouw van zijn leven zitten, en… ze sprak Nederlands naar de ober. De dromer zei even later tegen de alleen zittende vrouw ‘kom anders gezellig bij mij eten’ en ze accepteerde zijn aanbod. Samen aten ze alles op en spraken ze elkaar tot diep in de avond. Daarna gingen ze een lekker eind wandelen. Zowel de dromer als de dame die ‘Dromeres’ van achternaam heette waren allebei single. Samen hebben ze een favoriete hobby, namelijk alles bouwen waar je het woord droom voor kunt zetten!
Ze zijn allebei architect, en bouwen graag droomhuizen voor hun klanten. Verder hebben ze heel veel interesses samen gemeen en voor ze het wisten liepen ze hand in hand en vielen in elkaars armen in slaap tijdens volle maan aan zee! Ze werden wakker, ook in elkaar ‘s armen en gingen samen ontbijten. Heerlijk onder de opkomende zon en aan het water aten ze hun heerlijk broodje op met een lekker ei. Ze waren zeven dagen aaneen lopend bij elkaar, de smoorverliefde tortelduifjes, gewoon zo ‘n stelletje waarbij alle puzzelstukjes kloppen. Gemaakt voor het leven! Maar toch komt er een tijdelijke onderbreking in de liefde, want zij moet voor haar werk daar blijven en de dromer gaat al weer naar huis. De vakantie was nu eenmaal zo gereserveerd en al huilend namen ze afscheid van elkaar op het vliegveld en hopen elkaar snel weer te zien. Al dromend pakt de dromer het vliegtuig weer terug naar Holland maar hij vergeet iets heel belangrijks… namelijk zijn telefoon. Hij kan niet met haar bellen of appen!
Gelukkig weet de dromer het adres van de plek waar ze verblijft en dus doen ze het tijdelijk even op de oude manier met brieven. Om de drie dagen komt er een brief, met lieve berichten en de hoop dat ze elkaar snel weer in de armen mogen vliegen. Zo blijft het contact toch nog een beetje spannend als het verloopt met post op de oude manier. En dan nog die oude stempel erop… de stempel van het postbedrijf! Dus de dromer is een paar dagen telefoonloos, maar geen nood, het hotel ‘zonder de speciale c’ heeft de telefoon opgestuurd naar de dromer, dus binnen een week is hij weer terecht. De boze blik van de oude vrouw gaat over in een glimlach en ze zegt ‘mooi verhaal’ en de dromer zegt ‘sorry’ en geeft haar de salamiworst weer terug die ze naar hem gooide. De dromer rijdt in een auto met een opendak en de vrouw gooide zo hard dat hij door het raampje van het opendak vloog en de dromer hem op zijn hoofd kreeg. Toen viel de salamiworst achter op de achterbank…
Maar wat is dat?! Er komt een iemand naar de dromer en de oude vrouw toe rennen, het is mevrouw Dromeres! Samen worden ze weer herenigd en een enorme knuffel volgt. Ze hebben immers wat in te halen van twee weken. Een zoen op alle delen van het gezicht volgt bij beiden en dan gaat de dromeres met de dromer naar binnen. Samen gaan ze een dagje op kantoor werken, gewoon op een flexplek waar het kan! Vol van liefde en genot knallen ze de werkdag door en ‘s avonds gaan dromer en dromeres naar huis, de dromer ‘s huis. Daar kookt de dromeres lekker voor de dromer en peuzelen samen, jaja, op schoot bij de dromer het heerlijke eten op. Komt er een einde aan de droom van de dromer? Nee, hij gaat alleen maar verder, maar nu wel helder en opgewekt! Samen met de dromeres… Samen worden ze de familie dromer en Curaçao zal hun nog lang nablijven in hun gedachten. Jaarlijks gaan ze er samen naartoe en daar komt een prachtig bericht… Er komen kleine dromertjes bij……
Liefs van de familie dromer,
