De slaapkop
Tik tik tik op het raam, de regen overheerst buiten en de natuur ademt eens diep in! De droogte van de afgelopen tijd krijgt even een zetje op zij en de planten en bloemen krijgen even een pitstop… Er komt een flits en een knal, en de donder galmt flink na. Maar wat nu?! De slaapkop zit rechtop in zijn bed omdat hij wakker is geschrokken van het onweer… Zo opeens! Wat is de natuur toch hard soms. De slaapkop lag zo lekker te dromen en nu is het drie uur in de nacht! Het waait buiten behoorlijk en het natuurgeweld barst los, de éne na de andere knal meldt zich en ondertussen wordt de warmte van de afgelopen dagen verdreven. De slaapkop zet het raam even op de kierstand, want deze stond wagenwijd open. Toen hij zijn hoofd door het open raam stak een felle flits op elf meter afstand en een knal… de stroom valt uit en daar staat de slaapkop in het pikkedonker… Blikseminslag nummer één!
Geen licht, niet bij hem, niet bij iemand om hem heen… Er raast een vlucht naar het bed om weer verder te slapen maar dat lukt niet. Het knalt en dondert zo hard door dat hij telkens wakker schrikt. De slaapkop pakt zijn telefoon en helaas… deze is leeg. ‘Hoe moet ik hem nu opladen?’ is wat hij bij zichzelf denkt. Dan maar niet… De slaapkop slaapt na de hevige donderbui weer in, nét zoals de natuur om hem heen! Dan schrikt hij opnieuw wakker… Op zijn gezicht voelt hij gekriebel en het is een gigantische spin! Eentje die de huisspin wordt genoemd en hij jaagt het dier van zijn gezicht. Hij slaat zo hard half in zijn slaap dat hij zichzelf op zijn gezicht slaat! Wéér is de slaapkop wakker. Hij pakt de spin en doet hem naar buiten, al levend. De slaapkop gaat weer slapen en vroeg in de ochtend wordt hij opnieuw wakker.
Hij hoort het geluid van de vogels en de zon begint op te komen. Heerlijk fris voelt het aan en hij besluit op te staan en een wandeling te maken. Hij kijkt en luistert om zich heen en af en toe ziet hij een afgebroken boom door het onweer van de nacht die hem wakker deed schrikken. Bloemen, planten en dieren leven met hem mee en ze hebben lijkt het wel een boodschap. Terwijl de slaapkop door het bos loopt buigen alle planten zich naar hem toe en komen alle dieren, groot en klein in een kring om hem heen staan. De slaapkop wrijft even in zijn ogen en knijpt in zijn arm, hij blijkt niet te dromen… Hij kijkt om zich heen en hij ziet de pracht van de natuur hem omsingelen, het lijkt net een sprookje of een rare film. Hij kijkt naar boven daar waar het licht steeds feller op hem begint te schijnen. Zó fel dat is niet te beschrijven, tóch is het wel aangenaam voor de slaapkop. Het verblindt hem niet…
Het wordt ineens heel maf, hij ziet iemand naar hem toe lopen vanuit de verte… Het is een wat oudere man met een hele zachte stem, hij draagt een lang gewaad en hij spreekt de slaapkop aan als hij voor hem staat. Zie je de pracht om je heen? De natuur, de wereld, de dieren? Zie je de mooie mensen om je heen? Die liefde die ze kunnen geven, maar helaas ook de haat? Zie je de verbittering om hen heen? Het verdriet en boosheid? De pijn in hun harten? Verlossing is nabij! Het is een kwestie van tijd… De zoon Jezus zal terugkomen en redden! Hij zal goed en kwaad scheiden, de wereld zoals ie nu is zal niet langer bestaan… Goed zal hij worden en het koninkrijk zal één worden met de nieuwe aarde! Hij legt een hand op de slaapkop en enkele dieren komen dichterbij hem staan en likken over zijn gezicht. De slaapkop aait over de koppies en bedankt de man in het gewaad. Hij zegt ‘tot snel!’ en alles gaat weer zijn eigen weg. De slaapkop, Rob is zijn echte naam is verbaasd over zijn visioen…
Rob is niet gelovig, hij wilde ook eerder niets met het geloof te maken hebben, maar hij is anders gaan denken… Hij is gaan geloven dat er meer is tussen hemel en aarde, hij heeft de hemel deels in de lucht kunnen zien, met alle pracht die er is. Gewoon tijdens een wandeling om kwart over zes ‘s morgens in het bos bij hem in de buurt…
