Valentijnsdag, tortelduifjesdag!
Het is Valentijnsdag, 14 Februari en de tortelduifjes Jannes en Ineke zitten tegenover elkaar aan een tafeltje in een heel luxe restaurant gezellig maar ook licht zenuwachtig met elkaar te kletsen. Een misschien veel bepalende dag voor twee collega ‘s die elkaar hebben laten weten via een hele lange brief dat ze elkaar stiekem wel héél erg leuk vinden. Jannes kwam op kantoor en Ineke kwam een half uurtje later en terwijl ze de computer opstartten om de dag, net zoals elke andere te beginnen lag er op Ineke ‘s bureau een envelop. Ze opende de envelop en begon de brief te lezen. Jannes heeft de vorige dag toen Ineke al naar huis was de envelop met brief op haar bureau gelegd dus hij was behoorlijk zenuwachtig toen Valentijnsdag aanbrak.
Niemand wist van de brief, alleen Ineke, maar hoe zal ze reageren, hoe zal ze voortaan tegen me doen als ze me zou afwijzen wat ik niet hoop. We gaan altijd erg leuk en spontaan met elkaar om en vragen elkaar het hemd van het lijf! Dat is puur collegiaal, maar zal er bij Ineke ook meer achter kunnen zitten? Jannes kan haar wat moeilijk peilen dus is er maar één optie, het recht op de man af vragen! Ook tijdens bedrijfsfeestjes weet ze me graag te vinden, maar toch zitten er twijfels bij Jannes of hij haar type wel kan zijn. Elke dag vindt hij haar weer leuker de laatste tijd, dus laat het alsjeblieft positief uitpakken. Laat me alsjeblieft niet met een rotgevoel naar huis gaan! De ochtend wordt de middag en Jannes heeft nog steeds niets van Ineke gehoord, ze is zelfs een keer stijf langs hem heengelopen samen met een groep collega ‘s van haar.
Dat beviel Jannes helemaal niet! Nu zegt ze niets meer, ik heb het verpest denkt hij bij zichzelf. Het is voor altijd afgelopen, als er geen eens meer een glimlach vanaf komt zoals eerder. Jannes krijgt pijn in de maag en van narigheid besluit hij om een keer niet mee te eten met zijn collega ‘s tijdens de middagpauze. De dag is bijna ten einde en daar komt eindelijk Ineke aangelopen richting Jannes. Een mooie vrouw, krullend haar, slank en ‘normaal gesproken’ een vriendelijk en spontane uitstraling, en ze vraagt of ze Jannes even voor zichzelf mag. Samen lopen ze naar een aparte ruimte waarbij Jannes het even niet meer heeft, zo zenuwachtig is hij, nét zoals Ineke trouwens. Ze hebben ruimte 0.66 even voor zichzelf genomen, en terwijl de deur dichtgaat begint Ineke het gesprek met Jannes. Ze vraagt informatie over een project waar ze samen aan werken, hoe zal hij het doen is wat ze hem vraagt.
Jannes legt het haar uit en even later verlaten ze de ruimte. Dát was even een tegenvaller achteraf. Nu zou je het krijgen dacht Jannes, maar Ineke had hem alleen nodig voor een project na zo ‘n betekenisvolle liefdesbrief? Op een nette manier heeft Jannes het Ineke uitgelegd en even later scheidden hun wegen. De werkdag loopt ten einde en met een teleurgesteld gevoel loopt Jannes richting het fietsenhok. Eenmaal daar aangekomen treft Jannes Ineke. Ook zij is dit keer met de fiets naar haar werk gekomen terwijl ze normaal altijd per auto of openbaar vervoer komt. Ze komt bij Jannes staan en bedankt haar voor de brief, maar… Ze wilde het er niet op kantoor over hebben omdat ze eerst samen zonder alle andere collega ‘s in de buurt met Jannes wilde praten. Samen lopen ze met de fiets in de hand naar een dichtbij gelegen parkje waar ze ongestoord met elkaar kunnen praten.
Eenmaal in het parkje gaan ze bij elkaar zitten op een bankje, maar bah wat is het ijskoud! Ineke vertelt Jannes dat ze het erg ‘tof’ vindt van die liefdesbrief en ziet het wel zitten om ‘er een drankje aan te wagen’ met hem! Jannes kan wel een gat in de lucht springen en samen spreken ze acht uur in de avond af bij het chique restaurant in de stad! Zowel Ineke als Jannes gaan even later hun eigen weg en kunnen niet wachten tot acht uur ‘s avonds. Het is dan eindelijk half 8, Jannes heeft zijn mooiste kleren bij elkaar gepakt en deze aangetrokken. Lekker luchtje en hop, daar gaat hij naar het restaurant waar hij op Ineke wacht. Het duurt even en klokslag acht uur komt Ineke, ook op haar best, én haar mooist naar Jannes. Ze lopen samen naar binnen en ze krijgen een mooie tafel toegewezen. Het voelt aan de éne kant goed en vertrouwd, maar o wat zijn ze zenuwachtig! Het is voor beiden dat ze voor het eerst met een collega gaan daten.
Jannes stelt voor om naar de menukaart te vragen en daar staan veel onbekende dingen op. Oeps… wat nu?! Gelukkig weet Ineke wel wat er wordt bedoeld en Jannes vertrouwt maar op wat Ineke zegt. De ober komt bij beiden en samen doen ze de bestelling. De beide collega ‘s babbelen even door en een kwartier later komt dan eindelijk het eten. Ze smullen er samen heerlijk van en tijdens het eten komen ze steeds meer, of anders gezegd, nóg meer van elkaar te weten. De zenuwen worden gelukkig steeds minder naar mate de avond duurt en uiteindelijk besluiten ze om samen een grote IJs sorbet op te eten. Jannes rekent na de tijd af en na zich rot te zijn geschrokken van de rekening lopen ze samen het restaurant uit. Ineke zegt dat ze graag nog een wandeling met Jannes wil maken en zo gezegd, zo gedaan. Ze gaan samen naar een park in de stad, en gelukkig is deze verlicht met mooie lantaarns.
Samen lopen ze door het park en al kletsend en soms wat ‘ouwehoerend’ gaat de tijd snel. Het is ijskoud met uiteindelijk -10 graden in de nacht en daar lopen de twee. Ineke geeft aan dat ze het erg koud heeft en al ‘geinend’ zegt Jannes ‘zal ik je vasthouden’? Dat vindt ze geen probleem en heel voorzichtig houdt Jannes Ineke vast en daar staan ze dan… Omarmd terwijl Ineke Jannes nog steviger vastpakt. Twee tortelduifjes in wording? Na een heerlijke knuffel lopen ze hand in hand verder en naderen ze al snel het eind van het pad door het park. Daar staan ze dan. Het is nacht en beiden zijn best wel moe. Ze kunnen geen afscheid van elkaar nemen en Jannes biedt aan om ‘vooral komende nacht niet samen aan dat project te werken bij hem thuis, maar wel gezellig ‘na te borrelen’. Samen gaan ze naar Jannes ‘s huis en de nacht duurt nog lang… Uiteindelijk worden ze ‘s morgens in elkaars armen wakker op de bank in de woonkamer…
