Dark-dating Roos

Daar zitten we dan… sámen in het donker! Ik weet niet hoe jij eruit ziet en jij niet hoe ik eruit zie! Ik ruik je, ik hoor je, en af en toe voel ik je ook! Je prachtstem maakt me helemaal gek! De gesprekken die we voeren, nét of we elkaar al jaren kennen. We zijn het overal over eens en als klap op de vuurpijl blijkt dat we in dezelfde woonplaats wonen! Alles klopt, alleen zou ik je zo graag willen zien… Jij die met mij meezingt als ik mijn favoriete lied begin te zingen, kippenvel! Wij die van dezelfde verhalen houden, die stukken waar we beiden emotioneel worden als we erover praten. Je arm die in het pikkedonker een troost probeert te geven voel ik over m ‘n schouder en even later over m ‘n hoofd.

Ik probeer mijn arm ook over jou heen te halen, en gelijk op de goede plek! Met je hand pak je hem vast en een zoen volgt op mijn hand! Zó in het pikdonker krijg ik het nu al warm… Ik streel even over je heen en merk al snel dat je lang haar hebt, verder lijkt je vorm zó compleet en zo mooi als ik eroverheen ga, zó fijn voelt het! Als het licht aan zal gaan, valt het dan mee of tóch tegen?! Ik ben niet zenuwachtig omdat ik met een vreemde praatte, maar nu wél omdat ik zó hoop dat het niet tegenvalt… Veeleisend ben ik niet, maar hoe ben jij?! Hoe reageer jij als het licht weer aangaat? Wordt het een omhelzing of ga je me teleurstellen?

Je naam, Roos, ook al zo veel belovend. Roos doet me denken aan warme kleuren, en waar zal ik die mooie kleur bij jou vinden? Momenteel is alles nog zo donker… De banken zitten lekker, momenteel zitten we met onze rug tegen elkaar en daar ga ik eens even wat aan doen… Ik sta op en al voelend over de bank probeer ik of ik naast je kan zitten, gelukkig lukt dat! We hebben twee uur de tijd om elkaar in het donker te leren kennen en daarna gaat het licht aan, dus waarom maken we het niet wat extra spannend?! Al zittend naast elkaar gaan we verder met ons gesprek, en dat wordt alleen maar interessanter!

Je zegt dat je behulpzaam bent, net als ik! Je werkt in de kinderopvang en zorgt voor zwerfkinderen, daarnaast houd je van kaarsjes in de avond en een heerlijk lekker wijntje met een blokje oude kaas! Samen gesprekken voeren, lol hebben, donderjagen of heerlijk passievol knuffelen! Wat toevallig dat ik daar ook van hou… Heerlijk urenlang diepe gesprekken voeren, zoals we nu al doen, soms een lach, soms een traan, een troost en die dikke knuffel! Ik wil een arm om je heen slaan, maar dat durf ik nog niet, alsjeblieft, laat het zo zijn dat jij de ware bent! Klinkt misschien gek dat het van het uiterlijk afhangt maar het zegt toch wel wat!

Met jou heb ik al zoveel meer, zoveel compleets! We zijn samen gelovig, ook alles klopt gewoon hierin hoe we over onderwerpen denken! Samen willen we kinderen, en in de toekomst willen we een mooi vrijstaand huis in het buitengebied. Heerlijk in de rust met ons gezin! Nu een heel belangrijke vraag, misschien wel eentje die alles bepalend is voor de rest… Waar knap je op af bij uiterlijk? Toen ik dat antwoord hoorde, toen kon ik wel een gat in de lucht springen! Gelukkig ben je ook niet veeleisend, als je maar verzorgd bent is wat je tegen me zei. Tenslotte vraag je me of ik wil opstaan omdat je me wilt aanraken.

We staan beiden op en daar staan we dan, nog steeds in het pikkedonker! We staan tegen over elkaar, nouja bijna tegen elkaar en ik voel je handen. Ik aai ook over jou heen en wauw! Wat voelt dat goed! Je heerlijk zachte huid, vervolgens, geheel onverwacht pak je me vast. Uiteraard pak ik jou ook vast en daar staan we dan elkaar te knuffelen. Daar in het pikkedonker. We lijken wel niet goed wijs, maar toch gebeurt het! Vanzelf… Even later laten we elkaar los en staan we weer normaal tegen over elkaar. Er wordt opgeroepen dat de verlichting aangaat over enkele ogenblikken. Het aftellen begint…

Vijf – Vier – Drie – Twee – Een – en daar gaat het licht héél, maar dan ook héél langzaam aan. Ik sta te trillen, jij wordt ineens stil. We kunnen elkaar nog steeds niet goed zien. Hoe gaat dit aflopen? Wordt dat éne uurtje verlengd met vele uurtjes in een mensenleven? Roos, wat hoop ik je te mogen verwelkomen in het licht, nogmaals te mogen knuffelen en dan misschien steviger! Hoe zullen je ogen stralen? Hoe zullen ze boekdelen spreken? Mag ik je glimlach ontvangen? Het licht gaat sneller aan en uiteindelijk staan we daar tegenover elkaar… Eindelijk! Maar wat nu?!

Een lach van beide kanten, een wrijving door de ogen en uiteindelijk bekijken we elkaar eens goed! Het valt even stil, héél erg stil… Wat zal ze van me vinden? Is alles voor niets geweest? Ik ben meteen enthousiast, niet enthousiast, maar super-enthousiast! Dan komt eindelijk het verlossende moment! We lopen op elkaar af en knuffelen elkaar stevig! Er volgt een kus en we blijven daar nog even omarmd staan. Uiteindelijk moeten we de ruimte verlaten want er zijn nog meer stelletjes die aan elkaar op deze ‘vreemde’ maar leuke manier worden voorgesteld. Hand in hand lopen we de kamer uit en even later staan we buiten. We zijn op slag verliefd!

We lopen een stukje door de stad om deze samen te verkennen en eten daar even wat. Een paar uurtjes later besluiten we naar het grote park te gaan waar de grote fontein staat en uiteindelijk eindigt onze lange stadswandeling daar. De afgelopen uren hebben we onze ogen niet altijd van elkaar af kunnen houden en een heerlijke knuffel kon niet wegblijven. Het gekste moment dat we omarmd stonden te knuffelen in de stad? Ik denk dat dat wel voor de kassa was toen we moesten afrekenen. De mensen keken ons aan, maar wat kon ons dat schelen… Wij zijn op slag verliefd!

Daar staan we dan, in het park! We knuffelen nog even door en uiteindelijk moeten we toch maar eens naar huis. Ieder naar ons eigen huis inderdaad… Weer zónder elkaar! Dat zal even wennen zijn en niet leuk. Het duurt niet lang en dan zien we elkaar weer. Dan kunnen de mooie momenten zich weer herhalen, telkens weer opnieuw… De volgende dag breekt aan en ik voel me een beetje brak. Het was een intensieve maar prachtige dag gisteren, maar wat wás het de moeite waard. Vanmorgen om twee uur kwam ik pas thuis, en nu slaat de klok negen uur in deze ochtend. Hoe zal Roos eraan toe zijn?!

Ik pak mijn telefoon en wat ik daar zie maakt me helemaal vrolijk! Ik zie veel appjes van Roos, en tussen alle hartjes en kusjes door laat ze me weten ontzettend te hebben genoten van ‘ons’. Voor deze dag hebben we afgesproken om samen een wandeling te gaan maken en zoals afgesproken doen we dat ook. We hebben afgesproken in het bos op een bekende parkeerplaats en beginnen daar aan onze lange wandeling. Uiteraard na een heerlijk stevige knuffel! Hand in hand lopen we door de bospaadjes, en genieten van de pracht van de natuur en die van ons… Er worden selfies gemaakt, De gekste, de leukste en ook wel wat stoute…

De avond valt en heel voorzichtig vraag ik of Roos met me meewil naar huis. Dan kunnen we samen van de avond genieten en kan ze meteen zien hoe en waar ik woon. Daar had ze wel zin in! Zo gezegd zo gedaan rijden we naar mijn huis achter elkaar aan. Eenmaal bij mij thuis bij mij binnen lijd ik Roos rond. Super enthousiast dat ze is pakt ze me vast. Daar staan we, daar liggen we, daar slapen we hand in hand… In de slaapkamer. Het wordt nacht, daarna vroeg in de ochtend, en we slapen allebei als een ‘Roos’. De volgend dag breekt langzaam aan en de wekker gaat niet! Het is namelijk vakantie dus hebben we lekker de tijd voor elkaar!