Snoeppotje, wat ben je mooi!

Snoeppotje, wat ben je mooi! Je vonkelt aan alle kanten en als ik mijn hand erin steek tiert je smaak al door m ‘n lijf! Kiloknaller hier en kiloknaller daar… Het wasbordje wordt een buikje en het buikje wordt meer… Jij, doorzichtig, maar toch met al je verschillende kleuren in je! Als ik je aankijk zie ik mijn gezicht weerspiegelen en mijn wangen lijken poffertjes… Je gevaar loert aan alle kanten, want je bent zó verleidelijk om aan te raken en elke keer heb je weer iets anders… Telkens sta je daar, bovenop dat kastje… Dat kastje van bijna mijn ooghoogte!

Ik lijk niet goed wijs, zo ernstig is het… ik kán niet van je afblijven! Telkens als ik langs je heenloop dan sta ik stil en trek ik je open… Help me! Ik heb je nodig, ik lijk te verrekken van de honger, daar lijkt het op, want dat is wat je graag wilt toch?! Op een dag zie ik je weer staan, en terwijl de zon middenin mijn gezicht schijnt pak ik je op maar glijd je weg. Pang! Daar lig je, in vele en vele stukken… Helemaal verloren, helemaal in brokken en scherven, Helemaal het einde van een periode! Een chagrijnig blik volgt en vervolgens ga ik je bij elkaar rapen.

Daar lig je dan, nog één keer met al je inhoud… De laatste keer voordat ik je weggooi in de grote bak. Ik kijk je even aan en al snel laat ik je naar beneden glijden. Daar ga je, jij met al je stukken en alle herrineringen van toen. Toen ik mezelf in je zag, toen ik mezelf niet meer wist te houden, toen ik je mijn hand gaf, nu en voor altijd ben je niet meer… Mijn vriend, of misschien tóch mijn grootste vijand? Want je hebt me dik gemaakt, boller en mijn lucht is minder! Trap is lift en fiets is auto… Nee, dat neem ik je niet in dank af, maar toch was je er! Vaarwel met al je voor – en nadelen…

Alle zweetdruppels nog aan toe… wat gaat dat hard! Na enige tijd dat je niet meer in mijn leven bent heb ik je vervangen voor iets gezonds… Komkommer en tomaat, met een glimlach! Hoe zou het jou eigenlijk staan als je nog zou bestaan? Hoe zou mijn gezicht eruit zien zonder alle overmatige toestanden? Misschien maar goed dat ik dat niet meer in praktijk kan brengen… Jij, snoeppotje, het ga je goed daar in het hiernamaals! Daar waar alle snoeppotjes weer bij elkaar komen! Wat was je mooi, maar nu… nu lig je ‘mooi’ in vele stukken!