Bult op z ‘n kop – deel 2
Nummer 336, is Joel ‘s antwoord op haar vraag… Ze beginnen steenhard te lachen en geloven het eerst nog niet! Wij buren? Tóch is het waar. Wat is de wereld soms toch klein! Samen lopen ze verder en even later gaan ze samen weer naar huis. Je zou kunnen zeggen, naar hun huis met een muurtje ertussen, en dit keer zónder irritatie van het geruzie. Eenmaal thuis staat ex Bram voor Joelle ‘s huis. Ze wil hem wegjagen, maar hij wil graag met haar praten… Ze laat hem ondanks alles toch binnen zodat hij zijn zegje kan doen, maar er klinkt nog wel een vriendelijk ‘bedankje’ vanuit Joelle. Joel heeft zijn bedenkingen erover, maar ondanks alles blijft het die avond toch rustig. Er klinkt ook geen voordeur meer die met of zonder geweld opengaat, dus het lijkt erop dat Bram bij Joelle is blijven slapen…
Joel ziet de bui al hangen, hij is verliefd en zij heeft een ander! Zij die ook nog zijn buurvrouw is… De volgende dag breekt aan en zowel Joel als Joelle gaan tegelijk naar buiten. De boodschappen moeten gedaan worden en samen komen ze met elkaar aan de praat. Joel vraagt maar gewoon hoe de avond met Bram was, maar Joelle kijkt geschrokken… ‘We hebben alles uitgepraat en hebben besloten om definitief te knoop door te hakken!’ Joelle en Bram gaan trouwen! Onbegrijpelijk, en gisteren aan het strand vertelde je me nog hoe een eikel het was! Hoe hij met je omging en je was blij dat je van hem af was… Joelle loopt boos en verward door, ze wil even niet met Joel praten… Terwijl Joel richting de supermarkt loopt komt Bram hem achterna en geeft hem een schouderklop met een goedemorgengroet…
Bram haast zich naar Joelle en samen gaan ze naar dezelfde supermarkt. Wat moet ze in vredesnaam met die gast, is wat Joel zich bedenkt en schudt een keer. Eenmaal in de supermarkt doen Joelle en Bram alsof ze samen dolgelukkig zijn, het meest gelukkige stelletje van de wereld, maar het is even afwachten tot vanavond… Hoelang houdt dit zich vol?! Het is al zovaak misgegaan! Nadat zowel het stel als Joel de winkelwagen vol hebben gepakt lopen ze samen naar huis, maar vanuit Joel meer vanuit fatsoen. Ze zijn buren, niet meer en niet minder! Joel ‘s hart vertelt alleen meer… Eenmaal aangekomen bij de appartementen houdt Bram Joel plotseling aan… Of hij zin heeft om vanavond bij hun te komen voor een gezellige avond! Dát overvalt hem, maar uiteindelijk zegt hij ‘ja’! Want, denkt hij bij zichzelf, als je niets bijzonders hebt en je woont naast elkaar, én je hebt niets te verbergen naar Joelle, dan is daar toch niets mis mee?
Eenmaal avond, het is tijd om het stelletje te aanschouwen, zeg maar de nieuwe buren. Hij belt aan en al vrij snel doet Joelle de deur open en wauw… wat ziet er er weer prachtig uit… Joel loopt naar binnen, geeft Bram een hand en gaat zitten. Samen drinken ze een wijntje op hun verloving en daar gaan de verhalen los… Je zou niet denken dat een paar dagen geleden de spullen van Bram nog op straat lagen. Er is een nieuwe platte TV geïnstalleerd, en er staan nieuwe meubels in de kamer. Ja, het ziet er inderdaad veel belovend uit! Bram is werkzaam in de ICT, als beveiliger van software en Joelle werkt bij de bakker in de stad, die bekende weet je wel?! Samen hebben ze elkaar leren kennen in de computerzaak waar Bram werkt. Joelle ‘s laptop was besmet met een virus en het verwijderen van het virus was liefde op het eerste gezicht…
Na een best gezellige avond en deel van de nacht gaat Joel weer naar huis. Hij ziet nog steeds dat beeld van Joelle voor zich, wát een prachtige meid! Maar hij blijft bij zijn mening, wát moet zij met Bram? Toch totaal niet zijn type?! Maar goed… vooroordelen mag nu ook weer niet, dus ondanks alles probeert hij hun het allerbeste geluk te winnen dat er is! Aan de ene kant is Joel blij dat hij er was, aan de andere kant had Joel veel liever een avondwandeling met haar alleen gemaakt aan het strand! Maar dan als een date… Helaas is dat bekeken, voor altijd! Het is vroeg in de ochtend en Joel wordt wakker. Hij kan niet verder slapen en staat naast zijn bed. Even later, na te zijn gedoucht en aan te zijn gekleed stapt hij in de auto en gaat hij een stuk rijden, éven geen strand, maar naar het bos!
Na ruim een uur rijden is hij in een dicht bebost gebied. De auto staat op een parkeerplaats middenin het bos en hij begint aan zijn wandeling. Daar probeert hij alles weer even op een rijtje te krijgen want het was best wel een hectische week. De liefde van zijn leven tóch nog niet hebben gevonden, die bult op zijn kop waar hij toch nog een beetje last van heeft… Dat overkomt je nu eenmaal niet elke week! Het begint te sneeuwen en voordat de wegen glad worden stapt Joel in de auto en rijdt naar huis. Hoe dichter hij bij zijn stad komt hoe witter de wereld… Het is extreem slecht weer en voordat Joel met zijn ogen knippert staat hij in de file. Na ruim vier uur rijden is hij dan eindelijk thuis! Maar wat is dat?! Het appartement van Joelle en Bram staat leeg… Zónder ook maar iets te hebben gezegd?!
Hij wrijft nogeens in zijn ogen, ja, het is écht! Het appartement staat leeg, en dát binnen één dag! Ondanks deze schrik en teleurstelling vindt Joel een briefje op zijn deurmat. Het is een briefje met een bedankje namens Joelle. Ze hebben besloten om weg te gaan en ergens buiten de grote stad te gaan wonen. Er staat verder geen telefoonnummer of mailadres op, en als Joel op social media staat is daar ook niets meer te vinden over Joelle en Bram. Daar zit hij dan… al balend dat zij weg is… Joelle, die prachtige vrouw met haar veel sprekende ogen! ‘De mooie verschijning die m ‘n hart sneller deed kloppen is er niet meer…’ Een hectische week inderdaad, waarbij alles een droom én een nachtmerrie tegelijk leek!
“Het vervolg en laatste deel? Dát zie je binnen een paar dagen!”
