Liefde op de eerste val…
Weet je het nog?! Dat moment dat ik keihard tegen je aanbotste? Je viel en vervolgens klonk er een luide frustratie… Je stond op en keek me aan, maar vanaf dat moment veranderde er iets! De boze blik veranderde in een verliefde blik, waarbij mijn geschrokken blik veranderde in een smoorverliefde! Liefde met vallen en opstaan was meteen een feit! Je gezicht kan ik me nog zo herinneren, hoe je me overviel, hoe je me van binnen deed smelten! Verliefd dat ik was vroeg ik eerst of alles goed met je was, en gelukkig bleef het bij een schrammetje op je hand. Ik pakte je hand vast en maakte het schoon met een schoon doekje dat ik toevallig bij me had. Mijn eerste hulp was gedaan!
Even later lopen we allebei de supermarkt binnen en jawel, even verderop sta ik bij een grote stapel met soepblikken. Ik kijk ernaar en opeens volgt er een duw achter in m ‘n rug! Voor ik het wist lag ik op de grond… Terwijl de tomatensoep koud niet lekker was probeerde ik op te staan. Ik kijk om en jij was het weer… Sorry was wat je zei, en met veel paniek pakte je me vast. Zó stevig heeft niemand me ooit vastgehouden! Het deed overal pijn, maar wat was ik opnieuw blij dat je bij me was en me ondersteunde… Samen gingen we even bij de koffieautomaat zitten en hebben we er ‘een op gedronken’. “Op een dag van vallen en opstaan” was wat je zei… Terwijl ik na de tijd nog een sinasappel voor je perste keek ik… heel lang naar jou!
Ik kon mijn ogen niet meer van je af houden, en smiecht dat je bent, jij ook niet van mij. De bezorgde blik ging bij ons allebei weer over in een verliefde blik. Jij met je kapotte hand en ik met mijn nu pijnlijke rug, en al krom staand stel me aan je voor. De naam Michelle klonk! Als de mooist gestemde viool in mijn oren! Even later lopen we samen naar de kassa en rekenen we beide apart af. Na het afrekenen heb ik je laten gaan, want het is wel heel charmant, of juist niet om je bij zo ‘n eerste vreemde ontmoeting om je telefoonnummer te vragen… Hád ik het maar gedaan! Ik stap met veel moeite in de auto en reed weg. Wát een dag is het weer vandaag! De avond volgt, en ik besluit om een wandeling te maken in het bos. Het is modderig, en jawel, op dezelfde dag maak ik opnieuw een behoorlijke smak in de modder…
Op dat moment lig ik daar… het lijkt alsof er niemand in de buurt is, maar toch komt er iemand op me afgerend! Gelukkig, ik hoef niet langer in de modder te kruipen en woelen om eruit te komen. Ik kijk al liggend naar boven en daar was je weer, de leuke supermarktvrouw van vanmiddag! En, opnieuw stapelverliefd, nét zoals jij! Je biedt me aan om je hand vast te houden en vervolgens trek je me overeind… Daar sta ik, al leunend tegen jou! Omarmd lopen we naar een bankje om even te gaan zitten. Eenmaal op het bankje, naast elkaar zittend probeer ik m ‘n kleren wat schoon te maken, maar tevergeefs… Ik zie er niet uit, en zéker niet naar jou! is wat ik zeg, maar je aait me over m ‘n hoofd en laat merken dat het je niets kan schelen! Alleen dat je het vervelend vindt voor mij..
Pak me vast, vertrouw me! Is wat je tegen me zei… Ookal ben je nog enigszins vreemd voor me, tóch vertrouw ik je zodat ik al strompelend met jou aan m ‘n zij naar huis kan lopen. Eenmaal bij mij thuis nodig ik je uit om te blijven, want er moest wel iemand voor me zorgen was m ‘n smoes… Gelukkig bleef je en duurde de avond én nacht nog lang, heel lang…… Vanaf dat moment wist ik het! Jij bent het! Jij hoort bij me en ik wil voor de rest van m ‘n leven bij je zijn! Onvermijdelijk hebben we voor elkaar gekozen. Tot op de dag van vandaag, gelukkig nu niet meer strompelend, zijn we smoorverliefd en dolgelukkig met elkaar! En de supermarkt? Helaas… die is er niet meer, maar ach… de herinnering blijft!
