De oorlogsveteraan
Hij, die de tweede wereldoorlog heeft meegemaakt, ondertussen hoog bejaard, kijkt door het raam en ziet wat hij met velen anderen na de tijd weer heeft opgebouwd. Een tijd van moord, macht, misbruik, woede en macht, dezelfde tijd waarbij alles grijs werd van de rook, het as en de harten van de vechters. De veteraan die zijn ouders en broers heeft verloren door haat van de tegenpartij… Daar, net over het prikkeldraad, heerst moordlust naar onschuldige mensen en soldaten… Mensen die worden opgepakt omdat ze ‘anders zijn’ regelrecht naar de trein en niet luisteren is de kogel… Van die tijd zijn we af, maar de veteraan beleeft het elke dag opnieuw…
Nu, deze wereld, waar we van alle seizoenen genieten, en vooral nu buiten de bloemen hebben staan, en komend weekend de barbecue weer zal branden met het lekkerste vlees. In vrijheid! Maar wat als Rusland, Noord Korea, Amerika, of welk land dan ook de bommen loslaat? Waar zal de oorlogsveteraan zijn hart moeten luchten? Een tweede oorlog in zijn leven… een tweede litteken als hij het overleeft… En de angst die er al heerst, want hij weet hoe het allemaal is begonnen omstreeks 1940! Hoe hoog zal zijn angst zijn? De TV die bijna elke dag weer het puin in Syrië laat zien, of de dictatuur van Noord Korea… Doet Amerika het écht of draait het allemaal om een grote mond als het om bombarderen of kranen dichtdraaien valt?!
Prijzen die alsmaar stijgen, aanslagen die toenemen en dichterbij komen, toenemende dreigingen op geloofsgebouwen, ruzie tussen burgers omdat ze hun partij willen verdedigen… Zijn we niet op weg naar een derde wereldoorlog? Een tweede wereldoorlog voor de veteraan? De arme man, de hoog bejaarde met zijn vele medailles van waardering, met zijn verhalen, veel dramatisch maar ook hele mooie… Zal zijn boek opnieuw open gaan en worden aangevuld? Daar waar het goede einde, voor zover het goed is, een vervolg krijgt met nog meer haat, dood en macht? De arme getraumatiseerde man die vriendelijk oogt en redelijk mee kan omgaan, hoe zal het hem gaan? Wat zal voor hem de lente en zomer betekenen? En als hij nu met al het nieuws van de dag treinen of vliegtuigen hoort…?
De veteraan, een held, onbeschrijflijk, vele levens gered, en als laatst dat van hemzelf… hij, die alleen over is gebleven… over gebleven in een wereld die nu weer kleur heeft en leeft! Maar hij? Het zal zijn tijd duren denkt hij misschien bij zichzelf, maar zijn laatste adem uitblazen in oorlog? Een herhaling van 40-45? Of een kleurrijke wereld waarbij hij bij het sluiten van zijn ogen nog één keer alles in kleur ziet en zijn hart in kleur zal eindigen… De veteraan, een legende zal het altijd blijven, vele generaties later nog!!! Met zijn respect naar alles en iedereen… want hij weet hoe de wereld is en kijkt eraan met twee kanten. De één met haat, de andere met liefde!
“De oorlogsveteraan met zijn verhaal… zijn verhaal met littekens!”
