De virtualisering der intelligentie

Computers, het zijn van die dingen waar je bijvoorbeeld in de jaren tachtig een ideaal hulpmiddel aan had om grote of meerdere berekeningen uit te voeren of om klantenbestanden aan te maken. Spelletjes waren er tevens beschikbaar, maar grotendeels met lijntjes, blokjes en rondjes. Meer konden ze bijna niet! De verandering van iets groots is begonnen! In de jaren negentig gingen we massaal het internet op en waren we online verbonden met de rest van de wereld. De bibliotheek had er een enorme concurrent bij en live communiceren over de hele wereld werd zonder dure telefoonrekening mogelijk. Behalve op de telefoontikken van de toenmalige telefoonlijn na…

“De verandering van iets groots is begonnen!”

Maar het brein beging ook een grote verandering, want we kunnen steeds meer overlaten aan de computer en andere bijhorende intelligente apparaten. In dit stukje wil ik met je naar de computergames. We kunnen schieten, bouwen, gezinnen onderhouden en nog heel veel meer, maar als we nu eens een stad of pretpark gaan bouwen en beheren. De intelligentie van de computer heeft hiermee al jaren ervoor gezorgd dat het een tweede wereld maakt in deze spellen. Mensen laten lopen, praten en ze zelfs automatisch laten flirten of slapen. Bij deze spellen bepaal jij het gedrag van de personages en de ontwikkelaars hebben daar hun vorm van ‘verdiend responsgedrag’ bij bedacht. Natuurlijk kan het ook uit onderzoek zijn bedacht dat ze hebben laten doen. Maar kunnen we er wat van leren?

“De computer is ons tweede brein”

Mijn mening is ja… Als je zo ‘n spel speelt dan kom je er al snel genoeg achter of het allemaal klopt door bepaalde handelingen te doen. Leren met geld omgaan en een soort ‘gedragstraining’ kun je wel op deze spellen toepassen als je dat nodig vindt. Een stuk entertainment en soms een pikant tintje als we het over die rollenspellen met gezinnen onderhouden hebben en het ‘feestje is compleet’. Ik speel geregeld spellen als The Sims 4 en Planet Coaster en alleen de graphics trekken je al naar het scherm. Zet er wat leuke personages in, bouw een mooi huis en nodig mensen uit. Leg contact met ze en bouw aan je eigen toekomst. Vind je het achteraf toch allemaal niets? Geen punt! Dan begin je gewoon opnieuw. Bouw opnieuw een mooi huis en richt het in, zoek je nieuwe contacten, maak nieuwe vrienden, ga aan het werk en zorg ervoor dat je die leuke man of vrouw in het spel kunt krijgen en je tweede virtuele leven binnen een computerspel is een feit.

“Ik ben van mening dat je er wat voor jezelf uit kunt halen”

Dan hebben we Planet Coaster, je bouwt een pretpark en zet je favoriete attracties erin. Zorg dat je veel mensen in het park krijgt en zorg voor voldoende voorzieningen zoals monteurs, vegers en beveiliging. Als je het goed doet dan doen zij de rest, nouja… de computer doet dan het werk! Gaat een attractie kapot? Geen probleem, als je het goed doet gaat de monteur er vanzelf naartoe. Gebeurt dit niet? Zoek dan uit waar de fout zit! En financieel? Maak je niet druk! Ben je failliet? Begin dan gewoon aan een nieuw park. Jij vraagt, de computer draait! Intelligentie komt steeds dichterbij, hoelang duurt het voordat computers ook emoties kunnen voelen? De intelligentie om een gezin of park te onderhouden, is het niet prachtig? Oefen een beetje voor jezelf en je bent volgens de uitgever een ware held! Trouwens, in dit soort spellen kunnen ‘spelfiguren’ dus virtuele mensen al een ‘voorgeprogrammeerde’ emotie tonen. Zet er een emotiemeter bij of klik op de gasten van je park en je weet waarom ze het park uitgaan of geen attractie ingaan. En, wat is nou balen dat je eerst met iemand flirt in The Sims 4 en zij later boos op je is omdat je iets ‘naars’ hebt gedaan en hij of zij niets van je wil weten om wat voor reden dan ook…

“Ben je niet tevreden? Begin dan opnieuw en probeer het nogmaals om je virtuele geluk te vinden!”

Het is naar mijn mening net of je zelf de regie hebt in een film. Jij maakt zelf uiteindelijk een ‘rollenspel’ bij spellen als The Sims 4. Jij maakt mensen gelukkig en wat soms confronterend kan zijn, je bent de spiegel van jezelf in zo ‘n computerspel! Tenminste als je het naar je gevoel speelt 🙂 Je kunt natuurlijk ook ‘het tegenovergestelde van jezelf zijn’ in zo ‘n spel! Ben je een goede parkdirecteur die met geld kan omgaan en weet jij hoe hij z ‘n personeel moet verzorgen? Misschien ben je dan die promotie wel waard wel waard in het eggie? Als je naar onderstaande afbeelding kijkt heb ik ook nog een korte boodschap voor je 😉 Veel plezier… (klik op de afbeelding voor een nieuw venster met een uitvergrootte versie van de afbeelding)

“Jij hebt de regie en bent de spiegel van jezelf!”