Mag ik me voorstellen? Ik ben het pad!

Beste lezer, mag ik me voorstellen? Ik ben het pad! De éne keer ben ik breed, de andere keer ben ik heel smal. Het ligt er net aan wat zich op dat moment bezig houdt. Je kunt me op allerlei plekken vinden, of het nu tussen het zand is, tussen het gras of tussen meerdere paden die elkaar misschien zelfs wel kruisen. Je mag me het levenspad noemen, want dat ‘denkbeeldige ding’ dat ben ik ook, maar in het echt ben ik een pad bezaaid met tegels, asfalt of steentjes. Als levenspad ben ik qua bedekking gevarieerd, want de éne keer is het moeilijker dan de andere keer om mee te leven. Ik weet dat je me de ene keer irritant vindt, maar gelukkig vergeef je me meestal vrij snel weer!

Ik ben uiteindelijk ook maar gewoon neergelegd voor een leven, met alles wat erbij hoort. Het is zo dat ik ervoor moet zorgen dat geen énkel leven door me heen zakt, en dat men maar gewoon vooruit blijft lopen, en zéker niet achteruit! Het pad, jah dat is hoe je me leert kennen, hopelijk ben je tevreden met me? Gaat het met bobbels of gaten? Twijfel niet, pak een schop en maak de gaten dicht! Je hoeft het niet alleen te doen, want ik ben stevig genoeg! Zelfs op bruggen! Zakt deze in elkaar? Geen zorgen, ik ga in het diepe ravijn gewoon door totdat ik uiteindelijk weer terug ben op dezelfde hoogte, maar wel voorbij de ingestorte brug.

Ik, het pad zoals je ondertussen weet, groei alsmaar door, want jij, het leven, neemt elke keer wat nieuws mee om onderweg weer te kunnen gebruiken. Eén van de mooiste momenten als pad vind ik als paden elkaar kruisen. Nieuwe levens die elkaar ontmoeten en samen streven naar succes en geluk. Maar wat dacht je van de liefdeskruising? Het punt waar je komt te staan als je het liefdespad kruist? Een pad wordt twee, niet met een strook ertussen, maar gewoon romantisch aan elkaar. Zie het als een snelweg, maar dan zonder tussenruimte en zo ‘n lelijk hek! Neej, romantiek is een mooi iets dat beide paden opknapt en opeens als enorm breed pad van twee levens naar de horizon gaat.

Uiteindelijk bereik je met mij alle diepte en hoogtepunten. Samen, maar soms misschien ook wel alleen, dat is nét waar jij voor kiest. Het leven is niet voor altijd, net zoals ik! Uiteindelijk stopt het voor een hele grote kruising waar al mijn soortgenoten, alle paden dus samenkomen. Wij allemaal die vele levens hebben en wachten op wat er gaat komen. Een zogenoemd hiernamaals? Wie weet… Ik kan je alleen zeggen dat ik tot die kruising loop, en daarna draag ik alles over aan de grotere kruising met uiteindelijk maar één enorm brede weg…… Waar die naartoe gaat? Geen idee!

“Ik ben het pad, maar je zou me moeten accepteren met alle ups en downs die ik heb…”