Mijn naam is Piet-meneer
Beste lezer, mag ik me aan je voorstellen? Ik ben Piet-meneer en bij mij is altijd alles oké! Ik heb alles goed voor elkaar en er staat bij mij geen sprietje scheef! Ik ben uiterst tevreden met mijn ‘Piet-meneer zijn’ omdat ik overal wordt gecomplimenteerd en aangekeken vanwege mijn chique kleding. Waar ik ook kom, er is altijd wel iemand die me met vragende ogen aankijkt, ik vraag me af, is er iets aan de hand? Jah, bij mij moet alles perfect in orde zijn, geen tijd voor ‘mezelf zijn’ en me lekker in m ‘n vel voelen dat is helemaal no go! Ik heb mijn naam te danken aan de mensen om me heen! Het is een ‘bijnaam’ geworden, oorspronkelijk heet ik Leon, maar die naam is bijna iedereen alweer vergeten!
Als ik naar vrienden moet of een dag uit met familie, dan heb ik mijn overhemd al weer klaar liggen op mijn slaapkamer. Uiteraard ligt de stropdas ernaast en de netjes gestreken broek met wollen sokken stralen het uit! Soms denk ik bij mezelf, waarom al die chique kleding, ik kan toch ook met dertig graden mijn t-shirt en korte broek aantrekken? Wie heeft me dit in vredesnaam geleerd? Ohja, mensen die blijkbaar alleen maar iets zien in mijn uiterlijk en niet wie ik daadwerkelijk ben! Voel je je misschien aangesproken? Hoef je echt niet te doen! Niet elke Piet-meneer is zoals ik! Sommigen kunnen echt wel zichzelf zijn en de grootste lol hebben in het leven, ookal dragen ze kleding waar ze een enorme hekel aan hebben! Strak zittende stropdassen en een colbert met lange mouwen als het warm is, eigenlijk wil ik het niet!
Oké, soms ben je het visitekaartje en dan moet je! Logisch dat je dan een pak aantrekt met alles erop en eraan. Soms doe ik na de tijd mijn stropdas even af omdat er anders mayonaise van de patat in komt, en dat zou zonde zijn, vooral omdat ik het vanavond nog nodig heb als ik met mijn vrienden afspreek bij mij thuis. Mijn vrienden zeggen weleens, ‘ik zie je nooit in een t-shirt lopen, hooguit in een poloshirt als je gaat golfen!’ Jah klopt is dan mijn antwoord, want ik ben Piet-meneer. ‘Het is hier allemaal zo netjes en er staat niets scheef, zelfs niet in de keuken of op het toilet’. Er ligt nog geen tijdschrift of überhaupt een afstandsbediening op tafel. En de tuin, nou, die straalt in de hele buurt!!! Mensen kijken echt belangstellend naar de tuin, en als ik erin bezig ben maken ze een praatje, maar het jammere is, het gaat áltijd over de tuin!
Ik moet je een geheimpje verklappen: ik vind het eigenlijk helemaal niet altijd fijn om ‘Piet-meneer’ te zijn. Ik wil ‘Leon’ ook graag eens laten zien. En neej, niet Leon de Piet-meneer, maar gewoon Leon. Ik wil mijn masker afzetten en me écht laten zien, laten zien dat ik ook lol kan hebben op een vrije manier en dat mijn lach ook anders kan klinken dan die kakkerige! En mijn haar, nou dat wil ik ook weleens zonder sterke gel en lekker ‘speels’ op mijn hoofd. Ik wil kunnen zeggen wat er in me omgaat en niet alleen maar bezig zijn met werk en ‘mezelf netjes maken’. Waarom moet ik toch altijd op mijn tenen lopen, om er bij die groep mensen bij te horen waar ik toch nooit vrienden mee zou kunnen worden? En mijn gewone vrienden waar ik wel goed mee kan, die kijken me met vragende ogen aan: ‘wat bezielt je? waarom kun je niet gewoon ‘jezelf zijn?’. Weet je wat?! Tijd om dat masker en pak eens af te doen en uit te trekken en mijn t-shirt maar eens aan te trekken, want het is Leon, en geen ‘Piet-meneer’!
