Lenteliefde

Dit is het verhaal van Tom, die 35 jaar is en vrijgezel. Hij heeft al vier jaar geen vrouw meer om zich heen gehad, hooguit een kort gesprekje met iemand op het werk of bijvoorbeeld in de supermarkt. Niemand die hij tot op heden interessant vind, ondanks dát mist hij toch de liefde van zijn leven en laat soms stiekem wat tranen vallen. 35 jaar, waar moet ik het in vredesnaam vinden?! is zijn gedachte. Tom heeft totaal niets met internetdating, en uitgaan, tja… dat heeft hij wel gehad. Ondanks alles meldt hij zich aan op een datingsite en gaat hij in zijn uppie en soms met vrienden, als ze tijd voor Tom hebben weleens naar feestjes, bijvoorbeeld een feest voor vrijgezellen of een ander evenement. Met een stille hoop gaat Tom op zo ’n moment ernaartoe, maar telkens komt hij met een lichte teleurstelling weer thuis. Er was weer niemand op mijn pad gekomen, wat ik elke keer stiekem hoop. Ach, ik heb het ondanks dát gezellig gehad met mijn vrienden en als ik in mijn uppie was, dan heb ik wel even een sfeertje geproefd. Er waren veel leuke meiden om te zien, maar niet één iemand die me zag staan… Soms kreeg Tom het idee dat er over hem werd geroddeld.

Op de datingsites waar hij zich toch aanmeldde lukte het ook van geen kant, hij schreef veel berichten, maar geen antwoord. Zijn profiel werd bekeken, maar voor Tom geen reactie. Wat een kansloze situatie! zei Tom tegen zichzelf. Er zal voor mij niet meer iemand zijn, lijkt het op. Het is midden in de winter, kerst en oud en nieuw zijn net voorbij, en die waren voor Tom gezellig, hij was bij zijn ouders thuis en Tom ’s broer was er met zijn vriendin. Erg jammer dat we hier niet met z ’n zessen zitten, en Tom liet zijn hoofd een beetje zakken. Tja… het is nou eenmaal zo antwoordt Tom. De kerstvakantie is voorbij, en Tom gaat weer aan het werk, het huidige leven gaat in het nieuwe jaar gewoon weer door, en voor Tom zonder vriendin. Weer een nieuw jaar zonder warmte en liefde… De winter duurt nog wel even, en Tom pakt zijn schaatsen en bindt deze onder. Op de ijskoude beek bij hem net buiten het dorp legt hij een flink aantal kilometers af, samen met een vriend.

Ze hebben het over koetjes en kalfjes, soms worden de gesprekken onderbroken als Tom twee keer met zijn kont op het ijs valt. Zijn vriend helpt hem overeind en gaan al pratend verder. Hoe zit het met de liefde vraagt Harm, de vriend van Tom. Nou, ik kijk elke dag even op internet, maar daar hoor ik niets, en verder heb ik je ook niets te melden, ik zie buiten mijn werk om bijna geen vrouwen. Als ik ze zie zijn het vaak vrouwen die ik help met oversteken, lachte Tom. En op je werk dan? vraagt Harm, neej, daar is niemand. Ik zou ook niet weten hoe ik dit zou moeten aanpakken, geeft Tom aan.

Ik zie wel wat er gebeurt, ik kan er niet door stil blijven staan in mijn leven! Gelukkig heb ik ondanks mijn alleen zijn de rest goed in orde. Misschien moet ik me eens aanmelden voor een singlereis, lachte Tom overdreven. Tom heeft zich om in huis en in zijn leven de sfeer wat levendiger te maken een hond aangeschaft. Met zijn jonge labrador maakt hij veel wandelingen, veel mensen spreken hem aan, ‘wat een lief beest!’ en een aai over de bol volgt. Een kort, of lang praatje volgt en de wandeltocht wordt weer vervolgd. Totdat er weer de volgende groep kinderen of mensen langskomen. Er volgen dagen en weken, Tom is nog steeds helemaal gek op zijn hond, Thomas. Hij heeft nu eindelijk iemand waar hij als hij alleen is tegen kan praten en mee kan knuffelen. Hij wordt ook geregeld aan het werk gezet als Thomas in huis de boel weer eens op kop heeft gezet. De kille winter gaat langzamerhand over in de lente. De maand Maart begint, en de zon komt steeds meer tevoorschijn, sneeuw verdwijnt en de schaatsen kunnen weer naar de zolder. Tijd om de tuin in orde te maken, en Tom begint aan zijn klus om de gezelligheid weer uit te breiden naar de tuin. Thomas helpt mee graven!

Op een lekker warme lentedag, een dag met een temperatuur van 25 graden besluit Tom om met Thomas een dagje te gaan wandelen en lekker het water in te gaan aan zee! Dus op naar Hoek van Holland! De heerlijkheid van het strand doet Tom en Thomas goed, en uiteraard aan het strand waren er weer veel mensen die Thomas even wilden aaien of knuffelen. Tjah… Thomas brengt Tom nu nog meer in de picture! Goed voor de meiden dus! Op een moment dat Tom met zijn hond op een terrasje zit (honden toegestaan) komt er een serveerster bij hem en begint spontaan met Tom te praten, ze heeft namelijk even pauze en komt naast Tom en Thomas zitten. Het gaat over koetjes en kalfjes, en natuurlijk ook over hondjes, want zij heeft zelf ook een Labrador. Hoe mooi kan het zijn denkt Tom, en die openheid en spontaniteit… Wauw!!! Dat heb ik lang niet meer meegemaakt bij een vrouw, en het lijkt er op dat ze helemaal voor me wil gaan om me beter te leren kennen. Het gesprek duurt nog even en aan het eind ervan vertelt ze dat haar vriend een hondenopvang heeft. Ah… dat was voor Tom opnieuw een teleurstelling, maar goed… we hadden een leuk gesprek en de wegen scheiden elkaar met een hand en een zoen op de wang.

Na een lekkere puntzak met patat, en een ijssorbet vervolgen Tom en zijn vriendje Thomas de wandeling op het strand. Uiteindelijk is de middag voorbij en gaan ze weer terug naar huis. Een dag met een voldaan gevoel, weer leuke contacten opgedaan. Het is vrijdagavond en de twee gaan lekker achter het huis zitten, lekker relaxend met een borreltje en een bakje pinda ’s sluiten ze de dag af. Thomas slaapt ondertussen in zijn bench en Tom gaat naar boven en slaapt even later als een roos. De volgende dag breekt aan, en wat is die zaterdagmorgen toch weer heerlijk. Het zonnetje schijnt door het raam van de slaapkamer en Tom hoort het gefluit van de vogeltjes. Heerlijk!

De volgende dag, staat Tom op om te wandelen met Thomas, ze zoeken een mooi grasveld op waar het wemelt van de paardenbloemen. Op deze plek worden vaak honden uitgelaten, en daarnaast is het een prachtige plek. In de verte komt een andere hond aangerend, een Sint Bernard. Hij komt bij Thomas en samen beginnen ze te spelen. Even later komt een vrouw aangelopen met haar zonnebril op en komt bij Tom en de honden staan. Ze groet vriendelijk en begint met de honden te knuffelen. Ze komt terug en maakt een praatje met Tom, uiteraard zet ze de zonnebril af. Wat ze dan aan elkaar zien, dát is niet te beschrijven. Die prachtige ogen, en die fantastische verschijning denkt Tom. Hij begint wat te stotteren en samen hervatten ze het gesprek. Met vlinders in de buik lopen ze samen hun wandelingetje verder, natuurlijk samen met de honden.

Een heerlijk gesprek eindigt weer in het dorp, Tom en ‘die prachtige onbekende’ gaan weer hun eigen weg. Tom weet nu van haar dat ze daar vaker wandelt, en dat ze in hetzelfde dorp woont. Zijn dag kan niet meer kapot. Ze heeft het trouwens ook niet gehad over ‘haar vriend’ en tussen de zinnen door liet ze toch wel weten dat ze single is. Wauw! Wat een prachtige vrouw! Die mooie bruine haren en wat een lief en spontaan gezicht. Haar prachtige figuur, wauw! Tom denkt bij zichzelf, ben ik niet te ‘normaal’ voor haar? Ze is zo ’n prachtig mens en ik… tja, ik ben ‘gewoon Tom’

Ondanks dát begint Tom over haar te dromen, Wow!, dat is lang geleden dat ik zoiets voelde. En, hoe ze met me omging, dat was heel bijzonder. Oh, waarom heb ik niet gevraagd hoe ze heet? Ik hoop dat ik haar spoedig weer zie! Ik kan niet wachten……

Een mooie zaterdag vliegt voorbij, Tom gaat ’s middags naar zijn broer om te helpen een verjaardagstaart te bakken, broerlief is niet zo handig met koken en bakken. Tom werkt als kok in een restaurant. Hij begint te vertellen tegen zijn broer over wat hem vanmorgen is overkomen. Henk, de broer van Tom zegt ‘en weet je hoe ze heet?’neej, zegt Tom, ik ben dat stom vergeten! Ik hoop dat ik haar snel weerzie! Het is lang geleden dat ik met zo ’n prachtige vrouw gepraat heb. Kerel, zegt Henk, volgende keer meteen naar de naam vragen, trek als ze er ook weer is van te voren een mooie roos of een andere mooie bloem uit het weiland, en geef het aan haar. Flirt een beetje met haar! IK denk dat ze je écht heel erg leuk vind. Jah, maar zij ziet er écht fantastisch uit, en ze zal wel op heel andere jongens vallen dan op mij, ik ben ‘gewoon iemand’. Snap je? Wat maakt dat uit! zegt Henk, ga ervoor! Je merkt het dan vanzelf of ze je leuk vind, en geloof alsjeblieft niet in die onzin over dat jij niet bij die meid hoort!

’s Avonds laat Tom samen met Henk Thomas uit, en uiteraard op hetzelfde veld laten ze de hond even rennen en de broers praten even wat met elkaar. In de verte begint het te onweren, maar ze blijven heerlijk kijken naar de bliksem die in de verte het uitzicht bepaalt. Heerlijk zo ’n avond waar het warmte-onweer overtrekt. Eenmaal thuis aangekomen gaan Tom en Henk weer hun eigen weg en brengen de zaterdagavond door in een onweerachtige avond en nacht. Thomas wordt bang en begint te janken en blaffen, Tom fluit een keer en Thomas springt bij Tom op bed. Na een knuffel vallen beiden in slaap. Zondagmorgen, een dag die weer aanvangt met veel zon en een pracht blauwe lucht, met af een toe een wolkje. Tijd om te wandelen! Tom neemt Thomas mee en geniet al wandelend van zijn ontbijt. De dag is voor Tom ‘net zoals alle anderen’. ’s avonds gaat hij met wat vrienden weer eens een keer lekker op stap, er is in het dorp een evenement met muziek en veel gezelligheid.

’s Avonds aangekomen ontmoeten ze nog meer ‘dorpsgenoten’ en nuttigen ze allemaal een paar biertjes en swingen ze op de muziek. De rock-achtige en Nederlandse muziek gaat even later op de avond over op de gezelligere ‘dansmuziek’ met veel danspasjes. Een stel meiden komt richting de vriendengroep en er is er één speciaal gefocust op Tom, samen babbelen ze wat en beginnen wat te dansen en lol te trappen, maar van zoenen of flirten komt niets, want Tom heeft maar één iemand in gedachten… ‘die prachtige vreemde dame’ met de Sint Bernard op het grasveld. Ondanks alles hebben ze het met z’n allen erg gezellig, en één van de vrienden houdt er een érg gezellige avond aan over met één van de dames. Bingo! voor hem.

De nieuwe week gaat snel voorbij, en Tom begint wat teleurgesteld te raken, hij is haar nog steeds niet meer tegengekomen. Langzaamaan probeert hij haar uit zijn gedachten te verbannen en focust zich op de andere dingen in zijn leven. Hij gaat heerlijk genieten van zijn weekendje weg, hij heeft geboekt naar Londen, waar hij veel inspiratie opdoet en de Britse sfeer proeft, hi j is daar helemaal alleen, jammergenoeg mocht Thomas niet mee en logeert bij zijn broer. Tom is hobbyist fotograaf en loopt door de toeristische plekken van de prachtige stad om foto ’s te maken.  Na veel leuks te hebben gezien gaat hij in zijn luxe hotel slapen. Wat jammer! denkt hij stiekem, wat zou ik toch nu graag naast haar liggen. Lekker met ‘mevrouw de vreemde’ in elkaars armen kruipen.

De volgende dag is aangebroken en Tom wordt wakker. Na een heerlijke nacht te hebben geslapen gaat hij de verkenning van Londen verder voortzetten. Het is alweer de laatste dag. Zal ik eens wat voor haar meenemen? Je weet het maar nooit! Misschien is dat wel erg vreemd, maar wat maakt het me ook uit! In een leuke winkel zoekt hij een speciaal cadeautje voor haar, maar hij komt niet echt op een leuk idee. Hey!!! waarom laat ik geen leuke fotocollage afdrukken van mijn weekendje hier? Met die gedachte pakt hij eind van de dag een heerlijk drankje, checkt uit bij zijn hotel en gaat weer richting huis. Thuis, weer mijn vertrouwde omgeving, familie, vrienden en in de buurt van ‘haar’. Hij probeerde het te vergeten, maar het lukt niet! Tom gaat ’s maandags avonds naar zijn ouders, even lekker bijkletsen over Londen en laat zijn foto ’s zien. Daarna vertelt hij zijn ouders over ‘dat waar hij de hele tijd over nadenkt’.

Ik kan het maar niet loslaten, ik probeer het te vergeten, of gewoon te laten ‘verwateren’ maar het blijft in mijn kop hangen! Wat moet ik doen? Wat moet ik in vredesnaam doen? Ik denk dat ik écht verliefd ben geworden, na die éne keer… Tom ’s ouders geven aan ‘als je haar weer ziet, vraag haar dan of ze mee wil om een stukje te wandelen, maar dan niet met de terugweg, maar gewoon gezellig een ‘extra groot ommetje’. En een spontaan gelach volgt, met vervolgens een lik van Thomas. Samen zetten ze wat pinda ’s en een lekker stuk gebak op tafel en vervolgen de avond bij pa en ma. Even later komt broerlief met zijn vriendin ook aan en ook aan hun wordt advies gevraagd. En… hetzelfde antwoord. Het wordt laat in de avond en Thomas moet nog even een plasje doen, dus gaan Tom en broer even een stukje wandelen. Door de wijk wandelend zien Tom en zijn broer in de verte in de straat een jonge vrouw lopen, en laat ze nou toch lijken op…

De twee lopen met Thomas expres wat sneller om dichterbij de vrouw te komen, ze is het! Ze loopt met een Sint Bernard, dus Tom razend enthousiast. Eenmaal bij haar is het toch iemand anders. Hmm, ik zal haar wel nooit meer treffen, is ze soms verhuisd? In zo ’n klein dorp als hier? Het eindje lopen wordt vervolgd, en uiteindelijk is Thomas weer helemaal uitgeput. Na een gezellige avond gaat Tom weer naar huis, hij moet de volgende dag weer werken. Vroeg opstaan en back to normal life! Een nieuwe dag nadert, vroeg opstaan om Thomas uit te laten met een heerlijk muziekje op. De heerlijke akoestische muziek klinkt Tom  als vogelzang door zijn oren in de lichte mist op het grasveld met nog steeds een extra focus op andere honden, vooral op Sint Bernards. De werkdag begint, Tom loopt naar de keuken en gaat in de pauze even een luchtje scheppen. Collega ’s hebben hem al gezegd ‘wacht toch niet op die vreemde meid! Ga lekker verder daten, bijvoorbeeld op internet of ga swipen op je telefoon’. Daar krijg je ook leuke contacten uit. Kijk naar mij! zegt een vrouwelijke collega. Ik heb mijn vriend 3 jaar geleden leren kennen, we hebben nu twee kinderen en ik ben in verwachting van de derde. Tom zegt ‘ik kan het niet! Ze blijft in mijn gedachten.

Na het werk besluit Tom ’s avonds even lekker te gaan zwemmen in het buitenbad net buiten het dorp, één van de weinigen die er nog zijn in de hele regio. Even lekker een moment voor mezelf! Hij pakt zijn fiets, tas achterop de rug en daar gaat meneer! Uiteindelijk arriveert hij bij het zwembad, kleedt zich om en springt in het water. Na een paar baantjes te hebben gezwommen gaat hij eruit en gaat weer richting huis. Tijdens het afdrogen ziet hij een oud klasgenote die vroeger smoorverliefd op hem was. Ze kwamen aan de klets, en net als vroeger werd het gezellig en dronken ze bij het restaurantje samen een glas cola. Wat zie je er supergoed uit! Krijgt Tom als compliment. Jij ook, en ze lopen samen naar de parkeerplaats. Oud klasgenoot Marijke is nog vrijgezel, dus Tom heeft een kans uit duizenden!

Samen gaan ze een avondje uit eten, ze babbelen als vanouds en de sfeer wordt alleen maar beter. Tom en Marijke lopen samen hand in hand naar huis, veel lachen, gieren brullen en uiteindelijk komen ze uit bij hetzelfde grasveld als waar Tom altijd met zijn viervoeter Thomas wandelt. Het is pikdonker, Tom zegt, nu zie ik dit veld ook eens in het donker, en het ziet er helemaal niet verkeerd uit. Jij ook niet! zegt Marijke. De twee maken een wandeling door het grasveld en Marijke wil Tom een kus  en knuffel geven. Tom accepteert de knuffel, maar een kus  gaat hem te ver… Het blijft bij een vriendschappelijke knuffel. Vervolgens vraagt Marijke, wat is er? waarop Tom zegt, Marijke, je bent een pracht meid, maar ik ben verliefd op iemand anders… Dit is een teleurstelling voor Marijke, maar ze begrijpt het. Ze excuseert zich voor haar ‘dwingerige’ gedrag. Ik had je nooit op je mond moeten kussen! Hoe kun jij het nou weten? zegt Tom, ik ben vrijgezel… Maar er is écht iemand anders waar ik verliefd op ben. Sorry…

Ze lopen samen terug naar hun eigen huis en blijven heel goede vrienden. Af en toe spreken ze wat af, maar het blijft bij vriendschap. Op een avond vraagt Marijke, mag ik misschien vragen op wie je verliefd bent? Ja, natuurlijk mag dat! antwoordt Tom. Ik weet haar naam niet, alleen hoe ze eruit zien. Hmm, oke! grinnikt Marijke. Vertel eens, misschien ken ik haar. Hij vertelt haar hoe ze eruit ziet en dat ze met een Sint Bernard loopt. Ik heb haar één keer gezien en vervolgens niet meer. Het is nu al twee maanden geleden. Ik werd meteen op slag verliefd op haar, eerst wilde ik het niet geloven, maar ik kon haar niet loslaten. En dat na één keer… vertelt Tom. Marijke heeft hier het volste begrip voor en zij vertelt Tom dat ze een vermoeden heeft wie het is. Ze woont in hetzelfde dorp, maar dan aan de rand, ze woont in een grote villa, maar ze is twintig jaar ouder dan jou!  Grinnikt Marijke. Elke ochtend sjeest ze met volle vaart in haar stoere sportauto weg.

Tom kan het nauwelijks geloven, ze was echt van mijn leeftijd, dat kon ik zien! Droeg ze een goudbruin horloge? vraagt Marijke. Ja, dat droeg ze! Tom schrikt hiervan en begint te twijfelen, zij twintig jaar ouder dan mij? Dan moet er écht wel wat mis zijn met mijn ogen, of ze heeft een verjongingskuur gehad. Pff, dan moet ze 55 zijn. Ik kan het me nauwelijks voorstellen. Maar dat goudbruine horloge bevestigt het wel. Na een gezellige avond met Marijke gaan de twee weer hun eigen weg, even later gaat Tom naar bed. Met een wat teleurgesteld gevoel gaat hij zijn nachtrust in. Morgen ga ik kijken waar ze woont, Marijke heeft me vertelt waar het huis staat! Wat kan mij het schelen, ik ga de hond daar uitlaten. De volgende dag breekt aan en Tom laat net zoals elke ochtend Thomas weer uit. Richting de villawijk! Eenmaal aangekomen wandelen de twee trouwe vriendjes langs een vijver in het parkje. Tom houdt de villa waar ze zou wonen in de gaten. Hij observeert de auto en besluit erlangs te lopen om te kijken of ze daar zit.

Er is niets te zien, de ramen staan open, en de luxaflex zit dicht. Wel loopt er een soortgelijke vrouw langs hem en groet vriendelijk. Ze loopt het huis voorbij. Pfff… dat is een opluchting, ze zei me namelijk niets. Ze zou me maar vergeten zijn, denkt Tom. Naja… het zou kunnen. Tom loopt verder naar huis, en onderweg komt er met een behoorlijke vaart een rode sportwagen voorbij rijden mét een vrouw die opnieuw sprekend lijkt op haar. Wat Marijke ook al zei. Thuis aangekomen zijn de ouders van Tom langs gekomen om even een kopje koffie te komen drinken en zij beginnen met Tom over ‘de vreemdeling’ te geinen. Tom vraagt of zij het huis kennen waar hij langs is gekomen, en zijn ouders zeiden, dáár? Alsjeblieft, begin er niet aan! Dat zijn de meest asociale mensen zie er zijn! Ze wonen in een villa met een dure auto, maar ze doen alles wat god verboden heeft. En als zij dat is, alsjeblieft!!! Vergeet haar zo snel mogelijk. En, ze is veel ouder dan jou!

Ik kan het niet geloven, ze was zo netjes en lief tegen me toen ik met Thomas op het grasveld wandelde. Ik kan het me niet voorstellen, maar goed, je kunt je in mensen smerig vergissen. Toch gelooft Tom het ergens in zijn gevoel niet. Dit kan ze niet zijn! Heb je het horloge gezien? vraagt moeders. Nee, ze reed zo snel, het was gewoon gevaarlijk! Er gaan weer een paar dagen overheen en Tom besluit om zichzelf eens lekker te verwennen, maar natuurlijk ook Thomas. Samen gaan ze naar de bakker, waar honden zijn toegestaan. Vervolgens gaan ze naar de dierenwinkel waar voor Thomas een lekkere maaltijd wordt gekocht. Achter hem komt een vrouw, een enorm knappe vrouw aanlopen en zegt tegen Tom, héy knul… laat me eens ff voor, dit heeft haast. Tom antwoord, we moeten allemaal wachten dus jij ook! Tom schrikt! Het is de dame… ze is met haar auto aan komen scheuren en staat voor de ingang. Ondanks dat Tom boos is, is hij ook opgelucht… ze is het niet, want ze draagt geen horloge, én ze draagt een trouwring. Haar stem klonk heel anders. Je zou denken dat het haar tweelingzus is. Tom houdt voet bij stuk, en laat haar niet voor. Een scheldpartij volgt, waarbij de eigenaar ingrijpt.

De dame is vriendelijk verzocht om weg te gaan uit de winkel  en ze vervolgt haar rit. Met piepende banden en een enorm stinkende sigaret rijdt ze verder. Jeetje… gaat het meneer? vraagt de eigenaar van de zaak. Ja hoor, zegt Tom. Ik heb haar op haar nummer gezet, en dat accepteerde mevrouw niet. De klanten complimenteren Tom dat hij het goed heeft aangepakt. Toevallig kennen ook zij deze ‘madam‘. Met een lach verlaat hij de dierenwinkel en vervolgt zijn pad weer naar huis. Eenmaal thuis aangekomen eten ze hun heerlijke eigen verrassing op en besluit Tom om even een lekker stukje te gaan hardlopen. Tijdens zijn hardloopronde gaat hij even pauzeren en vervolgens wandelt hij even verder. Even later vervolgt hij zijn hardloopronde naar zijn huis en frist zich daar op. Even later laat hij Thomas uit.

Tijdens de wandeling begint het enorm hard te regenen. Hij ziet wat andere wandelaars, maar die vluchten een dichtbij staand bushokje in. Tom besluit ‘vreemd genoeg’ verder te lopen. Hij is toch al nat, denkt bij zichzelf. Thomas maakt het zowiezo niets uit. Hij is wel wat nattigheid gewend. Samen lopen ze een stuk verder, en vervolgens komen ze aan de rand van een bos. Er staat in de verte een bankje, en het lijkt wel of er iemand zit. Nadat ze dichterbij komen lopen ziet Tom dat het om een vrouw gaat. Tom ’s hart gaat steeds sneller kloppen, hoe dichterbij ze komen hoe waarschijnlijker het wordt. Zijn lange wachten wordt beloond! Kletsnat zit ze op dat bankje! Tom loopt naar haar toe, en groet haar. Heyyy! zegt ze… leuk dat ik je weer zie!!! Mag ik erbij komen zitten? vraagt Tom. Natuurlijk, kom er gezellig bij zitten. De Sint Bernard komt vanuit het bos naar Thomas rennen en de beide honden zijn weer herenigd. Ze kunnen het erg goed met elkaar vinden en beginnen weer samen te spelen.

Tom stelt zich aan Fenny voor. Uiteraard stelt Fenny zich heel enthousiast voor en zegt tegen Tom, je ziet er goed uit, en ze lacht. Jij ook, lacht Tom en hij geeft haar zijn jas. Nu weten we in ieder geval hoe we heten. Jah, zegt Fenny. Na een tijdje over ‘koetjes en kalfjes’ te hebben gepraat laat Fenny aan Tom weten: Ik ben zo blij je weer te zien!!! Ik moest de hele tijd aan je denken. Tom begint te blozen, wat is er? vraagt Fenny, je gezich wordt rood. Nou, Fenny, ik heb ook de hele tijd aan jou gedacht. Oh? Vervolgens geven de tortelduifjes elkaar hun eerste knuffel en Fenny kust Tom op zijn wang. Nadat het weer droog is geworden wandelen ze samen hun rondje verder, en krijgen ze de grootste schik. Zowel Fenny als Tom komen nóg meer van elkaar te weten. Gelukkig ben je nog single, daar was ik eigenlijk het meest bang voor toen je in mijn gedachten was zei Fenny. Ik ben de afgelopen weken speciaal voor jou single gebleven, lachte Tom. Hand in hand lopen ze op slag smoorverliefd hun route verder en die is extra lang geworden. Liefde maakt niet moe, en ze lopen tien kilometer verder totdat ze weer bij het grasveld komen. Nu gaan we niet wéér uit elkaar zei Tom Wil je je bij mij opfrissen vroeg hij aan Fenny. Jah is goed, maar ik heb geen droge kleren bij me… Maakt niet uit, ik kan het wel even wassen en drogen, zegt Tom. Ach, dat hoeft toch niet! Ja joh, het is een kleine moeite. Samen lopen ze naar Tom ’s huis en Fenny frist zich op.

Tom stopt snel Fenny ’s kleren in de wasmachine en droger. Tom brengt de kleren naar Fenny toe. Heyyy, Tommieboy, zegt Fenny. Mag ik je zo noemen, begint ze te lachen. Jij wel! zegt Tom. Fenny kleedt zich aan, en Tom heeft het één en ander voorbereid. Even de laatste dingetjes schoonmaken en een lekker rustig stukje muziek opgezet. Akoestische muziek breng vaak zangtalent naar voren, en misschien een stukje romantiek. Fenny komt beneden, Tom gaat zich vervolgens opfrissen. Fenny gaat in de tussentijd even met de honden spelen. Ze bedenkt zich even later geen moment en kijkt rond in de kamer. Daar treft ze een stukje ‘Tom ’s wereld’ aan plus de prachtige foto ’s die hij heeft gemaakt.

Fenny gaat lekker relaxed op de bank zitten, en zingt mee op de muziek. Tom komt beneden en heel enthousiast gaan ze samen dansen in de kamer, zowel Tom als Fenny hebben allebei een goede zangstem, dus dat zit vanaf heden wel goed. Even later wordt het zingen knuffelen en al zoenend dansen ze knuffelend door. Het wordt etenstijd, en samen beginnen ze met een heerlijke avondmaaltijd voor te bereiden. Samen koken, hoe gezellig wil je het hebben. De radio gaat een stuk harder en het nieuwe stelletje begint aan hun eerste kookkunst, dat behoorlijk is geslaagd. Fenny heeft namelijk een hele grote hobby, en dat is koken. Tom dekt achter het huis de tafel, en natuurlijk kan een kaarsje niet ontbreken.

Na het eten en de afwas gaan ze samen naar het veld, ze nemen twee badhanddoeken mee, wat lekkernij en in elkaars armen brengen ze de avond, én een deel van de nacht samen door. Het gaat allemaal erg snel, maar ze zijn voor elkaar gemaakt! Ze kijken samen naar de sterren, en af en toe ‘voeren ze elkaar’ met een kaasstengel. Het wordt al snel drie uur in de ochtend en de twee gaan toch maar eens slapen. Fenny en Tom gaan nu hun eigen weg, maar ze komen zo snel mogelijk weer bij elkaar. Tom kan niet meer wachten om haar te zien. Fenny begint Tom te appen, en het app verkeer gaat heen en weer. De hele nacht door blijven de appjes naar elkaar binnenkomen en de volgende dag breekt weer aan. Tom gaat al vroeg wandelen met Thomas, en tot zijn grote verbazing staat Fenny op hem te wachten. Samen wandelen ze met de beide honden urenlang in het prachtige weer,aan het eind van de dag besluiten ze samen op een terrasje een heerlijke ijssorbet te eten.

Het moment is daar, Tom en Fenny zijn nu een paar dagen samen, en gaan kennis maken met de ouders en schoonouders. Het is natuurlijk erg spannend, maar zowel Tom als Fenny werden met open armen ontvangen. Gelukkig… denkt Tom bij zichzelf. Niet in een villa met asociale familie. Ze hebben ook alles mee! Fijne ouders en schoonouders, en twee prachtige lieve honden. Het voelt ook compleet, en de eerste barbecue met de hele familie, zowel van Tom en Fenny is een feit! De sfeer was ook tussen de familie en schoonfamilie fantastisch. Die klik was enorm aanwezig en de avond, én nacht duurde nog lang. Uiteraard hebben de broer en zijn vriendin ook kennis gemaakt met Fenny, en later met de familie van haar. De beide tortelfuifjes zijn nu een maand bij elkaar, en er is in de liefde niets veranderd. Ze zijn nog steeds hartstikke gek op elkaar. Tom en Fenny zijn bijna altijd bij elkaar. Ze hebben nu een officiële relatie.

Al snel besluiten ze bij elkaar in te trekken, en de keus was makkelijk gemaakt want Fenny woonde nog bij haar ouders dus trekt ze bij Tom in. Er wordt een nieuw interieur aangeschaft, nieuw behang en de tuin ondergaat een grote verandering. Als laatst wordt het naambordje bij de voordeur ‘Tom en Fenny’ opgehangen. Hiermee is het samenwonen officieel een feit! Fenny, Tom, Thomas en Thobias. Eén groot gezin, elke dag weer gek op elkaar, en een dag niet geknuffeld is een dag niet geleefd. De lente, wat is dat toch een mooie periode om verliefd te worden, zegt Fenny. Echt wel! zegt Tom. Ik had nooit verwacht dat ik je na die ene keer weer zou tegenkomen, en al helemaal niet dat ik je zou ‘instoppen’ in mijn jas omdat je zo nat was. En zeker niet dat ik bij je thuis zou komen, zei Fenny en dat de avond nog zo lang duurde, en die nacht op ‘ons grasveld’…

Eén ding moeten we nog doen, zegt Tom. We moeten op ditzelfde grasveld een boom uitkiezen, dat wordt dan onze speciale boom op ‘ons grasveld’ en daar snijden we onze namen in met een hart. Dat gaan we doen! zegt Fenny. Samen lopen ze naar het grasveld en eenmaal op het grasveld pakt Tom Fenny op en draagt haar naar de boom waar ze ‘hun’ boom van gaan maken. Fenny Loves Tom met een hart op de boomstam. Ze blijven nog even bij de boom en samen rennen ze even later over het veld achter elkaar aan om vervolgens op een plekje aan het water, elkaar, zoals verwacht, te knuffelen. Daar krijgen ze nou eenmaal geen genoeg van, nu niet, nooit niet! De lente is bijna aan zijn eind, en de zomer doet zijn intrede. Wat een fantastische zomer! Ze gaan samen naar Parijs, en bij de Eiffeltoren staat Fenny een verrassing voor de rest van haar leven te wachten. Tom vraagt haar ten huwelijk! Fenny zegt met veel blijdschap jah!!! Ik wil voor de rest van mijn leven bij jou zijn. En de verloving is een feit!

Een jaar later, in de lente gaan Fenny en Tom trouwen, ze geven elkaar het ja-woord bij ‘hun boom’ op het grasveld, met de hele familie! De familie heeft hun favoriete akoestische muziekgroep uitgenodigd en speciaal voor het nieuwe echtpaar wordt er een ‘miniconcert’ gegeven. Deze dag is een lentesprookje op een lentehuwelijk. Een jaar later wordt het gezin van Fenny en Tom uitgebreid met twee kinderen, ze noemen de tweeling Yvet en Bram. Het gezin is in liefde met elkaar verbonden  en niet uit elkaar te krijgen. Boven het huis komt een mooi bord te hangen ‘de Lentewei’.

Een fantastisch gezin bestaand uit prachtige mensen die ontzettend veel van elkaar houden……

Ontstaan uit liefde,

Lenteliefde

Tom, Fenny, Yvet, Bram
Thomas en Thobias