Haar naam was…

Olga stelt zich voor, 16 jaar en de knapste van de klas! Vroeger op school werd ze door haar klasgenoten op handen gedragen en ze had met één iemand verkering. Sfen, de jongste van de klas met een loensend oog. Ze pasten samen erg goed bij elkaar en hadden als pubers de beste lol. Andere klasgenoten werden alsmaar jaloerser en begonnen Olga te steuken. Wat moet jij met hem? Kijk hem eens aan! Gelukkig koos Olga voor zichzelf en Sfen. Telkens klonk de zin ‘niemand is perfect! en ‘ik heb liever Sfen dan een mooie jongen die innerlijk een enorme lozer is’.

Het stelletje gaat samen met veel genot door het leven. Zingend, dansend, achter elkaar aanrennend, maar soms ook met ruzie of troostend. Er gaan een tweetal jaren voorbij en ze besluiten samen op vakantie te gaan waar ze de mooiste tijd van hun jonge leven ervaren. Het is een complete vakantie met eindeloos geluk en liefde. Ze gaan naar feesten, daarnaast gaan ze graag cultuur oppikken en genieten van de lekkerste drankjes van het Spaanse strand. Hand in hand lopen ze door het water en stoeien ze, tenslotte eindigen ze omarmd aan het strand bij een kampvuurtje. En dit twee weken lang.

Eindeloze liefde, niet meer uit elkaar te krijgen en voor een jong stel van ondertussen beiden 18 jaar staat hun een mooie toekomst te wachten. Ze willen samen oud worden en hebben elkaar alvast eeuwige trouw beloofd. Ze besluiten op de laatste dag van hun vakantie elkaar een ring van ‘verbondenheid’ te geven en zo vliegen ze de volgende dag weer naar huis. Eenmaal thuis aangekomen duurt de schoolvakantie nog even voort. Sfen en Olga, twee namen die bij de dikke boom bij het huis van Olga met een groot hart erbij staat gegrafeerd bepaalt bij aankomst al, als je goed kijkt het beeld.

Op een dag krijgen de ouders van Sfen telefoon van de ouders van Olga. Of ze met elkaar kunnen praten want ze gaan emigreren, en dát was de schrik van ieders! Voor Olga en Sfen stortte de wereld in! Olga, waarom ga je met je ouders mee? vraagt Sfen huilend aan haar. Zij antwoordt, ik moet mee omdat mijn ouders hun bedrijf gaan opstarten in Zambia. Maar wij dan? vraagt Sfen… Huilend pakte Olga Sfen vast en ze kwam niet meer uit haar woorden. Met veel verdriet gaan de beide ‘voor eeuwig verliefden’ samen nog één keer voor een weekend weg om ‘misschien wel voor altijd’ afscheid van elkaar te nemen.

Een afscheid met veel emotie nog één keer samen aan het strand, alles erop en eraan net zoals op vakantie in Spanje. Daarna breekt het moment aan van afscheid. De week erop vertrekken Olga en haar ouders naar Zambia. Sfen is niet meer te troosten, ‘mijn liefde, voor altijd weg!’. Sfen ‘s ouders pakken hem vast en proberen hem goede moed in te spreken. ‘Je hebt nog een heel leven voor je, hoe hard dit ook is, probeer wel van je leven het mooiste te maken! Vergeten doe ik het niet! Antwoord Sfen en loopt huilend naar zijn kamer.

Gelukkig heeft Sfen goede ondersteuning van zijn vrienden en wat vriendinnen. Ook zij waren stomverbaasd dat Olga opeens vertrokken is naar Zambia. Wekenlang loopt Sfen depressief door zijn leven en is nog steeds ontroostbaar. School gaat moeizamer, en daar krijgt hij aan de stok met de jongens die hem van begin af aan al afkraakten. Hij veranderde van de één op de andere dag in een vechtersbaas, en uiteindelijk wordt hij geschorst. Hij besluit ergens anders een andere opleiding te doen, ook om niet aan Olga te worden herinnerd. In de oude school hingen foto ‘s van alle ‘stelletjes’ dus ook die van Olga en Sfen.

Sfen kiest ervoor om een opleiding te gaan volgen binnen de muziek. Uiteindelijk is hij met goed resultaat geslaagd met een pracht stem als zanger. Hij wil zijn gevoel uiten in zang, en dát is zijn enige uitlaatklep wat hij in zichzelf toelaat. In het dorp waar hij woont, maar ook ver daarbuiten staat hij bekend als een goed zanger met zijn gitaar. Akoestisch toert hij door het hele land met zijn prachtige stem en tranentrekkers. Hij zingt over ‘het leven zoals hij ernaar kijkt en bij één speciaal nummer, het aller eerste wat hij schreef gaat over het plotselinge vertrek van Olga. Tijdens zijn eerste CD, die een paar jaar later volgt kan het niet anders dan dat de voorkant een foto van Sfen betreft en een vrouw die leek op Olga. Krullend bruin haar tot aan haar schouders, slank en een enorm lief gezicht. Wél staat ze met haar rug op de voorkant, dus hier geen gezicht… ‘de verdwenen schoolliefde’

Tijdens zijn toer leert Sfen Krista kennen, een prachtige vrouw, liefdevol, avontuurlijk en hoe kan het ook anders, zangeres. Ze komen met elkaar in contact en de klik is er meteen! Het duurt niet lang of ze nemen hun allereerste duet op. De twee stemmen klinken als Engelen in de hemel. Voor Sfen is het fantastisch dat hij nu iemand naast zich heeft staan na vele jaren van studeren en toeren. Ze besluiten om samen naar familie te gaan in Noorwegen, daar woont de familie van Krista. Eenmaal daar aangekomen zijn de ouders van Krista al meteen super enthousiast. Ze zien Sfen en Krista al samen als stelletje en dat hopen ze ook héél erg nadat ze een week met z ‘n allen bij elkaar zijn geweest. Tranen van humor, dat is al een tijdje geleden dat Sfen heeft meegemaakt, het waren alleen nog maar tranen van verdriet om het vertrek van Olga.

Ondanks die ene week zijn Sfen en Krista dichter bij elkaar gekomen, ze hebben het erg leuk met elkaar en besluiten nog een weekje met hun tweeën op vakantie te gaan. Het was immers even een korte zomerstop voor de ‘muzikanten’. Ze besluiten om samen een tent te huren in het bos, even helemaal afgelegen van de buitenwereld. Alleen hún samen! Dat gaat ze ook goed af, ze praten heel veel met elkaar en ook komt Olga ter sprake. Sfen vertelt ook aan Krista dat hem dat behoorlijk veel verdriet heeft gedaan en zij ook altijd een plekje in zijn hart zal hebben. Gelukkig begrijpt Krista dit volkomen en besluiten ze na een lang gesprek samen te gaan zingen met hun gitaar in het bos. Tot diep in de avond klinken de prachtige klanken van hun gitaren en gezang en het kampvuurtje, dat veilig is opgesteld, brandde nog even door. Het lijkt erop dat er wat begint te bloeien tussen beiden.

Ze besluiten diep in de nacht om toch maar eens te gaan slapen, het enige wat nog klinkt is het geluid van ‘nachtdieren’ en het kampvuur dat heel zachtjes uitgaat. De ochtend breekt aan en Sfen kruipt uit de tent. Krista volgt even later en ze gaan samen ontbijten. Sfen vraagt krista of hij haar mag meenemen naar een speciale plek, namelijk een meertje in de buurt. Gezellig! antwoord Krista en nadat het ontbijt op is gaan ze samen naar het meer toe. Het is nog wat heiig op het water, maar het uitzicht is prachtig! Ze gaan samen naast elkaar zitten, genietend van het gave uitzicht. Wat Sfen niet weet is dat Krista haar gitaar mee heeft genomen omdat ze heel stiekem een liedje heeft gemaakt, speciaal voor Sfen. Het liedje heeft als titel ‘Your ‘re so Magical’. Sfen gaat er heerlijk voor zitten en luistert naar het lied.

Aan het eind van het lied geeft Krista een knuffel en vanaf dat moment is het Sfen duidelijk… Hun liefde wordt bevestigd. Ze waren al langer verliefd op elkaar… Nu hebben wij alle tijd om van elkaar te genieten zegt Sfen en hij gooit haar in het water. Samen stoeien ze in het water, en even later staan ze omarmd te zoenen. En dat duurde nog lang en gelukkig. Zo ontstaat er een mooie liefde tussen twee prachtige mensen. Een magische liefde… Onafscheidelijk maken ze de week vakantie vol, hun samen met héél veel liefde. Krista ‘s hoofd ligt bij Sfen op zijn borst en even later vallen ze in slaap. Sfen wordt wakker van een ‘vreemd geluid’ en gaat op verkenning uit. Het lijkt of iets hem probeert te lokken, het klinkt als een getik en een soort geroep van zijn naam. Hmm, vreemd, zegt Sfen en hij gaat weer slapen, nadat hij Krista een zoentje op de wang heeft gegeven. Ze lacht een beetje en ze kruipt bij Sfen in zijn armen.

De laatste dag nadert en Sfen en Krista bereiden zich voor op hun vertrek naar hun thuis. Na een prachtige week in het bos komen ze weer in de drukke samenleving van het dagelijks leven en pakken ze de draad weer op. De optredens worden weer hervat en tijdens het eerste concert krijgen ze een daverend applaus omdat ze nu een ‘officieel stel’ zijn. Sfen en Krista gaan even later samenwonen en trouwen al vrij snel. Er volgen drie kinderen, Jasper, Julia en hoe kan het ook anders… Olga. Ze hebben een prachtig huis gevonden in het buitengebied van een drukke stad. Samen kunnen ze hun leven met veel geluk bewandelen. Op een dag gaat Sfen naar zijn ouders terwijl Krista op pad is met wat vriendinnen. Onderweg naar huis loopt hij langs het huis waar Olga heeft gewoond en de dikke boom met hun namen en het hart staat er nog steeds ingegraveerd. Dit ligt nog steeds gevoelig, maar toch maakt Sfen een foto van dichtbij en loopt snel door.

Bij zijn ouders aangekomen vertelt hij dat hij langs Olga ‘s oude huis is gelopen en laat een foto zien van de boom. Dát ligt je nog steeds dwars he? Vraagt Sfen ‘s vader. Ja, zij was heel erg bijzonder voor me, en dat zal ze ook altijd blijven, zegt Sfen. Ik ben dolgelukkig met Krista, maar diep in mijn hart leeft Olga voort. Ondanks dat heb ik een gezin waarin ik dolgelukkig ben, en dát is voor mij het aller belangrijkste! Ik heb een verassing voor Krista, zij weet niet dat ik een vakantie heb geboekt naar New York. Daar gaan we samen met ons gezin naartoe. Supergaaf!!! Antwoorden Sfen ‘s ouders. Het is je gegund. We kunnen het en samen willen we wat van de wereld zien, misschien nemen we jullie wel een keer mee. We zijn ook bij Krista ‘s familie in Noorwegen geweest. Na een gezellige dag bij pa en ma gaat Sfen ‘s avonds naar huis, daar zit Krista voor de TV met de kinderen bij zich. Zoals elke keer knuffelen ze elkaar weer stevig als ze elkaar weer zien.

Na een heerlijk gezinsavondje TV gaat iedereen slapen. Diep in de nacht wordt Sfen wakker, hetzelfde licht en stemgeluid als in het bos is weer bij hem. Er staat iemand bij hem die een boodschap aan hem heeft. Sfen schrikt zich een ongeluk! Logisch, hij gelooft niet in geesten, maar nu komt hij er mee in aanraking. Het is zijn overleden opa… ‘Sfennieboy, zoals opa hem als kind noemde, ‘ga op zoek naar Olga, zij mist je enorm en elke dag zit ze op een rots naar de horizon te kijken met jou in gedachten… even later verdween opa en het licht en sliep Sfen verder. Toen hij opstond was hij stomverbaasd, hij vertelde expres niets aan Krista, maar hij weet nog precies hoe het ging. De hele dag dacht hij na over zijn droom, maar hij kan er niets mee. Hij is getrouwd en heeft kinderen met Krista. Ik wil niet eens van haar en mijn gezin af. Hij liet het naast zich liggen en kiest voor het geluk van zijn gezin. Op een dag gaat het hele gezin vliegeren op hun weiland gelegen naast het huis, het plezier dat die kinderen hebben is ongekend, en samen met Krista ligt Sfen in het gras. Het voelt nog steeds als vroeger in het bos…

De dag breekt aan dat ze naar New York gaan, en ‘s morgen vroeg stappen ze in het vliegtuig. Aangekomen in New York kijken ze hun ogen uit. Dit is een ideale plek voor onze muziek, zegt Krista. Jah, écht wel! zegt Sfen. Ze lopen het hotel binnen en installeren zich daar voor de komende drie weken. Tijdens hun vakantie trekken ze door New York, en de kinderen vermaken zich ook behoorlijk. ‘s avonds in het park gaan ze met z ‘n allen, onder het genot van een worstenbroodje spelen met hun gitaar en klinkt hun gezang. Veel mensen komen erbij staan, want met de drie kinderen erbij, die al naar de basisschool gaan, kunnen ook erg goed zingen. Niet gek, als de ouders allebei zeer muzikaal zijn. De avond duurt voort en het kampvuur wordt aangestoken. Ze maken er een complete show van en iedereen gaat uit zijn dak. De volgende dag breekt aan en ze gaan naar het buitengebied van New York. Daar vinden ze een bedrijf dat achteraf familie blijkt te zijn van Olga. Verbaasd lopen ze naar binnen en kijken rond. Ze verkopen schilderijen en ze staan ook opgesteld als tentoonstelling.

Sfen raakt aan de praat met de eigenaar en de eerste vraag is ‘zijn jullie familie van Olga de Merel? Ja, antwoord de eigenaar en stelt zich voor. Ik ben Jannes. Hij loopt naar een schilderij waar Olga op staat en Sfen bewondert het. Wauw! zegt ie, dit is prachtig! Zo ziet ze er nu dus uit? Jah, ik ben jaren geleden naar hun toe geweest en heb Olga, maar ook de anderen nageschilderd. Inderdaad, dit zijn hun ouders, die naast het schilderij van Olga staan. Hoe gaat het met haar? vraagt Sfen. Nou, ik heb sinds toen niets meer van hun vernomen, en waarom, dat is mij een raadsel! Ik weet überhaupt niet of ze nog in Zambia zijn. Ook op social media kan ik ze geen van allen vinden, zegt Jannes. Hmm, vreemd is dat, antwoordt Sfen. Krista komt erbij staan en zij ziet het schilderij. Wauw! deze is mooi, is dat Olga? Jah, zegt Sfen en ondanks alles besluiten ze om het schilderij te kopen.

Het initiatief komt van Krista om het schilderij mee te nemen, Sfen vraagt, waarom wil je deze in ons huis hebben? Nou, antwoord Krista, ik weet dat je haar nog steeds in gedachten hebt. Misschien een mooi aandenken??? Maar is dat wel eerlijk naar jou toe? vraagt Sfen, hoezo? zegt Krista, het is iemand geweest in je leven, ookal was je jong. Dat is zo, maar toch vind ik het wel apart, grinnikt Sfen. Eenmaal thuis gekomen van de vakantie krijgt het schilderij een mooie plek in de huiskamer. Er gaat een tijdje overheen en Sfen krijgt opnieuw dezelfde droom, ook weer hetzelfde licht en dat komt van beneden. Sfen loopt naar beneden, en daar ziet hij bij het schilderij het licht, en allerlei mooie kleuren, met een vrouw. Het is Olga. ‘Hoi Sfen, zegt ze… dát is een tijd geleden. In zijn droom zegt Sfen, jah, zeg dat! Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Olga zegt, dat hoeft ook niet, maar ik wil je zeggen dat ik nog steeds heel erg veel om je geef! Wat gaaf dat je mijn schilderij hebt gekocht! Ik hoopte al dat jij het ooit zou kopen en bij je zou houden…

Sfen antwoord, meisje, je bent ondanks alles nog steeds in mijn hart, dat is altijd zo gebleven! Ik weet het antwoordt Olga, jij ook bij mij… Ik zit elke dag op de rots waar je opa het ook al over had en soms laat ik een traan vallen. Vele jaren later houd ik nog steeds van je! Hoe kan dit allemaal? vraagt Sfen, leef je überhaupt nog? Hoe kan het dat je in mijn droom verschijnt en dat je van mijn opa weet wat hij vertelde? Olga antwoordt: wonderen bestaan sfennie… en tenslotte laat ze haar ‘ring van verbondenheid’ zien die ze ooit hebben gekocht. Hij glinstert en op dat moment en even later verdwijnt Olga en wordt alles weer normaal. Sfen wordt staand in de kamer wakker… Hij loopt snel terug naar boven en gaat naast Krista liggen. Hij begint zich nu echt wel af te vragen wat hij met deze dromen moet. ‘ik krijg écht het gevoel dat ik Olga moet opzoeken’ denkt hij bij zichzelf. Er gaan een paar dagen voorbij, en Sfen zit in een welles nietes situatie, gaat hij Olga opzoeken in Zambia… Als ze daar nog is.

Krista en Sfen besluiten op een dag de zolder op te ruimen en wat vindt Sfen, zijn ring van verbondenheid… Dit laat hij Krista zien en zij raakt geëmotioneerd. Wat is er? vraagt Sfen. Nou, het idee van die ringen. Dat is toch een betekenis?! Jah, zegt Sfen, maar jij bent belangrijker, dat weet je toch?! Ik ben met jou getrouwd en we hebben drie prachtige kinderen, ik wil jou niet kwijt! Wij horen bij elkaar schat! En ik wil er altijd voor je zijn en voor jullie zorgen. Krista loopt weg en de rest van de dag is ze nogal ‘afwezig’. Wat doe je nou wazig, vraagt Sfen. Nou, ik weet tóch niet wat ik hiermee moet! Overal vindt ik dingen van Olga en nu die ring. Jah, zo gek is het toch niet? Het zijn dingen uit mijn verleden en daar hoort Olga nu eenmaal bij! Jah, weet ik… Pfff, alsof ik er wat aan kan doen! zegt Sfen. Een nieuwe dag breekt aan en Krista voelt zich weer wat beter. Sorry van gisteren zegt ze en geeft Sfen een knuffel. Ga ja vandaag mee naar het strand? Jah, we gaan nu meteen! antwoordt Sfen.

Een warme dag nadert en het gezin gaat naar het strand. Ze lopen allemaal op het strand en ‘s avonds bij zonsondergang gaan ze met zijn allen zitten kijken. Daarbij gooit Sfen de ‘ring van verbondenheid’ in zee. Wat doe je nou?! vraagt Krista. Ik gooi de ring weg! Ik wil er niet meer aan herinnerd worden! Het is goed geweest, ik ben klaar met Olga! Samen lopen ze verder en de avond duurt voort. Een hoofdstuk is afgesloten! Op een dag krijgen Krista en Sfen een uitnodiging om te komen spelen in New York. Na aanleiding van het ‘parkconcertje’ dat ze gaven. Er blijkt een manager van een groot concertgebouw bij te zijn geweest zonder dat ze het in de gaten hadden. Ze gaan meteen op de uitnodiging in en plannen het concert in. De kinderen verblijven bij de ouders van Sfen en samen gaan ze naar New York voor hun optreden. Aangekomen worden ze meteen ontvangen door de manager en worden opgevangen in hun VIP hotel. Wauw! zegt Krista, wat ben ik blij dat ik voor de muziekwereld gekozen heb, grinnikt ze.

Inderdaad, en de avond, maar ook de nacht krijgt een romantisch tintje! De volgende dag breekt het moment van de waarheid aan. Ze worden ‘s avonds verwacht bij de concertzaal en ze zingen opnieuw als de engelen in de hemel! Hun akoestiek van de gitaren klinken als nooit tevoren zo goed dan nu. Na een paar uur klinkt er een luid applaus en na afloop van het concert gaan ze samen nog ‘nadrinken’ in het restaurant horende bij de concertzaal. Krista gaat ‘even weg’ voor een handtekeningenronde, maar ze blijft na een uur nog steeds weg. Sfen gaat toch even kijken waar ze uithangt en gaat overal lopen zoeken. Ze is nergens te bekennen… Achter de concertzaal wacht Sfen een onaangename verassing en de schrik van zijn leven. Hij betrapt Krista met de manager… De wereld van hem stort in. Hij loopt woedend weg en Krista loopt hem achterna. Waarom?! Waarom?! vraagt Sfen woedend. Is dit wat je wilt? Hoelang speelt dit al? Sorry Sfen, ik heb al een tijdje een affaire met hem. Hij was laatst een paar weken in Nederland en daar hadden we elkaar ontmoet.

Maar we hebben een gezin! en drie kinderen. Jah, begint Krista snikkend, dat weet ik, maar ik ben gelukkiger met Henk, de manager. Sorry… ik blijf hier. Jah, maar dat kan zomaar niet?! zegt Sfen. Hoe kun je me dit aandoen en de kinderen?! Weet je wat je met me doet? Ik dacht dat we samen één waren. De manager komt erbij staan, en vraagt of Krista meegaat naar binnen. Niks ervan! zegt Sfen en hij wordt zo woest dat hij Henk een enorme klap voor zijn kop geeft! Met een bloedneus loopt Henk weg en laat weten dat Sfen niet meer welkom is in de concertzaal en het hotel. Vervolgens pakt Sfen zijn spullen en gaat ervandoor. Krista komt Sfen achterna en laat hem weten dat ze niet meer meegaat. Wat?! Dat meen je niet! Dus nu is er in één keer niets meer tussen ons? Nee, begint Krista te snikken. Sorry, ik ben op slag verliefd geworden op Henk. Maar de kids dan? Beloof je me dat je goed voor ze zorgt? vraagt Krista. Jah natuurlijk! Iemand moet het doen, antwoordt Sfen. Nadat de rust weer wat is teruggekeerd gaat Sfen in zijn eentje weer terug naar huis en neemt afscheid van Krista.

Hij staat er weer alleen voor, geen tweestemmige zang meer en voortaan het geluid van één gitaar. Hoe zullen de mensen reageren? Het is niet alleen mijn wereld die instort maar met een beetje pech ook dat van de muziek. Bij thuiskomst vertelt Sfen het zijn ouders en zij krijgen net zoals Sfen de schrik van hun leven. Een enorme huil-explosie breekt aan bij Sfen. Opnieuw verandert zijn wereld in een hoop van verdriet en dit keer nog heftiger dan het vertrek van Olga. Nu komt het moment om het zijn kinderen te vertellen, maar opa en oma gaan met hem mee. Er breekt een periode aan van verdriet onder vader en de kinderen, maar opa en oma huilen met ze mee! Zij vinden het vreselijk en ondersteunen de vier waar mogelijk. Het huis staat gelukkig op naam van Sfen en het voordeel is dat de kinderen nu bij hun vader zijn. Hij en de kinderen hebben nooit meer iets van Krista vernomen. Pff, wat een leven heb ik?! Eerst Olga, en nu Krista! Ik sta alleen met de kinderen. Krista heeft tijdens de terugreis van Sfen laten weten dat hij haar spullen mag houden. Deze zijn uiteraard zo snel mogelijk verkocht of weggedaan.

Het verdriet hield nog een tijdje aan, maar na een jaar kwam er weer wat stabiliteit in het gezin. Sfen en de kinderen hebben het fijn! Naast de steun van zijn ouders heeft hij ook hele goede steun van zijn vrienden. Op een zaterdagavond besluit Sfen met zijn vrienden eens lekker ouderwets te gaan stappen. Ze feesten de hele avond en nacht door en vervolgens lopen ze terug naar huis. Ben, een vriend, vraagt opeens aan Sfen ‘waarom ga je Olga niet opzoeken?’ Sfen antwoord ‘jah en waar moet ik de kinderen laten? Ze moeten hun moeder al missen, ik laat ze absoluut niet in de steek! Kerel! je ouders kunnen ze toch voor een poosje opvangen? Ze hebben een ontzettend goede band met hun opa en oma. Jah, dat is zo! zegt Sfen. Ik ga het er met ze over hebben. De volgende dag gaat Sfen met de kinderen naar zijn ouders en begint erover te praten. Sfen komt op een idee. Weten jullie nog dat ik met Krista meegeweest ben op vakantie naar Noorwegen? Jah, antwoorden ze. Waarom gaan wij niet met zijn allen naar Zambia? Poeh, daar moeten we echt even over nadenken hoor… Pa zegt ‘ik hoef er niet over na te denken, wanneer gaan we?’ Moeders gaat akkoord en een maand later vertrekken Sfen met de kinderen, pa en ma naar Zambia.

Heb je de ring bij je? vraagt Sfen ‘s moeder. Neej, die heb ik een tijdje geleden weggegooid in de zee. Ach! dat meen je niet! Jah, ik wilde haar achter me laten, voorgoed omdat ik definitief voor Krista had gekozen. Maar jah… het is gelopen zoals het liep. Ik heb er spijt van dat ik het heb gedaan. Ach, je vindt wel weer iets anders. Voordat we gaan, zegt Sfen, wil ik eerst nog even langs de dikke boom. Tuurlijk! zeggen de ouders en Sfen gaat nog één keer naar de boom. Hij kijkt er nog eens goed naar en stapt daarna met zijn ouders in het vliegtuig. Ze komen in Zambia aan en installeren zich in hun vakantiehut. Ze genieten van het prachtige land, gaan op safari en komen nog langs een grote kwekerij. Hmm, zullen we er eens naartoe lopen? zegt Sfen. Ze lopen naar de kwekerij en krijgen daar een rondleiding. Sfen laat een foto van Olga zien aan het personeel, maar niemand die haar of de familie kent. Na de rondleiding gaan ze verder met de verkenning van het land. Op een dag komen ze bij een klein dorp waar ze kennis maken met een familie.

Ze maken nieuwe vrienden, praten heel veel bij en maken kennis met hun cultuur en zij dat van de Nederlandse. Uiteindelijk komt er een westerse vrouw aangelopen en die lijkt erg veel op Olga… Sfen kijkt geschrokken op. Olga, ben jij het?! De vrouw begint te lachen en antwoord ‘neej, maar ik kom wel uit Nederland.’ Na een prachtige safari, en cultuur snuiven gaat de familie na een maand weer naar huis. Vlak voordat ze in het vliegtuig stappen vinden ze onderweg een andere grote kwekerij. Ze vragen aan de chauffeur of ze er naartoe kunnen rijden en met een extra fooi besluit de chauffeur om naar de kwekerij te gaan en op hun te wachten. Ook hier vragen ze of ze een Olga kennen, en hún antwoord is ja!!! Oh?! Sfen reageert erg enthousiast en vraagt naar haar achternaam. Ze kennen haar achternaam niet, maar toch wordt Sfen naar Olga gebracht. Helaas… het is niet dé Olga van Sfen, maar toch maken ze even een praatje en vertelt Sfen over zijn reis door Zambia. Zij weet wel wie Sfen bedoelt, maar ze zegt er ook meteen bij dat het bedrijf al jarenlang niet meer bestaat. Het ligt er verlaten bij.

Waar is dat dan? Hoe heet het? vraagt hij. ‘De Merel farming company’ antwoord Olga. Oke, thanks!, zegt Sfen. Hij vertrekt en bedankt iedereen daar. Hij wil meteen door naar de kwekerij die hij heeft doorgekregen. De route en al laat hij zien aan de chauffeur. Deze is dichtbij zegt hij. Een kilometer verder komen ze bij het verlaten bedrijf. Er staat nog een bordje ‘de Merel company’. Ze lopen met zijn allen het terrein op, maar er is niemand te bekennen. Het is hier spookachtig stil, zegt de vader van Sfen. Jah, inderdaad. Ze lopen langs diverse plekken maar dan worden ze door iemand aangehouden. Het is de oude Matthew, de vader van Olga ‘s ouders. Na een lang gesprek vertelt ook hij dat hij niet weet waar ze naartoe zijn gegaan. Ze zijn failliet gegaan en toen met de noorderzon vertrokken. Niemand weet waar ze naartoe zijn gegaan. Sfen krijgt een nieuwe teleurstelling, het was een prachtige vakantie hier, maar waar ik het meest op hoopte is niet gebeurd, Olga in mijn armen kunnen nemen en haar helemaal fijn knuffelen.

Ze kijken nog een keer naar de pracht van Zambia en de dieren en vertrekken naar het vliegveld waar ze instappen naar Nederland. Aangekomen in Nederland zijn de kinderen weer dolblij dat ze weer in huis zijn en begint het normale leven weer voor iedereen. Sfen besluit op een dag voor zijn muziek mee te doen op een bevrijdingsfestival. Met een heel goed resultaat en opnieuw veel gejuich is hij er toch wel achter dat hij nogal behoorlijk bekend staat in het hele land. Veel mensen zeggen het erg jammer te vinden dat Krista er niet meer bij is, maar hebben allemaal partij gekozen voor hém. Hij gaat met veel mensen op de foto en deelt veel handtekeningen uit. Het is een prachtige zomerse dag op 5 Mei en aan het eind van de dag blijft hij zelf nog even ‘nafeesten’ totdat hij een bekend persoon ziet… Is het dan nu eindelijk Olga, mijn Olga? Ze ziet er nét zo uit als het mooiste meisje van de klas, maar dan vele jaren later. Hij tikt haar op de schouder, zij draait zich om, maar helaas… Het is wéér Olga niet.

Ondanks dat heeft hij een leuke feestdag gehad en heeft hij het voor hem toch onbekende meisje een drankje aangeboden. Daarna is Sfen naar huis gegaan, want het is nog een behoorlijk stuk rijden. Het begint al snel donker te worden als hij thuis komt. Daar pakt hij zijn gitaar en begint wat deuntjes te spelen. De kinderen slapen allemaal al lekker en ook Sfen gaat even later richting bed. Eenmaal in slaap krijgt hij een nieuwe droom, dit keer is het Olga die op dezelfde rots zit te huilen. De tranen lopen behoorlijk over haar heen en opeens kijkt ze naar Sfen die in de droom voor haar staat. Waarom heb je de ring weggegooid? vraagt Olga. Sfen wist niet wat hij moest zeggen dan alleen ‘waarom droom ik telkens over je? ‘ Olga zegt alleen huilend ‘wonderen bestaan’ en ze verdwijnt weer waarna de droom weer voorbij is. De volgende ochtend wordt Sfen wakker en weet hij zich geen raad meer. Hij gaat naar zijn ouders en vertelt over de droom die hij al meerdere keren heeft gehad. Beide ouders zeggen tegen hem ‘het lijkt wel een boodschap van boven’ doe er wat mee! Maar hoe?! vraagt Sfen. Hoe moet ik dat meisje vinden terwijl ik niet weet waar ze is en of ze nog in Zambia is? Leeft ze überhaupt nog omdat ze zovaak in mijn dromen voorkomt en met me praat.

Waarom ga je niet naar de ambassade van Zambia? zegt pa. Waarom heb ik daar niet eerder over nagedacht?! zegt Sfen. Dát ga ik meteen doen! Sfen pakt zijn telefoon en belt met de ambassade in Zambia. Hij vertelt dat hij op zoek is naar een vrouw die Olga de Merel heet. De man in de ambassade zegt dat hij even in de computer gaat kijken en vindt daar informatie over de familie. Hij vertelt dat ze weer naar Nederland zijn verhuisd, maar dát is ook alles wat hij kan vinden. Heeft u ook een plaatsnaam? vraagt Sfen. Hij kijkt verder, maar geen resultaat. Sfen bedankt de man en hervat zijn zoektocht in Nederland. Als ze in Nederland zit moet ze toch makkelijk te vinden zijn? zeggen Sfen ‘s ouders. Dat lijkt mij ook, en ik ga haar vinden ook! zegt Sfen. Ik ga morgen meteen op internet kijken, en hoop toch iets over haar of de familie te zoeken. Zo gezegd, zo gedaan… Sfen pakt zijn laptop en gaat zoeken naar Olga de Merel. Op social media is nog steeds niets van haar te vinden, en ook niet van haar ouders. Helaas biedt het internet ook geen resultaat. Ondanks alles gaat Sfen ‘s leven nog steeds verder en gaat hij op een dag een grote wandeling maken, even alleen om één en ander op een rijtje te krijgen.

Halverwege neemt hij even een rustpauze en pakt een broodje met wat drinken. Hij hervat zijn wandeling, maar dan wordt hij van achteren geroepen. Het is een vrouw en ze komt steeds dichterbij. Ze lijkt in de verte erg op… Olga!!! Naar mate de vrouw dichterbij komt vraagt ze ‘ben jij Sfen’? Jah, antwoord hij en hij vraagt ‘wie ben jij dan?’ Ik ben Sabine, kun je je me nog herinneren van school? Verrek! inderdaad, jah. Hij geeft haar een hand en een korte knuffel volgt. Leuk om jou weer eens te zien! Samen lopen ze verder en er volgt een leuk gesprek dat later overgaat op een serieus gesprek over Olga. Zij weet waar ze is, en helemaal niet ver weg. Ze is in Nederland, maar met haar ouders heeft ze geen contact meer, vertelt ze. Wat is er met ze gebeurd dan? Ze zijn jaren geleden met een zware ruzie uit elkaar gegaan waardoor zij weer naar Nederland is gegaan. Ze woont alleen niet meer in de buurt zegt Sabine. Oh? maar waar dan wel? Voor zover ik heb begrepen woont ze aan de kust, op Texel. De volgende dag pakt Sfen de boot en gaat er naartoe.

Hij gaat meteen informeren bij mensen of ze ene Olga de Merel kennen, maar niemand heeft van haar gehoord. Ben ik nou wéér voor niets hier op Texel?! Al twijfelend aan zichzelf loopt hij even later over het strand waar even later een enorme plensbui losbarst. Hij beseft wat hij allemaal aan het doen is om een schoolmeisje van vroeger op te sporen. Ik ben eigenlijk hartstikke gek! Straks is ze al getrouwd en heeft ook al kinderen. Waar ben ik mee bezig? Hij haalt zich dat in zijn hoofd en even later bij een overdekt terras gaat hij even schuilen. Na een glas cola en heerlijk te hebben gegeten gaat hij verder met zijn wandeling. In de verte ziet hij iemand zitten aan het water. Helemaal ingekrompen, ze zal wel behoorlijk nat zijn geworden. Hij komt steeds dichterbij en gelooft zijn ogen niet. Het is Olga!!! Eindelijk!!! Hij roept haar en zij staat op en begint te rennen. Ze rennen naar elkaar toe en na 15 jaar springen ze in elkaars armen. Ohhh, wat heb ik je gemist!!! zegt Olga en ze knuffelt Sfen helemaal fijn! Sfen weet niet wat hem overkomt, is dit een droom, nee dit is wél echt. Sfen beurt Olga op en vraagt aan haar ‘mag ik je kussen?’ Haar antwoord is schreeuwend van enthousiasme ‘jah!!!’ en ze zijn na een lange reis weer bij elkaar.

Samen lopen ze al hand in hand en knuffelend over het strand en gaan uiteindelijk naar haar huis. Woon je hier alleen? Olga antwoordt ‘jah, ik heb altijd op jou gewacht, ik kon niet in Zambia wennen en na 12 jaar ben ik weer naar Nederland gegaan en ben hier op deze fantastische plek gaan wonen. Ik heb heel vaak met tranen in mijn ogen op een rots gezeten, denkend aan jou! Ik keek naar de horizon en dacht bij mezelf ‘hoe gaat het met mijn ‘Sfennie’ die aan de andere kant van de wereld zit. Vervolgens kruipt Sfen tegen Olga aan, net zoals vanouds. Er is een wonder gebeurd, zegt Sfen, ik heb heel vaak over je gedroomd met de boodschap dat ik je moest opzoeken en hier ben je! Het is een wonder dat we al die tijd aan elkaar dachten zei Olga, we waren vanaf school al met elkaar, we waren pubers en jongeren. Echt, we zijn voor elkaar bestemd! zegt Sfen. Jazeker, want dit is écht een wonder! De laatste keer dat we elkaar zagen waren we nog erg jong… Het stel besluit ‘s avonds een lekkere strandwandeling te maken en als vanouds gaan ze bij elkaar zitten. Ze hebben samen heel veel in te halen en dat doen ze. Er gaat een ‘romantische periode’ overheen en Sfen besluit met zijn kinderen bij Olga in te trekken. Vanaf nu blijven ze voor altijd bij elkaar.

Er breekt een periode van warm weer aan, en dat betekent voor Sfen, Olga en de kinderen naar het strand en lekker het water in om te stoeien, elkaar nat te maken en vervolgens staan Sfen en Olga met elkaar omarmd in het water. Eerder die dag had Sfen verteld dat hij de verbindingsring had weggegooid, met het volste begrip van Olga. We dachten elkaar nooit meer te zien zei ze, ik snap het dat je ook verder wilde met je leven, je was getrouwd met een andere vrouw. Ik moet je een geheimpje verklappen, ik heb nog steeds mijn ring van jou… Samen lopen ze naar huis en zodra de kinderen in bed liggen sluiten ze de dag af met een wijntje en vooral veel kaarsen om hun heen. Olga en Sfen hebben besloten om in het huwelijksbootje te stappen en trouwen terwijl Olga al een paar maanden zwanger is. Ze krijgen een kindje dat van hun samen is. Natuurlijk is Olga voor de drie kids van Sfen ook een fantastische moeder. Jasper, Julia en Olga zien Olga ook écht als hun moeder. Even later wordt Menzo geboren. Een zusje voor de kinderen en weer een nieuw wonder voor Sfen en Olga.

Op een dag wandelt het gezin met Menzo in de kinderwagen over het strand en Julia ziet in zee iets glinsterends aanspoelen. Ze rent er naartoe en pakt het op. Wat heb je gevonden? vraagt Sfen. Kijk, het is een ring! Sfen kijkt ernaar en hij raakt zeer geëmotioneerd van blijdschap, net zoals Olga. ‘We zijn nu nog completer dan compleet’ zegt Sfen. Hij doet zijn ‘verbindingsring’ om en pakt Olga en de kinderen stevig vast. Zo leeft het ‘wondergezin’ nog heel lang en gelukkig en hebben nu ook de kinderen een ‘verbindingsring’ gekregen. Samen glinsteren ze door Texel en over de rest van de wereld. Een wonderlijke groet vanuit overal… ohja, en de stem van Olga klinkt nog veel beter dan die van Krista. Ze zijn samen een plaatselijk bekend stel dat geregeld samen zingt. Iedereen is weer heel erg blij dat Sfen geen solo meer hoeft te zingen, maar nu eindelijk zijn ware liefde naast hem staat. En het album… ze hebben een nieuwe uitgebracht met een voorkant waarbij Olga niet meer met haar achterkant op de voorkant staat. Ze staan hand in hand, met de gitaren op de grond en, hoe kan het ook anders, aan het strand bij een kampvuur…

Haar naam ‘is Olga’!

Olga, Sfen, Jasper, Julia, Olga en Menzo
Ohja, en ook een pootje van onze labrador-pups…