Anouk, ik zie je telkens even……

Dit verhaal gaat over Michiel, hij is 39 jaar en nog steeds alleen. Hij heeft een leuke vriendengroep met vriendinnen erbij, maar niet één iemand waar hij een oogje op heeft qua liefde. Op zijn werk komt Michiel weinig tot geen vrouwelijke leeftijdgenoten tegen, op één collega na. Zij heet Gerda en is 40. Gerda is lesbisch. Dat gaat het niet worden, terwijl Michiel haar best aantrekkelijk vindt.

Hij heeft behalve de liefde alles goed en leuk voor elkaar. Hij woont in een prachtig huis net buiten de stad, hij heeft één kind, Michiel is namelijk weduwnaar.

Jaren geleden leek het allemaal van een leien dakje te gaan, Michiel en zijn overleden Michelle kregen een zoon, Koen. Drie jaar nadat Koen geboren is kwam Michelle weg te vallen door een dodelijk ongeluk. Sinds dien staan Michiel en zoon Koen er alleen voor. Na het verwerken van het grote verdriet gaat Michiel ‘s leven wél verder. Daarom besluit hij het geluk der liefde toch weer op te zoeken. Stiekem heeft Michiel een oogje op een vrouw die werkt bij een viskraampje aan het strand. Hij weet sinds kort dat ze Anouk heet en haar leeftijd is 34 jaar. Niet bekend is of Anouk ook vrij is of dat Michiel het ergens anders moet gaan zoeken. Ach… de vis blijft even lekker!

Michiel werkt aan de boulevard bij een restaurant, maar elke middag rond twaalf uur gaat hij met zijn collega ‘s altijd naar de vistent om een lekker visje te eten of voor de verandering een puntzak met patat. Buiten het werk om laat Michiel zijn hond Bello uit op dezelfde boulevard, hij merkt wel op dat als hij langs de vistent loopt Anouk toch wel elke keer kijkt en vriendelijk ‘hoi’ zegt. Wat leuk is om te weten… Michiel en Anouk wonen in dezelfde stad en in dezelfde buurt. Niemand weet dat van elkaar. Hoe vaker ze bij de vistent elkaar zien, hoe vaker ze een klein kort gezellig praatje ze met elkaar hebben.

Op een dag is Michiel vrij, hij geniet van een lekker zonnige en warme lentedag. Het grote scherm bij het strand geeft 25 graden aan. Hij gaat met wat vrienden lekker aan het strand zitten en ziet tot zijn grote verbazing dat Anouk een stukje verderop zit, samen met wat vriendinnen. Het oog valt al gauw op haar en andersom komt Michiel ook al snel in beeld. De meiden kletsen en lachen wat onder elkaar en er komt een vriendelijk handje van Anouk. Michiel wordt rood, maar hij zwaait heel vriendelijk terug. Het wordt avond en tijdens een lekker wedstrijdje frisbeen komt de frisbee per ongeluk bij de dames terecht. Michiel rent er naartoe en biedt zijn excuses aan.

Anouk begint te lachen en maakt een geintje: ik vergeef je, maar dan moet je aanstaande maandag wel weer vis bij me komen eten in de vistent. Afgesproken! zegt Michiel met een duim omhoog. Ondanks dat blijven ze nog tot laat in de avond aan het strand. Zowel Anouk als Michiel hebben een goed gevoel over hun dag, maar geen van beiden weet dat ze elkaar leuk vinden. Na Michiel ‘s vrije dag staat het werk weer te wachten, en zoals altijd, wordt de stoom halverwege de dag afgeblazen door een lekker bakje met vis bij Anouk. Helaas wordt op dat moment vanwege de drukte een gesprek tussen de twee misschien toekomstige tortelduifjes niet mogelijk. Wel, na het werk kom ik dan toch even gezellig een frietje met je eten? Stelt Michiel voor. Dat werd met ‘nee, ik kan niet’ beantwoord.

Er gaan een paar dagen overheen, en het contact tussen Michiel en Anouk bleef wat oppervlakkiger dan anders, wat is er aan de hand? Vraagt Michiel zich af… Hij bedenkt zich geen moment en vraagt het op een ‘wat speelse manier’. Michiel werd gevraagd of hij even wilde meekomen naar een parkje dicht in de buurt van de boulevard. Anouk begint zenuwachtig te praten en legt uit dat ze verliefd is, maar ze vertelt niet meteen dat ze op Michiel verliefd is. Je klinkt wat zenuwachtig zegt Michiel. Dat klopt, ik praat niet zo gauw vertrouwelijk met iemand die ik niet ken, maar bij jou voel ik toch een bijzondere band opkomen, ik merk dat ik met jou openlijk kan praten. Dat doet me goed, krijgt Anouk als antwoord van Michiel en hij klopt Anouk op haar schouder. You ‘re welcome!

Samen lopen ze terug naar de vistent, Michiel voelt zich erg onzeker, heeft ze nou een ander? Na de middagpauze gaan ze weer uit elkaar en zien elkaar normaliter ‘morgen’ weer. ‘s Avonds bij thuiskomst blijft Michiel maar malen, positief en negatief… Ik ben verliefd op het meisje van de viskraam, hoe kan dat gebeuren? Maar heeft ze nou wel of geen ander? Is ze dan toch niet op mij verliefd? Een paar weken later begint Anouk spontaan weer gezellig met Michiel te praten. Michiel had de moed al een beetje opgegeven, hij zag een romantische droom in duigen vallen… Maar zal het dan toch anders lopen? Ik denk teveel in het voren, concludeert hij.

De volgende dag, s’ Morgens is Michiel weer paraat, het is acht uur en om half 9 moet hij beginnen met zijn werk. Rond half 10 wordt er al afgewassen want het was een drukke ochtend. Op dat moment stond Michiel even met zijn rug naar de bestel-balie. Hij hoort dat er iemand aankomt en tot zijn grote verbazing klinkt een ‘bekende vrouwenstem’. Het is Anouk. Heb jij nog uitjes voor me? Ik heb ze nodig voor de haringen, want op één of andere manier waren de uitjes op. Ze was nogal paniekerig. Jazeker, loop maar even mee zegt Michiel tegen Anouk. Ze lopen samen naar achter en Anouk krijgt een bak met uitjes. Ohh, dankjewel! Je bent een kanjer! En vervolgens knuffelt ze Michiel, met een kus op de wang…

Michiel is totaal verbaasd, zijn dag kan niet meer stuk! Diezelfde middag gaan ze weer vis eten met het bekende groepje collega ‘s en natuurlijk is Michiel als een speer bij Anouk. En, heb je genoeg uitjes? vraagt hij. Jazeker! Je hebt me écht uit de brand geholpen. Als ik jou niet had had ik nu zonder werk gezeten ben ik bang… Mag ik je eeuwig reddende engel zijn? Vraagt Michiel slijmerig. Jij wel! Krijgt hij als antwoord. Zeg… heb je eind van de middag wat te doen? Vraagt Anouk. Nee, ik heb niets te doen, zegt Michiel. Oh? Oke, ik heb eind van de middag zin om naar dat mini-concert te gaan van onze plaatselijke band. Heb je zin om mee te gaan? Zeker! zegt Michiel.

Aan het eind van de dag gaan ze samen, allebei zenuwachtig naar het openlucht concertje. Samen lopen ze het terrein op en kijken het eens aan. Een tijdje later begint iedereen te swingen en te dansen, uiteraard blijven Michiel en Anouk niet alleen achter en doen lekker met de rest mee. Het ‘concertje’ duurt de hele avond, en de sfeer wordt steeds gezelliger, ook tussen Anouk en Michiel… Ze staan samen te dansen. Halverwege gaat het bandje een romantisch nummer instarten. Iets met engelen voor altijd. Hoe romantisch kan het zijn… Tijdens dit nummer gebeurt het spontaan… ze omarmen elkaar, en beginnen op het ritme te dansen en zingen. Michiel denkt bij zichzelf, wat ruik je toch lekker, en wat voelt het vertrouwd. Dat wat Michiel denkt zegt Anouk.

Samen dansend op de muziek vormen ze zich langzaam een stelletje. De eerste zoen wordt voorzichtig uitgedeeld. Het is Anouk die de eerste stap zet, weet je? fluistert ze in Michiels oor, diegene waar ik verliefd op ben wat ik in het park vertelde, dat ben jij! Ik had al wel iets in de gaten, antwoordde Michiel, ik kon het merken dat je wat zenuwachtig was. Ach lieve schat… ik zeg maar zo… het was voor een goed doel, lachte ze. Michiel bevestigde dit en de zoen volgt, en volgt en volgt…… Even later verlaten ze het concertje en gaan gezellig met zijn tweeën aan het strand liggen. In de winkel aan de boulevard hebben ze samen een dekentje gekocht tegen de kou en stiekem heeft Michiel wat hout voor een vuurtje meegenomen.

Het bandje speelt nog even door en het ‘op dat moment gelukkigste stelletje’ van de wereld gaat naast elkaar in elkaars armen aan het strand liggen. Er wordt veel gelachen en er volgen mooie gesprekken. Meisje… zegt Michiel, mag ik je welkom heten in mijn leven? En vervolgens steekt hij het kampvuurtje aan. Anouk krijgt er even teveel van, en de eerste troost volgt. Wat is er? vraagt Michiel. Nou, misschien klinkt het heel gek, maar ik ben nooit op zo ‘n manier als bij jou behandeld. Iemand die me zo waardeert en zo gek met me is… Wen er maar vast aan! Zegt Michiel. Ik zal er voor altijd voor je zijn! En die arm zal denkbeeldig altijd om je heen zijn. Anouk legt vervolgens haar hoofd op zijn buik en samen genieten ze van het kampvuurtje.

Zoals het hoort vertelde Michiel al aan het begin van de avond over zijn zoontje Koen. Anouk reageerde heel enthousiast, en ze zegt… ik ben niet zijn moeder, maar ik kan er wel als een ‘soort moeder’ voor hem zijn. Ik zal mijn best doen om de klik met Koen te krijgen. Ik wou dat ik een kind had, maar gelukkig kan ik me bij jou helemaal thuis voelen, en ik hoop ook met je zoon. Maak je daar geen zorgen om, het komt goed, dat beloof ik je! zegt Michiel. Het duurt niet lang en Anouk maakt kennis met Koen. Vanaf het eerste moment is de klik erg groot en zijn ze vrienden voor het leven!

Het moment breekt aan, Michiel en Anouk laten aan iedereen weten dat ze nu officieel een relatie hebben. Iedereen juigt dat toe! Ik heb mensen nog nooit zo enthousiast gezien, zegt Michiel tegen Anouk. Dat komt omdat we voor elkaar zijn bestemd! Is het antwoord van Anouk en een knuffel volgt. Een jaar later is de liefde nog steeds niet opgebrand, alleen maar meer en intensiever. Anouk is bij Michiel ingetrokken en hebben met zijn drieën een fantastisch fijn leven daar op dat plattelandshuis. Koen heeft de ruimte om te spelen, en met zijn drieën rennen ze achter elkaar aan om elkaar nat te maken op een erg warme dag.

‘s Avonds bij het eten heeft Koen de tafel gedekt, op zijn manier. Michiel heeft de hele huiskamer vervolgens volgezet met kaarsen. Koen, kom je even hier? Vraagt Michiel, en Anouk, jij moet ook komen. Wat is er? Heb je een verrassing voor me? vraagt Anouk. Een soort van… zegt Michiel. Met zijn drieën staan ze samen in de ‘romantische’ huiskamer. Michiel gaat tegenover Anouk op zijn knieën zitten en vraagt Anouk ten huwelijk. De vraag wordt heel geëmotioneerd beantwoord met ‘ja!!! ik wil voor altijd bij je zijn! Koen geeft de ring aan Michiel en de verloving is een feit! Hetzelfde jaar in de kerstperiode trouwen ze. Ze zijn voor elkaar op de wereld gezet, dat blijkt! Ze krijgen samen nog een kindje en zo heeft ook Koen er nog een zusje bij…

Anouk, Michiel, Koen en… Michelle,

Zo vormt er zich een nieuw gezin, en toch wordt het oude niet vergeten……